CHAPTER TWO
POV Xavier maniac
Naririnig ko yung dalawa na naguusap.. Hindi tuloy ako makatulog. Lumabas ako ng kwarto.
Nagulat ako ng na kasalubong ko si hope ??
Nagulat rin ito
"Buti naman tapos na kayong magusap, Di ako makatulog sa ingay niyo"Masungit kong sabi
"Ahh? Pano? *natigilan/napaisip* Sorry?? Papasok na ko sa kwarto" dadaanan na siya kaya umiwas
na ko, kumaliwa ko pero. parehas kami ng way.
"Sorry" nahihiya nitong sabi
Umiwas uli pero nagkatapatan kami uli. Nainis ako Kaya hinawakan ko siya sa magkabilang gilid ng balikat
niya at saka inurong. bumaba nako at naabutang umiinom si Castiell
"Yung tungkol kay hope? Kundi pa ba ko uuwi di ko pa malalaman? *Inis nakatitig*
"Tssk.. Ano naman sayo?" Kumuha ng pack ng dugo,Paalis na sana ko pero humarap si Castiell at sabay tulak sakin ng mahina napaatras ako ng unti
"Nagkataon lang ba talaga na kamukha niya si Olivia??! Alam kong kahit ilang dekada ng dumaan, tandang tanda mo pa ang mukha ni Olivia!?"hinawakan ako nito sa kwelyo
"Hindi ako ang nag hire sakanya para sa kaalaman mo! Kung interesado ka sakanya. Umalis ka at dalhin mo siya"Maangas kong sabi
"Wala kong Paki! Yung totoo mas ok kung Wala kayo, kung gusto mo bukas na bukas din pwede na kayong umalis"tinanggal ko yung kamay nya
sa kwelyo ko at umalisMemories in past
Umalis si Castiell at naiwan kaming dalawa ni Olivia
Madalas ko siyang makita sa Silid aklatan nagbabasa ng libro. kahit nakikita ko siya Di ako lumalapit iniiwasan ko siya hanggat maaari. pero
Isang beses na sa Silid ng musika ako ng may biglang pumasok habang nagpapiano ko
"Magaling ka palang..? Tumugtog ng
piano"nakangiti nitong sabi umupo ito sa ibabaw ng piano matibay naman ito kaya kinaya siya
"Hindi kasing galing ng yong kasintahan"malu manay kong sabi "*tumawa ng mahina at matipid
"Kaya ganun ko na lamang siya kadaling na gustuhan*ngumiti* Ngunit sa sobrang abala ay Hindi ko magawang magpaturo sakanya." malungkot nitong sabi
Napaisip ako ng malalim. Hanggat kaya ko pang pigilan ang nararamdaman ko gagawin ko
"kung ganon, ipapatawag ko ang pinakamagaling na musikero dito sa aming bayan upang turuan ka, sa ngayon aalis muna ako meron lamang akong pupuntahan.."pa tayo na sana ngunit pinigilan niya ako..
"Bakit na lang ikaw ang magturo saakin? Sa tingin koy? Mas madali akong matututo sayo *nakangiti nitong sabi*
"Huh? *namula*
Tinuruan ko siya . Madalas na kaming
nagkakasama..Nagkakausap.. Sinubukan kong pigilan ang
nararamdaman ko pero Di ko magawang Iwasan pa siya Inamin ko sakanya ang nararamdaman ko.
Ngunit Wala siyang reaksyon Hanggang sa umalis ito ng walang paalam Nabalitaan na lamang naming pumunta sya ng francia sakay ng barko ngunit kagimbal gimbal
ang nalaman namin ni Castiell lumubog ang barko at kasama siya sa mga namatay, Iniyakan naming pareho ang kanyang pagkamatay. ni Hindi namin natagpuan ang kaniyang bangkay
Back to the reality
POV HOPE
Nagising ako ng meron akong Narinig na tunog ng piano, Agad akong naghilamos? At sinundan yung
tunog? Ang ganda ang sarap pakinggan? Sumilip ako sa pinto at nakita ko si Xavier na nagpapiano
"Bakit ka nandito? *tumigil* sa pag tugtog
"Huh? Ah..eh? Narinig ko kasi na may nag tumutugtog ng piano kaya pumunta ko dito.
