SOĞUK NEFES(Haykırış Serisi)

1.BÖLÜM "GERÇEK DEĞİL"

Resim: Tarık Hoca

BU BİR ZAYIFLAMA HİKAYESİ DEĞİLDİR. BAŞININ BÖYLE OLDUĞUNA BAKMAYIN. MEYRA KARAKTERİMİZİN ANNESİ ÖLDÜRÜLMEDEN ÖNCE NE KADAR HAYAT DOLU BİR KIZ OLDUĞUNU ANLAMANIZI İSTEDİM. İLERLEYEN BÖLÜMLERDE ANLİCAKSINIZ ZATEN. KOCAMAN ÖPÜLDÜNÜZ😘 UMARIM BEĞENİRSİNİZ VE ARKADAŞLARINIZA TAVSİYE EDERSİNİZ.

Okul için beni uyandırmaya çalışan alarmıma lanetler ederek gözlerimi araladım. Ahh her sabah erkenden uyanıp okul için hazırlanmaktan nefret ediyordum. Okuldanda nefret ediyordum. Artık yaz tatilini dört gözle bekler hale gelmiştim.

Uyanmıştım ama sıcacık yatağımdan çıkıpta lanet okul için hazırlanması çok zor geliyordu. Ama mecbur kalkmam gerekiyordu. Gözümün teki açık teki kapalı bir şekilde dakikalardır başımda dırlayan alarmıma uzanıp onu susturdum ve tekrar başımı yumuşacık yastığıma gömdüm. Bilmiyorum hemen hangi ara uykuya dalmıştım ama annemin sitem eden sesiyle gözlerimi araladım.

"Meyra! Kalk artık okula geç kalıcaksın. Ölü gibi yatıyorsun. Hadi çabuk."

Kalkmamak için boğazımdan gıcık sesler yükseltirken annem hâlâ söyleniyordu. Daha fazla direnemeyeceğimi anladığımda yatağımda güzelce gerindikten sonra besmele çekerek yataktan kalktım. Lavobaya doğru sarsak adımlarla yürüyüp elimi yüzümü yıkadıktan sonra aynı uyuşuklulukla odama geri döndüm. Uyuşuk bir şekilde tek pantolonum olan koyu kotumu üzerime geçirdim. Tek kotumdu çünkü, ben bayağı kilolu bir kızdım. Yani 1.65'e 100 kiloydum. Bu yüzden de fazla kıyafetim yoktu. Bu konu üzerinde konuşmak istemiyordum, zaten çevremdeki insanların tavsiyeleri beni bunaltıyordu. Hayır size neydi yani hastalanacak olan da, kilomu taşıyıp yorulanda bendim. Şuanlık zayıflamak istemiyordum ben böyle iyiydim. Ama bazen çevremdeki insanların baskısı yüzünden birkaç başarısız diyet denemem olmuştu. Çevremdeki insanlara soracak olursanız hepsi benim iyiliğimi düşünüyordu ama hepsi yalandı sadece görüntü kirliliği yaratmamdan rahatsızlık duduyorlardı. İtiraf etmem gerekirse hiçbiri umrumda değildi.

Kotumu giydikten sonra şubat ayında olmamıza rağmen havalar sıcak olduğundan petrol mavisi bol tişörtümü giydim. Aynanın karşısına geçip kabarmış ve birbirine girmiş sarı saçlarımı su ve tarak yardımı ile bir şekle sokabilmiştim. Allahtan saçlarım düzdü de onlarla fazla uğraşmak zorunda kalmıyorum. Saçlarımı ayarladıktan sonra kitaplığıma geçip çantamı hazırladım ve mutfağa geçtim. Canım annem çoktan kahvaltıyı hazırlamıştı. Bende iştahla hemen kahvaltı masasına oturup annemin çayları koymasını beklemeden masadakileri mideme gömmeye başladım. Annem bu halime derin bir iç çekip çaylarımızı doldurdu ve oda masaya oturdu. Biz sessizce kahvaltı ederken gözüm duvardaki tik taklyan saate kaydı. Okul saatim yaklaşmıştı. Hemen aceleyle ağzımdaki lokmaları yutup masadan kalktım. Annem sinirle kaşlarını çatıp "Yavaş ye boğulucan. " dedi. "Anne okula geç kalıyorum." diyerek onu geçiştirdim ve çantamı sırtıma takıp hızla evden çıkıp otobüs durağına yürüdüm.