Κάποιοι άνθρωποι, όσο και εάν τους θελουμε, όσο και εάν πολεμάμε , όσο και εάν πονάμε δεν ανοίκουν Στην ζωη μας. Βέβαια, παντα θα υπάρχει ένα κομμάτι τους μέσα στην καρδιά μας αλλά όχι ολόκληρο το παζλ της ψυχής τους. Συνήθως αυτοί οι άνθρωποι ειναι που μας μαθαίνουν να αγαπάμε,να ερωτευόμαστε και να πονάμε. Μας ωριμάζουν με τον δικό τους τροπο και μας "ξυπνάνε" απο τον φανταστικό μας κόσμο. Αυτοί, ειναι οι πρώτοι μας έρωτες η αλλιως το μάθημα ζωής μας.
