two --- meeting the blue head

585 10 1
                                    

a/n : And again, super duper sorry sa napakatagal na update. Readers walang bibitaw sa story ha! Keep reading. Thank you!.

Cooper Hernandez' POV

"Cooper..."

May narinig akong boses. Hindi ko alam kung sino sya.

"Cooper, anak..."

Lalaki sya, pero hindi ko maaninag ang mukha nya.

"Pasensya na, anak ha? Kailangan kitang iwanan. Wag ka sanang magtatampo sakin ha? Kasi kailangan ko kayong iwan ng mama mo." Nagsalita ulit sya.

"P-papa?" Tanong ko.

"Oo anak. Patawarin mo ko...patawarin mo sana ko..."

*BLAGSH*

[Isang kotse ang nabangga sa daan papuntang Kenta Lake. Isa itong babae kasama ang kanyang lalaking anak.]

P-pero....may kasama kaming isang lalaking sabi nya sya si papa. Bakit kami lang yung naaksidente? Nasaan sya nun?

*Cooper! Gising na, umaga na!*

Nagulat ako sa alarm ko.

Panaginip lang yun? P-pero andun si papa...

"Oh Coops, gising ka na pala." Kenneth.

"Halata ba?" Ako.

"Hahaha! Wala kang napapansin?" Kenneth.

"Wala naman. Bakit?" Ako.

Tumingin ako sa kanya. Saglit kong kinuskos ang mga mata ko at nanlaki ang mga mata ko sa gulat...

"KENNETH???!!! Pano mong nalaman yung bahay ko?!" Ako.

"Hay sa wakas. Napansin mo din. Well, nagpapasalamat lang naman ako dyan sa tracking device mo sa phone mo." Kenneth.

"Pero.....wala ka naman sigurong..." Ako.

"COOPER!!! Nagpapasalamat ako dito kay Kenneth at nahanap ka nya!"

Ay pakshet. Eto na nga ba yung sinasabi ko eh. Bakit nya sinama si mama? Nakaka bwisit naman.

"And why the heck are you here?!" Ako.

"Anak naman, wag ka namang ganyan. Alam mo namang miss na miss ka na ni mama."

Aakapin nya sana ko pero pinigilan ko sya.

"Ano ba! I'm not a kid! Hindi na ako yung Cooper na kilala nyo! Hindi na ito yung Cooper na anak nyo! Dahil yung Cooper nayon, namatay at inilibing na! This is the new and improved me! And I.AM.NOT.YOUR.SON!!!"

Sabi ko sabay alis. Ayokong nakikita ang pagmumukha nya. Nabubwisit ako. Mamayang 10 pa naman ang pasok namin pero nag alarm ako ng 6:30 sa hindi ko malaman na dahilan.

Maybe tatambay nalang muna ko sa mall, pumunta muna ko sa pinakamalapit na 7/11 at bumili ng Blue na Gatorade. Ewan ko ba pero nakasanayan ko nang bumili palagi ng Gatorade na blue.

And speaking of blue...

This blue headed shit just appeared in front of me waving.

"Hey, Cooper." Ayoko sa kanya. Why? Kasi english sya ng english nakaka nose bleed.

"Hey, pwede ba umalis ka na." Ako.

"Why would I? This place is not yours, am I right? So you don't have the rights to say that." Blue headed guy a.k.a. Lance Alexander.

"Can you just get out of my sight now, Lance? May pinoproblema ko, wag ka munang magulo." Ako.

"Oh? You have a problem? I'm a good problem solver. Just tell me what is it." Lance.

"Hindi problem sa mathematics Lance. Alam kong magaling ka sa math, pero hindi naman talaga tungkol sa math ang---"

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang may iabot syang papel na may nakasulat na mga letra.

"Solve them, I know your problem, Cooper." Lance.

At pano ko naman mai so-solve tong mga letrang to? Eto yung nakasulat :

I A T R T B Y M I O O O S U U M

"Pano ko naman tong mai so-solve?" Ako.

"First, count how many letters are there. And there are sixteen letters obviously. Now find its quare root. The answer is four. Now arrange it four column and four rows." Lance.

Ginawa ko yung sinabi nya. Eto yung kinalabasan.

I  A T R
T B Y M
I O O O
S U U M

"Tapos?" Ako.

"Now, read it from up going down then up again to the next column." Lance.

Okay? Eto kinalabasan nya.

I-T-I-S-A-B-O-U-T-Y-O-U-R-M-O-M

Yeah, he's right. Its always about my mom.

"So, what happened?" Lance.

"I don't need a helping hand, Lance. I can solve this by myself." Ako.

"Well then, okay. But, always remember : Life is like math, because every problem has a solution. Bye, bro." Lance sabay alis.

At eto nanaman akong mag isang tutunganga dito. Walang ibang gagawin kundi umupo dito sa upuan sa food court at kumain ng kung ano ano. Jeez, pwede bang pabalikin ko nalang si Lance dito? Para naman may makakausap ako kahit na ma nose bleed na ko dahil sa pag i english nya. Nakakatamad. Gustuhin ko mang umuwi ay bukas pa aalis yung ina ko sa pamamahay ko.

Malamang na mag a ala lolo ko nanaman si Kenneth mamaya sa school. Hay buhay, parang life.

Pero may isa kong pinagtataka, panong nalaman ni Lance yung tungkol dun?

Ini stalk nya kaya ako? He bahala na, basta yun na yun.

Makapag sound trip nalang.

Now playing : Walang iba by Ezra band

Sa di ko malamang dahilan ay nagustuhan ko tong kantang to. Ewan ko lang, gusto ko lang.

"Kahit na binabato mo ako ng kung ano ano ikaw parin ang---" Napatigil ako sa pagkanta nang...

"Hoy Cooper!" Shit men, that voice...

-----------

a/n : Again, sorry sa super late update. I'm busy din po kasi lalo na at magpapasukan na. Keep reading. Thank you

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jun 03, 2017 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Chasing HellTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon