Nieuw Begin

Inschrijving

Ik wist dat als ik hier naar school ging het mijn leven ging veranderen, dat hoopte ik toch. Mijn moeder en ik, gingen naar binnen ik zach al kluisjes ze waren allemaal beschilderd. Voor ons zagen we da secretariaat waar een leerkracht te werken zat.

"Excuseer me..", begon mijn moeder.

"Dag mevrouv", vervolgde de leerkracht.

Mijn moeder vroeg waar de directeur zich bevind en of hij vrij was. De leerkracht wijsde ons de weg en zei dat we moeten kloppen, dan zal de directeur wel zeggen of hij tijd heeft of niet. We deden wat de leerkracht zei, we moesten nog vijf minuutjes wachten voor we binnen mochten. Hij deed de deur open voor ons, en zei met een brede glimlach: " kom maar  binnen "

Mijn moeder en de directeur begroette elkaar met een goedendag. Daarna stelde ze elkaar voor en mijn moeder stelde mij voor aan de directeur. Hij kon al raden dat we kwamen voor een inschrijving. En zo begon een gesprek.

Directeur Vandervelden: "Hoe komt het dat je in het midden van de tweede semester een nieuwe school zoekt?"

Mijn moeder: " Op haar vorige school  beschuldigde ze haar zonder bewijs voor diefstal."

Directeur Vandervelden: "Diefstal? Ik weet niet of ik het kan toelaten dat iemand die buitengestuurd is wegens diefstal hier op deze school mag studeren. "

Toen ik dat hoorde, stond alles even stil. Het zou nooit iets worden. Allemaal door één grote leugen mag ik niet eens meer binnen in een school.

Mijn moeder onderbrak mijn gedachten en zei: " Ze is niet schuldig, we gaan een advocaat inhuren en een klacht indienen."

Directeur Vandervelden: "Wel, het lijkt erop dat je zeker bent van de onschuld van je dochter. En je hebt een zaak gestart. Ik denk dat ik het voor één keer toe kan staan maar met een voorwaarde."

Mijn moeder: "Zolang het maar redelijk is."

Directeur Vandervelden: " Uw dochter mag hier studeren zolang de zaak bezig is, maar als alles bekend is en ze het wel heeft gestolen. Moet ze helaas weg van deze school. Is dat redelijk voor u?"

Mijn moeder: "Natuurlijk meneer, zou ik even alleen met u kunnen praten?"

Ik vond het raar want wat zou ze te bespreken hebben zonder mij. Ik werd dus weggestuurd uit het kantoor.

(Directeur Vandervelden en mijn moeder in het kantoor)

Directeur Vandervelden: "Is er iets belangrijks te bespreken?"

Mijn moeder: " Mijn man is vorig jaar overleden. "

De directeur keek haar medelevend aan.

Mijn moeder ging verder en zei: "Sindsdien is ze zichzelf niet meer, ik zou u willen vragen of u daar een beetje rekening mee kunt houden."

Directeur Vandervelden: "Dat is geen probleem. Morgen kan ze hier al beginnen haar boeken zal ik wel bestellen die komen dan sneller aan. Ze kan gewoon beginnen als een gewone leerling."

Mijn moeder: "Bedankt meneer. Tot nogeens"

De directeur stond op en deed de deur open. Hij zei: "Dat is graaggedaan, en tot morgen Abella."

"Bella", verbeterde ik snel. Ik heb liever dat mensen me noemen bij mijn bijnaam.

We gingen naar huis, ik ging direct naar mijn bed. Mijn moeder vertelde ondertussen alles aan mijn broers en zussen. Ik viel in slaap in mijn bed. En de ochtend naderde...