ရင္ခြင္ေႏြးေႏြးတြင္ ခိုလွံုခ်ိန္တြင္ သည္လူသားသည္ တျခားေကာင္မေလး၏ ခ်စ္သူဆိုတာ ေခတၱေမ့သြားသည္။ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ ။
Hyungကို သူ႔ခ်စ္သူေနရာက ခဏျမင္ၾကည့္သည္။
ရင္ခုန္သံျမန္သြားျပန္သည္။
လိုခ်င္ပါတယ္... Hyungကို သူ႔ရဲ႕ ခ်စ္သူအျဖစ္..
ဒါေပမဲ့...
မလုပ္သင့္ဘူး...
သူ႔ကိုခ်စ္တယ္လို႔ ဘယ္ေလာက္ပဲတဖြဖြေျပာ အခုအခ်ိန္မွာ Hyungက Soobinရဲ႕ ခ်စ္သူပဲ..
ရင္ခြင္ထဲက ရုန္းထြက္ရန္ သူ၏ရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ ဖြဖြတြန္းသည္။ သို႔ေသာ္ ခပ္တင္းတင္းျပန္ဖက္လိုက္သည္။ ငိုေနတုန္းက မသိသာေပမဲ့ အခုအခ်ိန္ သူမ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးနီရဲေနမည္ျဖစ္သည္။
အခ်စ္ဆိုတာ တစ္ခါတေလေတာ့ ထူးဆန္းတယ္..
တခ်ိဳ႕အခ်ိန္မွာ သူ႔အနားမွာေနဖို႔ဆုေတာင္းသည္။ ဆုေတာင္းက ျပည့္ပါေသာ္လည္း အကယ္၍ သူ႔နားသို႔ေရာက္ခဲ့လၽွင္ ေမာ့၍ မၾကည့္ရဲသျဖင့္ သူ၏ ေျခခံုေဖြးေဖြးကိုသာ ခပ္ေငးေငးၾကည့္မိသည္။
ကိုယ့္အျဖစ္ကိုျပန္ေတြးၾကည့္လၽွင္ သနားလည္းသနားသည္။ ရယ္လည္း ရယ္ခ်င္သည္။
အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ Hyungရဲ႕ ႏွလံုးခုန္သံကိုနားေထာင္မိသည္။
" Tae ah... "
မ်က္စိကိုေမွး၍ သူ၏ရင္ခုန္သံနားေထာင္ေနရာမွ မ်က္လံုးကို အလ်င္အျမန္ဖြင့္လိုက္သည္။
ကိုယ္ခ်င္းခြာ၍ ေနာက္သို႔ေျခလွမ္းနည္းနည္းဆုတ္လိုက္သည္။
နည္းနည္းေတာ့ အေျခအေနက ကိုးရိုးကားရားေလးပဲ..
" စက္ဘီးစီးၾကမလား ... "
အေျခအေနနဲ႔ မကိုက္ညီတဲ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေမးခြန္းကို Taehyungတစ္ေယာက္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ေခါင္းညိမ့္ခဲ့ရသည္။
ညေနေစာင္းအခ်ိန္ ဟန္ျမစ္ေဘးတြင္ စက္ဘီးစီးရသည့္အရသာက သိပ္ေတာ့ မဆိုးေပ..
Seokjinရဲ႕ ေက်ာျပင္က်ယ္ႀကီးေပၚတြင္ ခပ္ဖိဖိမွီရင္း
ေက်ာျပင္ကို ခပ္ဖြဖြ နမ္းမိတယ္... လက္ရွိအေျခအေနကို မယံုႏိုင္ေသး...
ေနာက္ထပ္ ကစားနည္း မဟုတ္ဘူးဆိုရင္... အခုအခ်ိန္သူ အရာအားလံုးကို စြန္႔လႊတ္ႏိုင္ၿပီ...
ကိုယ့္လိုမိဘမဲ့ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝမွာ ေဘးနားမွာ သူရွိရင္ လံုေလာက္ပါတယ္...
