Yürüyorum. Nereye gittidiğimi bilmeden yolun sonu hakkında hiç bir fikrim yok. Çığlıklar duyuyorum bu çığlıklar bana yabancı değil. Bu çığlıklar benim çığlıklarım. Şimdi.. Şimdiyse bir uçurumun kenarındayım.. Bu uçurum yabancı değil defalarca boşluğuna adım attığım ama her seferinde ayağımı geri çektiğim, uçurum. Şimdi, şimdiyse karanlıktayım. Karanlık beni içine çekerken aydınlığa tutunuyorum. Aydınlık kurtarıcım. Ama her aydınlığın sonu var, biliyorum. Tıpkı her mutluluğun sonu olduğu gibi. "Tanrım.. Tanrım yalvarırım bu aydınlığın sonu olmasın. Bu aydınlık ilelebet sürsün." Ama bu aydınlıkta uzun sürmeyecek farkındayım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
the end
Dla nastolatkówBorderline kişilik bozukluğuna sahip, mozoşist bir kız, Ailesi tarafından yeterli sevgiyi görmemiş, şiddet görmüş, sadist bir çocuk, İki psikolojik hasta, iki ümidi kesmiş genç, dertleriyle dalga geçilmiş iki çocukluk, kin kusmaya yemin etmiş iki b...