Unimaginable

#7

pov Jacob

--

Ik zit op een stoel naast mijn bed. In het bed ligt een meisje waar ik bijna niks van weet. Ik snap niet waarom ik haar naar mijn huis heb gebracht, en niet naar het ziekenhuis. Toen ze van mijn scooter viel dacht ik dat ze dood was. Ik ril als ik weer terug denk aan dat moment. Vreselijk was het. Dan hoor ik een geluidje. Ik kijk naar het meisje in mijn bed en zie dat ze haar ogen open heeft, en dat ze tegen me praat, maar ik ben zomoe. . Ik hoor niet wat ze zegt. Langzaam val ik in slaap.

pov Kristel

---

Langzaam open ik mijn ogen om aan het licht te kunnen wennen. Ik kijk om me heen en zie dat ik in een vreemd bed lig. Ik maak een geluidje van schrik; waar ben ik? Ik zie een jongen op een stoel naast me zitten. Ik herken hem vaag... Ik vraag 'wie ben je? '. Hij kijkt me aan maar antwoordt niet. Gosh wat is hij knap. Ik zie hoe hij in slaap valt. Als ik zeker weet dat hij slaapt probeer ik op te staan, maar ik val gelijk weer terug in het bed. 'AUUUWWW!' Er schiet een pijnscheut door mijn ribben. Misschien zijn ze wel gebroken.. Ik zucht en kijk of ik een telefoon of iets zie, ik moet mijn moeder bellen om te zeggen dat ze me op moet halen. Ik kijk weer om me heen, en dan komt alles van gisteren weer terug. De jongen, hoe mijn broer daar lag, het ziekenhuis, op de scooter... Ik begin zachtjes te huilen. Misschien is mijn broer wel dood, en ik lig hier maar bij een vreemde jongen. Ik draai me om in het bed en val weer in slaap.