De droom

425 17 2
                                    

Hermione
De laatste dagen gingen langzaam. Al het leren joeg gelukkig mijn gedachten over Ron weg. Hij keek me niet meer aan, ookal was er een vlaagje hoop in mijn buik dat we weer oogcontact zouden maken. Ik probeerde ook tegen hem te praten, maar hij negeerde me; hij ging ergens anders heen, praatte plots met iemand die in zijn buurt was, ookal kende hij hem niet. Trouwens, wat boeit het als ik toch niks meer om hem geef. Is het eigenlijk wel uit? Ik bedoel, die woorden hebben beide van ons nog niet uitgesproken. Maar als hij me negeert en als ik hem nooit meer aankijk of praat, wat zijn we dan van elkaar? Ik leg mijn veer neer op het tafeltje die voor de haard staat die langzaam aan het doven is in de Gryffindor kamer. Het was al erg laat, maar ik had mijn verslag voor Geschiedenis van de Toverkunst nog niet helemaal af. De laatste vlammen van het haardvuur doofden zachtjes, en er was bijna geen licht meer in de kamer. Stilletjes voor de mensen die al slapen pak ik mijn spullen in. Mijn tas is weer zo zwaar als het op een normale schooldag zou zijn, met mijn laatste energie hees ik hem op mijn schouder en ging ik naar de meisjes kamer. Ik keek de kamer in en zag dat iedereen al sliep. Met een zachte pof belandde mijn tas op de vloer en ik kleedde me uit. Ik kroop in bed en deed mijn kaarsje uit. Ik draaide me om, sloot mijn ogen en alles veranderde wazig in de Grote Zaal.

De drukte was niet te houden. Iedereen zat te ontbijten. Ik ging op mijn plaats zitten naast Harry en Ginny aan de Gryffindor tafel. 'Lekker geslapen, Hermione?' vraagt Ginny enthousiast. Ik wrijf in mijn ogen, maar ik voel geen effect. 'Redelijk. Jullie?' ik kijk Harry en Ginny aan die druk aan het eten zijn. 'Ja.' mompelt Harry en Ginny knikt. Harry legt zijn bestek neer en kijkt naar Ginny. Ook Ginny stopt met eten en kijkt hem vragend aan. Harry knikt naar de hoek van de Grote Zaal. Ginny kijkt met gefronste wenkbrauwen om en ik volg met haar actie. Eerst zie ik niet wat ze bedoelen, daarna schiet er een steek door mijn rug maar ik negeer het. Ron staat daar, in de hoek.... met een meisje. Ik maak mijn ogen tot spleetjes zodat ik dit tafereel beter kan bekijken, en tot mijn grootste schrik zie ik dat hij begint te zoenen met Anna. Anna Balings. Verdomme! Ik draai zo snel om, dat ik mijn glas water omver stoot. Gelijk schieten Harry en Ginny in actie en helpen mij opruimen. 'Maakt niet uit, we begrijpen het. Hier.' zegt Ginny en geeft mij mijn half op gegeten toast met jam. 'Dankje... Sorry.' mompel ik. Ginny schud haar hoofd, 'Ga maar, we begrijpen het!'. Ik zucht en ik sta dan op. Langzaam aan loop ik door de Grote Zaal. Ik kijk richting Ron, die nog steeds aan het zoenen is met die stomme Slytherin Anna. Hoe durft hij, hij heeft altijd al een hekel aan die stomme Slytherins gehad. Ik kijk naar de tafel van Slytherin. Ineens hoor ik een leuke, ondeugende lach, afkomstig van die tafel. Een jongen met platinum blond haar en grijze ogen kijkt me aan. Wie is dat? Ik probeer beter te zien maar dan word ik wakker gemaakt door een enorme plof. Ik schrik en ik zie dat ik weer in me bed bevind. Lina was voorover gekukeld door haar zware tas. 'Lina, hoe laat is het?' vraag ik slaperig terwijl Lina op krabbelt. 'Uh. Zes uur.' zegt ze.

'Waarom ben je zo vroeg op, dan?'

'Gewoon. Ik had nachtmerries.'

'Oke...' ik kijk om me heen en wazig zie ik dat er nog een paar meiden aan het slapen zijn. Ik stap uit mijn bed en ik trek mijn gewaad uit het rek. Ik trek hem aan en ik borstel mijn haren, poets mijn tanden en ik doe mijn schoenen aan. Ik zwaai met mijn toverstok zodat er de juiste boeken in mijn tas komen die ik vandaag nodig heb. Ik pak mijn tas op en ik loop met Lina mee. De tas is inderdaad loodzwaar. Ik loop de kamer in van Gryffindor en ik zie enkele mensen zitten, ook Ron. Ik schrik.

The Time Turner. {COMPLETE}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu