Pazar
Pazar olmuştu uyanmıştım zaten resmen uyuyamamıştım annemi düşünmüştüm. O anda babama destek olmak için yanına gidecektim ve giderken sıcacık poğaça ve simit almıştım. Ve hastaneye varmıştım. Babamın yanına gidip selam verdim ve annem nasıl diye sordum. O anda biraz suskun kaldı sonra yavaş yavaş annene şu anda ne olduğunu bilmiyorum hemşire daha bir şey söylemedi dedi.
Yarım saat sonra;
Hemşire bize doğru geldi ve Ümmiye Yılmaz'ın yakınları sizmissiniz diye sordu bizde evet dedik sonra hemşire Ümmiye Yılmaz vefat etti dedi ve o anda gözlerimden süzüle süzüle yaşlar akmaya başladı. Babam yanıma gelip üzülme dedi sesinde bir boğukluk vardı sonradan annemin yanına gitmek istedim ama izin verilmedi yarın cenazesi kalkacakmış Ve babam eve git dedi. Ben eve gittim ve üzülmemek için komik kitaplar okuyordum ama kitapların komikliği artıkça üzülüyordum bende telefonla arkadaşımla yazıştım sonra uykum geldi ve uyudum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimin Gömdüğüm An
RandomAnnesi babası yaşasada onları görmediği için acı çeken bir kızı anlatıyor.