the end

Belirtiler

Borderlin Kişilik Bozukluğu Belirtileri;

- Gerçek ya da hayali bir terkedilmeden kaçınmak için çılgınca çabalar gösterme,

- Gözünde aşırı büyütme (göklere çıkarma) ve yerin dibine sokma uçları arasında gidip gelen, gergin ve tutarsız kişiler arası ilişkilerin olması,
- Kimlik karmaşası: Belirgin olarak ve sürekli bir biçimde tutarsız benlik algısı ya da kendilik duyumu,

- Kendine zarar verme olasılığı yüksek en az iki alanda dürtüsellik (örn. para harcama, cinsellik, madde kötüyekullanımı, pervasızca araba kullanma, tıkanırcasına yemek yeme),

- Yineleyen intiharla ilgili davranışlar, girişimler, göz korkutmalar ya da kendine kıyım davranışı,

- Duygulanımda belirgin bir tepkiselliğin olmasına bağlı duygulanımda dengesizlik(örn. yoğun episodik disfori, irritabilite ya da genellikle birkaç saat süren, nadiren birkaç günden daha uzun süren anksiyete) ,

- Kendini sürekli boşlukta hissetme,

- Uygunsuz, yoğun öfke ya da öfkesini kontrol altında tutamama (örn. sık sık hiddetlenme, geçmek bilmeyen öfke, sık sık kavgalara karışma),

- Stresle ilişkili gelip geçici paranoid düşünce ya da ağır dissosiatif belirtiler,

Evet bu belirtilerin çoğunu barındırıyordum; ayrılma kaygısı, intihar girişimi, kendine zarar verme...

Ama hepsinin geçerli bir sebebi vardı. Kimse can sıkıntısına kollarına jilet atmazdı ya. Açıkçası bunu yapmaktan utanç duyuyorum. Tanrının bana bahşettiği bu bedene ihanet etmek üzücü. Kendime acı veriyorum, acı çekiyorum, lakin bunun sebebi çevreme acı vermem. Çevreme acı vediğimi bildikçe, kendime zarar veriyorum, Tanrının verdiği bedene ihanet ettiğimi hatırladıkça ilaç alıyorum. İlaçların yan etkisiyle, çevreme zarar vermeye devam ediyorum, çevreme verdiğim zararlar sonucu, kendimi uyuşturuyorum. Alkolle.. Bu döngü sonsuzmuş gibi.

Bu döngünün sona ermesi için, yalnız kalmak istiyorum. Kendimi haftalarca yalnızlığa mahkum ediyorum. Fakat terk edilmekten ölesiye korkuyorum. Kendimi yalnızlığa vurduktan sonra, yalnızlığın ayağıma geçirdiği ağır prangalarda çırpınıyor, kimi zaman Tanrıya dua ediyor kimi zaman beynimi alkolle uyuşturuyorum.

Yalnış anlaşılmak, yalnış anlaşılmak yorucu, yalnış anlaşılmak keskin. Çünkü sonucu terkedilmek.

Terkedilmek, seni pençelerinin arasına alıp, ağlarına taktığı zaman çırpınmanın bir faydası yok. Sadece. Sadecesi yok aslında, terkedilmek yorucu ve ben terkedildiğim için bu haldeyim..

Mazoşistlik Belirtileri;

- Kişinin kendini yakma ya da kesme eyleminden birini sürekli olarak tekrar etmesi,

- Kişilerin kendilerine zarar vermeden önce, gerilim duygusuna sahip olmaları,

-Yaptıkları hareketten sonra duydukları fiziksel acıyla birlikte rahatlama, hoşa gitme ve zevk alma duygusunu yaşamaları,

- Sosyal olarak damgalanma korkusu ya da utanma nedeniyle, kendilerine verdikleri zararları gizlemeye çalışmalıdırlar.

Hani bazıları vardır ya, ben mazoşitim diye bağırır ortalıkta. İnanmayın onlara. Bir mazoşist asla, mazoşist olduğunu insanlara göstermek istemez, gizlemeyi denerler. Ne kadar başarırlar orası tartışılır.

Ben yılarca önce kalbimin pompaladığı kanı acılarım olarak hayal ettim vakti gelince de bileklerime dayadığım o keskin jileti, bileklerimi parçalamak istercesine, vücümda dolaşan o kanları oluk oluk yere damlamasını istedim. Bel ki dedim, belki kurtarırım yüreğimde ki bu acıyı. Tutunurum. Hayata olmadı...