EVRİM

Sorunların başlangıç günü

Burası karanlık ve ben çok korkuyorum. Karanlığa fobim var benim! Bunları yapmadan önce düşünecektim! Lanet olsun! LANET OLSUN!

1 SAAT ÖNCE

Bana korkutucu bakan kızlara fazla bakmamaya çalıştım fakat bakmadan edemiyordum. İçlerinden uzun kahverengi saçlı ve beyaz tenli olan kız bana doğru yaklaştı. Onu yavaşca ayaklarından başlayarak süzmeye başladım. Kızın herşeyi markaydı, büyük ihtimal zengin züppeydi. Kayan gözlüklerimi düzelttim ve kafamı  kaldırdım " Ne var? " dedim anlık cesaretle. İçimdeki cesaret nereden geliyordu ben de bilmiyordum ama gitmemesi için dua ediyordum, şuan buna çok ihtiyacım vardı.Arkasından uzun boylu, sarı saçlı kız, benim yanımda olan arkadaşına doğru yaklaşırken benimle konuşuyordu. " Yeni kızımızın cesaretine bakın, tam alkışlık ! " diye bağırdı ve iğrenç bir kahkaha attı. Bir anda okul bize odaklandı, of tanrım kızarmaya başlamıştım bile. Sarı saçlarımla yanaklarımı saklamaya çalıştım fakat başarılı olmuşmuydum bilmiyordum. Kendimi biraz sakinleştirdim ve cevap vermem gerektiğini anladım.  ''Bana öküzün trene baktığı gibi bakan ben miydim? " Okuldakiler şaşkınlıkla bizi izlerken içindeki kahkahaları serviste olduğu gibi durduramamıştım. Bu sırada en havalıları olduğunu sandığım bana doğru yaklaşıyor. Kız fazlasıyla güzeldi. Mavi gözlü açık kahve saçları var ayrıca da beyaz tenli.Arkadaşları gibi bana yaklaştı ve konuşmaya başladı. ''Bak ezik. Daha yenisin anlaşılan. Sakin ol ve belanı arama. Burası geldiğin yerden bambaşka. '' Servisteki çocukta buna benzer birşeyler söylemişti. Tanrı'm, ne yaptım ki ben bunlara! Bunlar tamamen saçmalık! Benim yaptığım bişey yok, ama onlar benimle uğraşıyorlar!

Benim bütün bu sessizliğimi okul bahçesine motorsikletle arkadan gelen çocuk bozdu. '' Hadi ama Carly kızı rahat bırakın. Anlaşılan yeni ve nasıl konuşmasını bilmiyor.'' dedi bana ezikleyici bakışlar atarak. Kimdi ki bu şimdi? Ona neymiş hem ? Çocuk ne kadar salak bir girişimde de bulunsa, beni ona çeken bir şeyler vardı. Bu çok garipti gözlerine baktığımda içinde nefret dolu şeyler görüyordum.Hadi ama daha nefret edilecek bişey bile yapmadım! Buradan şu çıkıyor, sanırım sorunum dış görünüşüm.

Çocuk bana doğru yaklaştı ama baya yaklaştı o bana yaklaşırken hem korku hem de heyecan doldu içim.. Parfümün kokusunu alıyorum, bu koku...bu koku ah evet yaa benim eski okulumda hep kavga ettiğim çocuğun kokusu. Anlaşılan bununla da fazla iyi anlaşamıyacağız.

şimdiki zaman

'Jake şunun tipine baksana bi telli çirkin bişey. Onu savunmuyorsun değil mi?'' Bunu adını çocuktan öğrendiğim Carly demişti. Tanrı'm gözlerim dolmaya başlıyor, kaçsam mı yoksa devam mı etsem bilmiyorum ama kendimi tutmakta zorlanıyorum. ''Senin çirkin dediğin kız senden akıllı. Bil istedim. '' Sanırım bu ağır oldu ama onun bana söylediği şeyden sonra.. az bile.

Okulun uğultusu beni rahatsız ediyordu. Fazlasıyla sinir bozucuydu. "Ezik kız gel benimle. Hatta dur gelme, Jake zorla benim arkamdan getirir seni .''

Bir dakika bir dakika, ne dedi o?!

''Tabi ki sevgilim '' Bu Jake ile Carly sevgili mi?  Bence tam birbilerini bulmuşlar. İkisi de zengin züppe ve ahmak. Bu sırada Jake'nin kolumu tutmasıyla kolumu kurtarmaya çalıştım fakat o kadar sıkı tutmuştu ki bırakın kurtarmayı hareket bile ettiremiyordum. ''Kolumu bırak seni ahmak ! '' Diye bağırdım. ''Ah üzgünüm tatlım, bırakamam" dedi yalandan dudağını büzerek. Ve evet, sanırım bodrum katına gidiyoruz. Çığlıklarım bir işe yaramıyor, çünkü ağzımı bağladılar. Jake beni çuval fırlatırcasına sandalyeye attı ve bağladı. Carly ağzımdaki bantı hızla çektiği an bağırmaya başladım. ''Sizi pis sürtükler !'' Bağrışım tüm bodrumda yankılanmıştı ama ben bağırırken onlarda kapıyı kapatıyorlardı. Ah hayır kilitliyorlar! Lanet olsun içimdeki bela mıknatısı!