18.εφιάλτης

67 7 2
                                    

Ο Harry με πλησίαζε αργά και βασανιστικά με ένα ασημί όπλο στο δεξί του χερι.

Με έφτασε και κόλλησε το όπλο του στον κρόταφο μου.

《Harry σε παρακαλώ.》ψιθύρισα κλαψουρίζοντας αλλα Αυτός δεν μίλησε και με κοιτούσε βαθιά στα μάτια.

Τα μάτια του είχαν πάρει μια σκοτεινή απόχρωση του πρασίνου. Τα χείλη του είχαν ξεραθεί, αφυδατωθεί..
《Ας πρόσεχες τις κινήσεις σου..Συγγνώμη μωρό μου》είπε και στην τελευταία φράση έκλεισε τα μάτια του και πάτησε την σκανδάλη.

Ξύπνησα λαχανιασμενη και αρκετά υδρωμενη...
《Ζωή μου γιατί κλαις μωρό μου?》με ρώτησε ο Ethan ανήσυχος και μου χάιδεψε τα χέρια μου
《Είδα έναν εφιάλτη》είπα και σκουπησα τα δάκρυα μου.

Αυτό το όνειρο μου φάνηκε αληθινό..Όχι όπως τα άλλα όνειρα...απλά όλα ήταν τόσο πραγματικά και με πολλές λεπτομέριες...

《Αν θέλεις και νιώθεις καλά πες μου..》είπε και φίλησε τον λαιμό μου απαλά
《Είδα ότι ο Harry με σκότωσε 》του είπα χωρίς να πάρω ανάσα και αυτός έμεινε να με κοιτάει απορημένος
《Ήταν απλά ένας εφιάλτης αγάπη μου》μου είπε για να με ηρεμήσει
《Έτσι θέλω να πιστεύω και εγω》του είπα και σηκώθηκα από τα μαξιλαρια το ίσο και αυτός.
《Είναι 7:40 πάμε να ετοιμαστούμε》μου είπε και μετραβηξε από το χέρι και ανεβήκαμε τους οροφους.
《Πάω μια στο μπανιο》είπε και με φίλο σε πεταχτά και του χαμογέλασα.

Προχώρησα προς το δωμάτιο του Ethan..αλλά άκουσα κάτι κλαψουρισματα από τον ξενώνα...

Άνοιξα την πόρτα σιγά σιγά και είδε τον Cole να κλαίει βουβά πάνω από ένα μαξιλάρι ξαπλωμένος ανάσκελα.
Μπήκα μέσα και έκλεισα την πόρτα σιγά σιγά πάλι.
《Cole όλα καλα?》
《Ζωή εε τι κάνεις εδώ?》ειπε προσπαθώντας να κρύψει πως έκλαιγε αλλα κρίμα κάνει μπαμ πως έκλαιγε.
《Περνούσα και σε άκουσα να κλαίς..》πραγματικά θέλω να μάθω τι έχει..Δεν τον ξέρω καλά αλλά θέλω να τον βοηθήσω.
《Ναι σχετικά με αυτό δεν είναι τίποτα θα μου περάσει》είπε με σιγουριά
《Δεν θέλω να φανώ καμία κουτσομπόλα..αλλα θέλω να βοηθήσω》του είπα και πήγε να πει κάτι αλλα τον διέκοψα
《Μπορείς να με εμπιστευτείς》του διαβεβαιωσα
《Σίγουρα?κοίτα το ξέρει μόνο ο Ethan και οι γονείς μου..》είπε
《Φυσικά είμαι ταφος》του είπα και έκατσα οκλαδόν πάνω στο κρεβάτι του
《Είμαι gay》είπε και μου χαμογέλασε
《Αλήθεια τώρα?Αυτό είναι τέλειο!!》του χαμογέλασα και τον αγκάλιασα σφιχτά
《Ρε συ θα είμαι καινούριος στο σχολείο...Και δεν ξέρω αν θα τα φτοιαξω με καποιον》μου είπε κάπως στεναχωρημένος
《Ρε χαζό ξέρεις πόσους gay εχουμε?》του είπα
《Ριλι???》είπε και έμεινε άφωνος
《Φυσικά ρε τι νόμιζες?το σχολείο μας είναι προχο》του είπα και γελάσαμε
《Κοίτα και εγω δεν είμαι πολύ καιρό στο σχολείο..ειμαι και εγω σχετικά καινούρια ξέρεις!!και φαντάσου εχω γνωρίσει 7 τέτοια παιδιά και άσε που είναι θεοί...Και σίγουρα υπάρχουν και αλλοι》του είπα και εκείνος αναστέναξε
《Τι είναι τωρα?》τον ρώτησα 《Θα αρέσω?》είπε και χτύπησα με την παλάμη μου την μούρη μου
《Εε δεν πας καλα》του είπα και γέλασα
《Είσαι Θεός μάνα μου》του είπα και έπιασα την κοιλιά απο τα γέλια...
《Μου το λένε πολλοί αλλά ήθελα διαβεβαίωση》είπε και του σήκωσα το μεσαίο μου δάχτυλο
《Ψωναραα》του είπα και τον σκουντηξα
《Αχνε αγαπη》ειπε οκει¿
《Πρέπει απόψε να κάνεις θραύση στο κλαμπ...τσακισου ντύσου》τον προειδοποίησα χαμογελώντας
《Το ξέχασα τελείως αυτό παω》είπε και σηκώθηκε να πάει προς το μπάνιο του δωματιου
《Αα Ζωηη》είπε και με ολησιεσε ξανα
《Χμμ?》είπα και εκείνος μου χαμογέλασε και με φίλησε στο μάγουλο μου
《Σε Ευχαριστώ》μου είπε
《Έλα μην ακούω βλακείες τίποτα δεν εκανα》του είπα και σηκώθηκα και βγήκα απο το δωμάτιο.
Μπήκα στο δωμάτιο του Ethan και άνοιξα την ντουλάπα στην οποία είχα βάλει τα ρούχα που είχα πάρει από το σπίτι...

~You are my world~ Donde viven las historias. Descúbrelo ahora