Edwin's POV
Matapos ng kahihiyang nagyare sa coffee shop, naiwan akong Nakanganga!! Talagang Nakakanganga!!!!
Mukha na akong Engot don, dahil di talaga ako makagalaw sa sobrang pagkapahiya.
Pinikit ko muna ang mga Mata ko at saka nagsimulang huminga ng malalim at binuksan ang mata and then parang walang nangyaring umalis paalis ng shop.
Nakatingin sa akin ang lahat ng tao. Tingin na para aking sinisisi sa lahat ng nangyare, pero di ko na pinansin yun, nagtuloy nalang ako sa paglalakad at nung makaalis na sa Shop ay bumalik na ako sa school, dahil may panghapon pa kaming klase
Naglalakad na ako sa hallway ng madaanan ko ang dalawa kong kaibigan
" Oh, brad! Saan ka galing? " salubong sa akin naman ni John
"Kanina ka pa namin hinahanap eh" singit naman ni Liam
" P-pum-unta lang a-ako s-sa c-coffee s-shop " sabi ko na nauutal pa dahil nga nagulat ako sa nangyare
" Ed bakit nauutal ka?" tanong naman ni John
" Wag ganyan brad, pambading" sabi ni Liam na may halong pang aasar, kaya nabuset naman ako
" Wag nga kayong ganyan, masama ang nangyare sa Shop kaya Tigilan nyo ko!!!!!!! " sigaw ko sa kanila na sobrang lakas, at sobrang galit
Pilit naman nila akong pinapakalma,
" Kalma brad Ano ba kaseng nagyari?" tanong ni Liam
*sighs*
" ganto kasi yun, may babae akong nabangga kanina, nagalit sya at sinigawan ako sa maraming tao, pero natauhan din ata nung tulungan ko sya sa pagkuha ng nga nahulog nyang gamit, tapos nung makaalis sila, napulot ko yung wallet nya, nung magpunta sila sa coffee shop, na sakto namang nandon ako, nahiya akong ibigay sa kanya ang wallet nya kaya naman, napansin ko nalang na wala silang pambayad sa kinain nila kaya, nilapitan ko na at nilakasan ang loob kong ibalik ang wallet nya pero, sinigawan nya ako sa Buong Shop at napahiya ako" mahabang pagkukwento ko
" Grabe, ikaw na nga ang nagbalik, ikaw pa talaga masama at napahiya ah" sabi ni John na umiiling iling pa
" Kasalanan ko naman yun, kung sana ay ibinalik ko nalang agad yung wallet nya sana di sya napahiya, pero huli na nung mapansin kong nagkakagulo na sila dahil wala silang pambayad" sabi ko naman
" Eh bakit nga pala di mo agad ibinigay yung wallet nung makita mo na agad silang nasa coffee shop? " biglang tanong ni Liam
" Eh kase n-ahihiya ako" sabi ko na bumuntong hininga pa.
" Ay sus, yun naman pala eh, nahihiya,na-iilang" pang-aasar a ni John
'SIRA ULO'
" hoy!! Nagawa ko lang yun, dahil baka pag binalik ko agad yung Wallet nya pagkamalan akong mag nanakaw" sabi ko sa kanilang dalawa
" Brad, mas lalo pa ngang mukhang mag nanakaw tignan nung di mo binali agad eh, kasi mukhang interedado ka sa laman ng wallet" sabi pa ni Liam
" oo nga noh?! Bat di ko naisip" takang tanong ko sabay nagtawanan silang dalawa
" W-what?! " takang tanong ko
"Eh lagi kanalng ganyan eh, Sira ka talaga" Sabi ni John
"Sya, sige may klase pa ako mauna na ako sa inyo" seryosong sabi ni Liam
'tch, palibhasa matalino'
" Ako din, pano mamaya nalang kita kita bago uwian hah" sabi pa ni John at tinignan ako ng may pang-aasar
BINABASA MO ANG
Distance Between Molecule
Teen FictionMolecules ang pagitin namin ni crush. Means minsan malapit, minsan tama o sakto lang minsan naman malayo Malabo ang pagtingin sa isat isa. Umaasa ba o May Nagpapa asa?