~ 17 Mayıs ~

6 1 0
                                    

10. Sınıfın 2. Dönemiydi herkes etrafımdaydı ağlıyordum kermes günüydü bizim grup hariç herkes gülüp eğleniyordu . Hepsi etrafımdaydı ve ben hiç olmadığı kadar çok ağlıyordum . Acır gözlerin hepsi üzerimdeydi . Daha fazla duramıyacaktım , daha fazla göremezdim yüzünü ve eve gitmeye karar verdim . Mutlu sokaklardan geçerken mutlu insanların arasından sıyrıldım eve varmıştım . Sevdiğim oğlanın ablası gelmişti beni avutmaya çalışıyordu . Parçalanmıştım paramparça olmuştum . Toparlanacak mıydım hayata yeniden bağlanabilecek miydim ? Hiç sanmıyorum bu sefer çok kötü dağılmıştım ve eskisi gibi olamıyacaktım ...

Senden Bana Kalan Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin