*Өглөө*
Хусог: Чи унтаж байна уу?
Би: Яг сайхан унтаж байлаа
Хусог: Би чамайг сэрээчихсэн үү? Уучлаарай би уйдаад байсан юм *үсийг нь илэх*
Би: Чи дэндүү дүрсгүй юмаа
Хусог: Хөөе чиний үнэр, намирсан үс, цагаан царай, гуалиг бие, зан ааш гээд бүх зүйл чинь миний сонирхолыг татаж байна.
Би: хнн
Хусог: Бас чи орондоо үнэхээр сайн юм билээ.
Би: Амаа тат!
Хусог: Чи надаа баярласнаа илэрхийлээд хоол хийгээд өгөөч тэхүү чамд өчигдөр шөнө таалагдсан л биздээ *хошуугаа унжуулах*
-Надад өгсөн Хусогын таашаал үгээр хэлэмгүй сайхан байсан гэдгээ би нуухгүй ээ тэрнийх үнэхээр том байсан бас охин насаа Хусогт өгсөндөө харамсахгүй байна.
Хусог: Хөөш хоол хийгээд өг л дөө
Би: Даварцан новш чинь дуртай юм бол өөрөө хий мэдүү!
Хусог: Чи дахид намайг хүсээд байгаа юмуу?
Би: Нөгөө юу үгүй *сандрах*
-Би тэрнийг дахиад маш их хүсч байгаадаа итгэж чадахгүй нь гэхдээ би эмэгтэй хүний бардам зандаа дийлэгдэн юу хэлхээ мэдсэнгүй зүгээр л хоолыг нь хийж өгөхөөр шийдлээ.
Би: Хоол идчихээд ондоо юм нэхэхгүй шүү гэж хэлчихээд гал тогоо орох гээд босох гэтэл хамаг бие минь хөндүүрлэн өвдөж хөл дээрээ ч зогсож чадахгүй байлаа. Хусогт сул дорой байдалтай харагдахыг хүсэхгүй байсан болохоор тэвчээд ч хамаагүй гал тогооруу явахаар алхлаа. Ашшш үнэхээр их өвдөж байна. Би түүнд хурдхан шиг юггэжан хийж өгөв.
Хусог: Чи их амттай хоол хийх юмаа.
Би: *инээх*
Хусог: Чиний бие чинь өвдөхгүй байна уу?
Би: Өвдөж байна өвдсөндөө болоод яг үхэх гэж байна *хөмсөгөө зангидах*
Хусог: Чиний уурлаж байгаа чинь хүртэл хайр хүргэмээр юмаа
Би: Идэж дууссан бол хичээлдээ яв.
Хусог: За ойлголоо хонгор минь
Би: Наад дотоожоо өмсөөч ичмээр юм
Хусог: Чи өчигдөр миний аврага залууг маань хүсээд үхчих гээд байсан биздээ ххха *зэвүүн инээх*
Би: Дуугай бол
Хусог: Өнөөдөртөө гэртээ амардаа би чамайг өвчтэй гээд өгчихье гээд миний духан дээр үнчихээд хувцасаа өмсөн гараад явлаа. Би Хусогыг явуулсаныхаа дараа усанд орохоор угаалгын өрөө лүү орон толинд өөрийгөө хартал Хусог яг л чи бүхэлдээ минийх гэсэн шиг хаа сайгүй хазаж шимсэн байлаа хөл хавиархаа үзтэл нил хөхөрсөн бас гарын мөр л үлдэж. Тэр миний биеийг аймшигтай сэглэж, би шүршүүр доор зогсон нүдээ аньж байтал Хусог бодогдоод эхэлчихэв. Түүнтэй хийсэн с*кс бодлоос ер салж өгөхгүй байлаа. Би ийм зүйл бодож байхдаа яагаад ч юм өөрөөсөө ичэв.
-Хэд хоног гэртээ амарсаны эцэст сургуульдаа явахаар шийдлээ.
*Сургууль дээр*
-Энэ Хусог харагдахгүй байх чинь яасан юм болоо. Хичээлдээ ирээгүй юм байхдаа.
Пак Минжи: Өө Жихёнаа чи өвдчихсөн гэсэн зүгээрүү?
Би: Хэн чамд намайг өвчтэй гэж хэлсэн юм.
Минжи: Жон Хусог
Би: Тэр хаана байгаан
Минжи: Хусог уу?
Би: Тиймээ Жон Хусог
Минжи: Аан сургуулиас 3-н сарын чөлөө авч байгаа гэсэн
Би: Яагаад? Хэзээ явна гэсэн юм?
Минжи: Явчихсаан өчигдөр чөлөө аваад явсан
Би: Тэгээд яг 3-н сарын дараа ирэх юмуу?
Минжи: Мэдэхгүй ээ зза чи ядаргаатай их юм асуудагын
Би: За уучлаарай
-Тэр яагаад гэнэт явчихсан юм болоо. Тэр өдрөөс хойш холбоо ч барьсангүй Хусогын талаар бодол болон сууж байтал утсанд минь зурвас ирэв.
<<Жон Хусог>>
#Би 3н сар очихгүй байх. Намайг очтол ондоо залуутай ойртож болохгүй шүү!!! 😙
-Түүний энэ мессэж миний сэтгэлийг тайвшрууллаа. Тэрнийг хурдхан шиг ирээсэй гэж хүсье.
YOU ARE READING
《THE♧END》🔥🔞С•О•Н•Г•О•Л•Т🔞🔥
FanfictionГол Дүрд: Жон Хусог, Жэксон Ванг, И Жихён Төрөл: Романс +18 И Жихён гэх охин Жон Хусог, Жэксон Ванг хоёрын аль нэгийг нь сонгох болно. Тэр ямар сонголт хийх бол хэн нь түүнийг жинхэнээсээ хайрлах бол бүгд асуулт хэвээр үлдэнэ.
