Huzur olacak bir ses, huzur olacak bir kıpırdanış belirtisi. Selim Şebnemi görmemenin huzursuzluğu içinde yatağın ucuna kayıp yere saçılmış giysilerini aldı. Gözleri kapıda askıda asılı Şebnemin ceketine kaydı. Aklında geçirdikleri anın izleri. Kırgın ve öfkeyle uyanmış olabilir miydi düşüncesi tek saniye içinden geçip nefesini daraltı. Şebnemin kendini sıkıca sardığını anımsayıp duygularının bir biriyle böyle özel paylaşıldığı anın ardından nasıl düşünebilmişti diye içine yer edinen kendine kızan iç sesini bastıran korku oldu.
Selim yatın penceresinden dışarı bakıp gece şiddetli yağan yağmuru düşündü. Şebnem erkence uyanıp yatın ucuna çıkmış olma ihtimali, yatın ıslak zeminin zihnine çakılmasıyla hızla üzerini giyinip yatağın olduğu bölmeden çıkıp üste çıktı.
Yatın ucuna geçmek için ilerledi gözü yatın yanında ayrılan bota takıldı. Uzaklaşan yazıda -sahil güvenlik- ilişiyordu gözüne. İlerlerken uca -"Şebnem"- diye yüksek çıktı sesi. Korkuyla kaplı sesi Şebneme ulaştı.
"Selim"
Selim sese doğru Şebnemin yanına ilerledi: "Şebnem sen"
Yata çarpan dalgaların sendelemesiyle yavaşça ilerleyen Selime baktı Şebnem. Sesindeki korkuyu algılamıştı: "ıslak dikkat et"
Selim Şebnemin karşısına geçtiği an yatta yakın gecen büyük bir teknenin dalgaları sarstı yatı. Bir birine tutundular.
Şebnemin elleri Selimin omzunda durdu. Selim Şebnemi kollarından kavrayıp kendine çekti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selim yavaşça anlını yaklaştırdı Şebnemin varlığın huzuru kapladı kalbini. Kısıkça sorguladı Selimin sessi: "Şebnem seni göremeyince"
"deniz ortasında nereye gitmiş olabilirdim Selim" Şebnem sağ eliyle yavaşça Selimin sağ yanağını kapladı: "korkmuşsun... suçlu olan sensin, yasak bölgeymiş ya burası. Sahil güvenlik geldi Küçük Bey. Hem kıyıya çok yakınmışız hem burda demir atmak yasak. Sen bana dua ette sana ceza vermelerini engelledim"
"sen ondan kalktın"
"Selim sende başka neden olacaktı. Yata yanaşan botu duydum. Sen uyanacak gibi değildin"
Selim muzipçe: "beni uyandırmaya denedin mi?"
"tabi ki de"
Selim uyandırılmadığından bilincinde daha fazla üstelemeden: "Şebnem üşüteceksin... buz gibi kolların"
