THE WRONG CALLER

6

Yahhh bat ngayon ka lang .... Ang daya mo ahh miss na miss na kaya kita ... Sabi ko noon pagka angat ko sa phone ko.

Subalit matinding kalungkutan nalang ang naramdaman ko noong marinig ang mahina at paputol putol na kanyang mga salita...

Yhonomie ... Ma.... Kinig.... Ka sa akin... Siguroy ito na ang huli nating pag uusap.... Nagpapasalamat ako dahil nakilala kita ... Nagpapasalamat ako dahil minsan sa aking buhay ay naramdaman kong hindi ako nag iisa..Ang lupit na nga lang nang tadhana dahil hindi ako binigyan nang mas mahabang buhay upang maipakita sayo na mahal na mahal kita......Sanay nakilala kita 2 years ago bago maiburol pa ang ate mo... Kung sana nakilala kita sanay hindi ko pinagdasal sa Diyos na kunin na niya ako para magsama kami nang ate mo.... Bakit nga ba kung kailan ko matutunang magmove on at matutunang magmahal nang iba ay saka nalang magkatotoo lahat nang panalangin ko.............
.....................yon na ang huling sinabi niya  at ang kaguluhan nalang sa hospital ang sumunod na narinig ko.

Noon ay tumulo na din ang mga luha sa aking mga mata hindi ako nagkakamali si Heamer ang kasintahan nang yumaong ate ko at ang lalaking nabunggo ko ay iisa ...

Bakit nga ba kung kailan din ako makamove on at kailan din ako .. Magmahal ay saka dadating sa puntong kukunin siya..

Napatakbo nalang ako sa hospital  ... Na kung saan ay doon ko siya muntikang mabunggo . .noong nakawelchair siya.. Nagsasakali akong humihinga pa siya...

Subalit pagdating koy... Kinukumutan na siya nang puti..

Halos sisihin ko na noon ang Diyos..

Lord.. Ano bang kasalanan ang ginawa ko upang maging ganito ang lahat...Bakit ako nagdurusa... Bakit kinuha niyo ang kaligayahan ko bakit sa kadami dami  nang tao siya pa .. Hindi ko pa siya nakasama ... Hindi ko pa siya nakitang ngumiti nang bonggang bongga..
Hindi ko pa nasabi na mahal na mahal ko siya... Pero kinuha niyo na siya.... Sanay binigyan niyo kami nang kahit isang araw pero wala....

At habang palapit nang palapit ako sa bangkay niya ..inalis ko ang kumot niya at sa huling pagkakataon.... Niyakap ko siya sabay sabi...

Kung sana .. Alam kong ikaw yan ... Sana ako na ang nagpapansin sayo..

Sa time nang burol na yon ... Ay nasa akin noon ang phone ni Heamer ini iscan ko noon ang gallery niya noong makita ang pic. Nila nang ate ko pero gulat din ako noong makita ang maraming pic. Ko na kuha lahat sa fb.

Sa matinding sakit na naramdaman ko lahat nang pic. Niya na nasa phone niya inupload ko sa fb... Siya ang naging profile ko at cover photo ko ... Daming nagcoment daming nagreact kasama na doon si jake at Zyra..

Malungkot man ako ay diko naisipang magpakamatay sapagkat alam kong kahit wala na siya sa mundong ito... Ay alam kong sinusubaybayan niya ako upang hindi matuloy na magpakamatay ako tulad nang ginawa niya noon.

Sa matinding kalungkutan ay bigla nalang akong pumasok sa school..pagkatapos nang burol.

Luhaan noon ang aking mga mata ...

Pagkapasok ko ay naupo agad ako noong biglang nakita kong nasa likod sina Jake at Zyra..

Oh ... There you are ... Whatzz up .. .. Drop kana kaya...and then whatxx wrong with your eyes... Did you cry...because of us ...wika noon ni Zyra.

Noon ay tahimik lang ang aking mga kaklase at ramdam kong sa akin sila boto.
.
How come your here... You dont belong on dz section...and then listen to me... Yang si Jake na yan ...  Na duwag ... Sayong sayo na siya.and then jake bobo ka ba .. Bakit mahal ka ba talaga ni zyra eh ginawa ka namang alipin.. Tulad ngayon hawak mo yang bag niya..and then dont worry itong mata ko kung bakit luhaan.. Its because I cry for someone very special not because of the 2 of you....wika ko noong bigla nalang dumating ang very srict at baklang instructor namin.