Pasensya na kung naistorbo kita.." kabado kong sabi paalis na ko ng tinawag niya ko sa pangalan ko sa pinkaunang beses
"Hope?!" Malambing nitong tawag
"Bakit?? "Nakangiti kong tanong
"Kuhanan mo ko ng Wine sa baba,, dalhin mo sa kwarto ko " Seryoso nitong sabi
"Yun lang pala.. Kala ko kung anong sasabihin nitong boss kong maniac na
bampira" mahina kong sabi
"May sinasabi ka?" taas kilay
"Ako Wala po Sir.Xavier" sarcastic kong sabi
"Don't call me Sir. Xavier, Call Me Master Xavier. Moved faster! take it to my room when you got the wine "seryoso nitong sabi
"OK po Master Xavier.. Don't worry bibilisan ko po"ngiting pilit
umalis nako para kumuha ng wine
"Ang Arte gusto pa tawagin siyang Master hmp"
Umakyat nako dala ang wine Kinakabahan ako ng unti. Dahil the last time na pumasok ako sa kwarto niya minaniac ako ng bwiset na Xavier
nayun! Pero trabaho ko to! Ang pagsilbihan siya!
Unti unti ko ng binuksan ang pinto at Nagulat ako ng makita ko siya nanlaki yung mata ko Oh my? Ultimate hottie Top less siya? Nakatapis lang ito. Medyo basa ang buhok at katawan.? Oh my god ? Heaven? Natulala lang ako sakanya
"Laway mo"sarcastic nitong sabi na balik ako sa reality
"San? *pinunasan yung paligid ng labi* Wala naman ah? Assuming kang maniac ka?!"mahina kong sabi
"Namumuro ka na!? Stopped calling
me maniac or else?! Put it down there *Turo sa table*"
POV XAVIER MANIAC
"Laway mo?"sarcastic kong sabi namula ito at agad na kinapa ang paligid ng labi
"San? Wala naman ah?! Assuming kang maniac ka?!" mahina nitong sabi
"Namumuro ka na ?! Stopped calling me maniac? Or else ?!"
Namutla ito, ipinalagay ko sa table
yung mga dala niya, pagkalagay nito bigla nalang tong..
"Kyaaaaaaaaa!!! Ipis!?!!" karipas ang takbo nito papunta sa direksyon ko, sabay nadulas ito at..
"Boogsshh!!?" tinamaan ako kasabay ng??? WTF!!
"Tsup?!"
Nagdampi yung lips namin?? we've kissed nagkatitigan kami sa mga mata Her eyes Looks like a star that shining in the dark night ?? And her lips it is soft like Cotton and it taste Like sweet
strawberry Her cheeks are pingkish teka ? Ano ba pinagiisip ko ?
Nagulat ako ng tumayo na siya namumula ito kaya tumayo na rin ako
"Ikaw pala ang Maniac? *Ngiting nakakainis* You stole a kiss from
me.. The reason is Takot ka sa ipis? Come on? You don't have to act just to Kiss me , You can just say
"Xavier pwede mo ba kong halikan " Natatawa kong sabi
"I'm not acting just to stole a kiss from you?! Takot talaga ko sa ipis *Namumula nitong sabi* Ang kapal mo para sabihin yan For your information ?!! Di kita type !?"Inis nitong sabi
"Really?" lumalapit ako sakanya siya naman umaatras hanggang sa madikit na siya sa ding-ding
"Wag kang lalapit??!!! Lumayo ka?!! Or
else ?!!!" kabado nitong sabi
"Or else? What?? *evil smile*Corner ka na" Nilapat at hinarang ko ang kamay ko sa magkabilang gilid ng balikat niya sa ding ding. I'm moving closer closer hanggang sa? Bigla niya
kong hinawakan sa balikat sabay binayagan ako
"Ouch!!!? Fucking shit!!??!"namimilipit sa sakit,umalis ito sa harapan ko at sinabing
"YAN ANG DAPAT SAYO?!! MANIAC
KA?!!" Tumakbo ito palabas ng kwarto ko
"Humanda ka sakin hope??!!! You've hurt a wrong guy?!!" Sigaw ko habang nakahawak sa ano
BINABASA MO ANG
The Untold Story Of The Vampire Princess
VampireThis story is about the untold story of the lost vampire princess. Who named Hendra Olivia Priscilla Ezra, 17 year old. Lived as a normal person all her life. Her journey will start in meeting the Allen brothers which is Xavier Allen and Castiell Da...