Öyle Sevdim Ki Seni...

Yabancı...

       Evimin önünden geçen meçhul yabancıyı önemsemeyip görmemezlikten gelmeye devam ediyordum,fakat ne kadar umursamaz görünsem de çevremden ve ailemden dolayı da yavaş yavaş içimi bir tedirginlik sarmıştı.Bugüne kadar adımın üzerine bir toz tanesi bile kondurmamıştım, hiçbir dedikoduya malzeme olmamıştım, lakin bu gencin sokakta evimi dikizlercesine gezintileri fark edilirse ne komşular ne de ailem bu durumu hoş karşılamazlardı.Çoğu zaman onu farkettiğimde içeriye girdim. An geldi balkonda oturmamak için anneme bahaneler uydurdum. Ne yazık ki kendimce bulduğum bu çözümler hiçbir sonuç vermedi. Ondan kaçmanın bir yolu yoktu. Çünkü sıcak yaz günlerinin bunaltıcı havasından dolayı evde oturamıyor günümüzün çoğunu balkonda geçiriyorduk. Balkonda oturduğumuz süre zarfında nerdeyse her saat başı yüzünü görmemeye çalışsam da gölgesini görmek zorunda kalıyordum onun. Bakışları her geçen gün farklılaşıyor, evimin önünde dolaşması sıklaşıyor, bazen yürüyerek bazen de ağır ağır motoru ile sokakta göze batacak kadar tur atıyordu. İçinde bulunduğum bu duruma nasıl bir çıkış yolu bulup bu yabancıyı kendimden ne şekilde uzaklaştıracağım konusunda en ufak fikrim bile yoktu. Haftalardır gözleri ile beni rahatsız etmesine rağmen daha ağzından kelime çıkmamış, hatta sınırları zorlayıp akşamları ve geceleri de evimin önünden geçmeye başlamıştı. Hiç aklımda yokken nereden çıkmıştı bu yabancı? Benimle olan derdi neydi? Elbetteki sorularıma cevap bulmak imkansızdı. Aslında ne derdinin ne de benimle olan meselesinin sebebini öğrenme merakında değildim. İstediğim tek şey kimse özellikle de ailem öğrenmeden bu yabancının  gitmesiydi. Benim ondan kurtulmak istemem hiçbirşeyi değiştirmemişti. Onu ilk gördüğüm andan beri yaklaşık bir ay geçmiş ancak bu meçhul yabancı gözleri ile beni taciz etmekten, gölgesi ile beni rahatsız edip  huzurumu kaçırmaktan bir türlü vazgeçmemişti. Sabah, kursta tanışıp, kurstan sonra bağımı koparmadığım Sina aradı. Bana geleceğini söyleyip müsait olup olmadığımı sordu. Büyük bir zevkle kabul ettim. Zaten aynı mahallede oturuyorduk. Sina ile okul saatlerimiz uyuşmadığından pek sık görüşemiyorduk. Tam bir aydır bu günün beklentisindeydim. Bir yolunu bulup peşimdeki bu yabancıyı Sina'ya anlatmak için can atıyordum. Sonunda o fırsatı yakalamıştım. Ben tam ağzımı açıp konuşmaya başlayacaktım ki sessiz hayranım motoru ile mahallede belirdi. Kısık bir ses tonu ile Sina'ya doğru eğilip :

   -Sina, şu motorla geçen yabancıyı görüyor musun?

   Sina başını motoru ile geçen yabancıya doğru çevirdi ve: 

   -Evet gördüm. Ne oldu ki?

   -İşte o yabancı bir aydır benimle ilgileniyor. Tek kelime konuşmadık fakat bakışları fazlası ile rahatsız etmeye yetiyor beni. Üstelik gece gündüz demiyor nerdeyse evimin önünde yaşıyor. Etraftakiler anlayacak, annem farkedecek diye ödüm kopuyor. Ayrıca biliyorsun ki bugüne kadar ne kendime ne de aileme en ufak bir laf getirmedim. Bundan sonra da umarım olmaz. Ama kim olduğunu bilmediğim bu yabancı bu şekilde evimi ve beni göz hapsine alırcasına gelip geçmesi de ileride kötü sonuçlar doğurabilir benim açımdan. Bir yolunu bulup derhal kurtulmalıyım bu yabancıdan. Umarım bana verecek güzel ve mantıklı bir fikrin vardır. 

   Bu söylediklerimin karşısında Sina'nın rengi atmış ve nutku tutulmuşçasına şaşkınlığa düşmüştü. Sina'nın bu gizemli hali beni daha da endişelendirdi. 

   -Sina neyin var? Tanıyor musun yoksa bu yabancıyı, neden konuşmuyorsun? Rica ediyorum anlat artık! 

      Sina bir bardak soğuk su içti ve başladı anlatmaya:

   -Rüya nereden başlayacağımı bilemiyorum ama, söylediklerinin karşısında açıkçası çok şaşırdım. Senin bir aydır peşimde dediğin ve biraz önce buradan geçen  genci tanıyorum.

   -NE TANIYOR MUSUN? İYİ DE NEREDEN TANIYORSUN SİNA!?!

   -Sakin ol Rüya! Evet tanıyorum hem de çok iyi tanıyorum. O genç dip komşumuz Emre.

   -HADİ CANIM!!! Tesadüfün böylesi. Ee başka ne biliyorsun artık adını da öğrenmiş olduğum Emre hakkında?

   -Asıl bombayı sona sakladım tatlım. Az önce ben yuttum küçük dilimi şimdi de sen yutacaksın küçük dilini Rüya!