Nasıl ölmek istediğinizi hiç düşündünüz mü? #şiir

Kes-tik

Yanyana kıvrılsak
Ne var ki
Ah bir de unutabilsek ya
Tedavileri aksak
İçtiği bir kadeh rakıda arınamayan
pürüzsüz olamayanları
Biraz şarampole yuvarlansak
Sonra
Ölmeyiz ya
Ama düzelmeyiz de
Günahlarmız için henüz bir
Silme tuşu icat edilmedi
Acılarımız önbellekte
En fazla yeri kaplıyor
Sürekli bir uyarı sesi
Hafızanız yeterince kederli
Acilen boşaltılmalı diyor
O anda müziğin sesini sonuna
Kadar açıp
Tüm kederleri damsız
Akışkan partimize davet
Ediyoruz
İçeri acısız girilmiyor
Hafıza neye yarıyor ki
İki kadeh içince
Unutacağımız birikintiler
topluluğu olmanın dışında
Boğuluyoruz öyleyse
Bu gece
Ölsek de
Direnip gömülmüyoruz
Toprak ölüleri değil
Dirileri de hak ediyor
Bu gece bileklerimizi kesip
Toprağa armağan ediyoruz
Damarlarımızdaki sihirli içeceğin
Bi tarifi tarafı ya da grubu yok
Bu gece bizi öldürmeycek kadarını
Makbuzsuz bağışlıyoruz
Bazen kesmeli insan
Sonra özenle dikmeli
En azından kendi kanamasını
Dindirebilmeli
Etrafı kirlettik sevgili
Epey dağıttık ortalığı
Neyse ya
Gel yan yana kıvrılalım
Elimizden bir şey gelmiyor
biz ölümden bu kadar uzakken
birileri öldürüyor
Kendi elleriyle gömüyor
Kendi kentinde unutuyor
Azrail'in skorunu
Ne yazık ki
Tüm tedavi yöntemleri
Başarısızlıkla denendi
Sonuç
Kanaması dinmeyen bir dünya
Üstelik nerden kesildiğini bilmediğimiz
Dikemediğimiz
Dindiremediğimiz
Hüzün parçası
Dört tarafını acılarla çevirdiğimiz
Bu gece unutup tüm olanı biteni
Kapıyı açık bıraktık size
Buyurun
Partimiz başlama üzere
İlk içki önemli
Konsept damar nöbeti
Kestik gitti