The Time Turner. {COMPLETE}

Is het waar?

Ik moet het negeren... ik loop stilletjes naar de tafel en mijn blik gaat vanzelf naar Ron. Ron kijkt mij ook aan, maar begint dan ineens te praten met Ginny, die kort antwoord. Ze kijkt me glimlachend aan en knikt dan naar een plaatsje naast Harry. Harry is expres een paar stoelen verder gaan zitten! Ik loop naar hem toe en ik zeg: 'Hoi, Harry! Is dit plaatsje vrij?' 'Hai. Ja, kom zitten.' Ik ga naast hem zitten en ik schep een paar worstjes op. Ik hoor ineens voetstappen achter me en net als Harry kijk ik om. Draco Malfidus en zijn maatjes Korzel en Kwast staren ons nijdig aan. 'Zin in het verliezen vandaag op de wedstrijd, Potter?' snauwt Draco. 'Ik zal niet zo snel juichen, Malfidus.'
'HA, hoezo dan niet?'
'Hm, even denken. Ja, misschien omdat we gaan winnen?'
'Oh rot toch op! Je weet niet eens hoe je weg kan duiken voor beukers!'
Harry staat snel op en wil Draco aanvallen, maar ik hou hem tegen. Draco kijkt mij aan. Tot mijn schrik zie ik dat zijn grijze ogen niet hatelijk kijken - ze kijken juist verlegen en aardig. Ik trek Harry weer op zijn plaats, en wanneer Draco, Korzel en Kwast weer wegliepen naar hun tafel, neem ik ook weer plaats naast Harry.
De dag ging langzaam en ik dacht de hele tijd aan Draco. Had ik het niet goed gezien, of probeerde hij echt gewoon aardig te zijn? Misschien deed hij het nep. Ja, dat zal het wel zijn. Ik moet Draco uit mijn hoofd zetten, echt onmiddellijk. Ik schud mijn hoofd, alsof de gedachte uit mijn hoofd geschud zouden worden. Het was al best laat en ik zat nog huiswerk te doen in de Common Room. Nou ja, eigenlijk niet. Ik zat alleen maar te peinzen over vanmiddag, maar waarom toch, Draco boeit me niks. Ik pakte mijn boeken in en liep naar de meisjes kamer. Ik moet gaan slapen, dacht ik. Ik kleed me uit en plof op me bed neer. Wat een rare dag. Ik sluit mijn ogen en ik begin alweer te dromen, zonder het tegen te kunnen houden.
'Potter.'
'Wat?'
'Ik wil je spreken,'
De stemmen van Draco en Harry dansen in mijn oren. Het lijkt alsof mijn ogen met hen mee lopen, want langzaam aan zweef ik (zoals het eruit ziet) richting de lege klas waar Draco en Harry instappen.
'Wat wil je van me, Malfidus,'
'Wat vragen,'
'En sinds wanneer vraag je wat, in plaats van bevelen geven?'
'Omdat dit over je vriendin gaat.'
'Ginny? Je kan beter van haar afblijven, jij vuile-'
'Niet je vriendin waarmee je een relatie hebt, sukkel. Je vriendin. Hermione,'
'Hermione? En hoezo?'
'Je kan maar beter beloven dat je geen woord tegen iemand door vertelt, Potter. Anders zeg ik tegen professor Sneep dat je zonder toestemming op de verboden afdeling van de bibliotheek was.'
'Nou? Vertel op dan, Malfidus.'
'Van welke geur houd Hermione?'
'Wat-?'
'Nou, Potter?'
'Net gemaaid gras... cologne... tandpasta-'
'Ja, ja. Ik weet al genoeg. En wat is haar lievelingsbloem?'
'Dat zijn margrieten...'
'Mooi. Hoe ziet haar perfecte date-'
'Wacht even, Malfidus. Waarom moet je dit allemaal weten? Is het soms voor één van je vriendjes die je niet hebt?'
'Oh, kap toch, Potter. Het is voor mij, natuurlijk. Ik vind die Hermione wel... wel aantrekkelijk.'
'Wat?! Je bent verliefd op haar-'
'Je houd je mond, Potter!'
Alles veranderde weer in een wazige versie van de meisjes kamer. Ik wreef in mijn ogen en ik was weer in mijn bed belandt. Wat een rare droom... het is weekend vandaag. Ik moet aan het weekend denken... maar dat lukte niet. Zou ik, net als Harry, voorspellende dromen hebben? Of was het een nachtmerrie? Of... of een droom waarbij je, volgens professor Zwamdrift, het allerdiepste wat je wilt droomt? Ik stap uit mijn bed en ik kleed mij aan, nog steeds verdiept in mijn droom.
Wanneer ik de Grote Zaal binnenloop zitten Ron en Harry druk te praten. Ik sluip wat dichterbij en zie Ginny tegenover hen zitten. Weetje, dacht ik bij mezelf, ik kan hem niet levenslang ontwijken. Ik sluit mijn ogen en haal diep adem. Daarna open ik mijn ogen weer en ga naast Ginny zitten. Ron kijkt me aardig aan. Ik voel een warme stroom door mijn lichaam gaan, geen liefde, maar vriendschap. 'Hoi, Ron, Harry, Ginny,' zeg ik zachtjes. Ik kijk de andere aan. 'Lekker geslapen?'
'Ja, dank je Hermione,' zegt Harry aardig.
'Hm, Hm!' mompelt Ginny met haar mond vol worstjes.
'Een beetje,' zegt Ron verlegen.
Ik kijk hem aan en ik zie een kleine schittering in zijn ogen. Tranen. 'Is er iets Ron?' zeg ik iets te fel. De tranen stromen over Ron zijn wangen en ik probeer hem te troosten. Ik wrijf mijn hand over de zijne, die slap op de tafel ligt. 'Dankje, Hermione,' zegt hij wat harder dan eerst.
Harry knikt naar me, alsof ik hem moet volgen. Ik doe dat, wanneer hij opstaat en de Grote Zaal uitloopt. We glippen een leeg klaslokaal binnen. 'Wat is er, Harry?'
'Luister. Oh, ik ga hier echt spijt van krijgen-'
'Van wat?' zeg ik geschrokken.
'Draco, hij-'
'Hij is verliefd op me, hè?' zeg ik met tranen in mijn ogen. Mijn kaken prikken meer dan ooit, alsof ze mijn tranen tegen willen houden.
'Hoe - hoe weet je dat?'
'Ik had een rare droom vannacht. Tenminste, dat dacht ik. Het ging over Draco en jij, in een leeg klaslokaal.' Ik leg mijn hele droom uit, die een heel uur vulde. Harry knikte steeds instemmend, alsof alles klopte wat ik zei.
Het klopte ook. Draco was verliefd op mij.