I don't know if I heard it right or my ears are having a trick on me. Hindi ako makaimik imik dahil ayaw pa rin tanggapin ng utak ko ang sinabi ni kuya. He must be kidding. Ang daming gumugulo sa utak ko.
Nakatitig lang ako kay kuya. Hindi ko alam kung gaano ko katagal ginawa yun bago ako makahugot ng lakas. Nang magsasalita na ako ay napalunok muna ako dahil hindi ko alam kung makakapagsalita pa ako ng maayos . Subalit nang ibukas ko na ang bibig ko ay hindi ko alam kung ano na ang sasabihin ko . It was like the words are jumbled in my head and don't know on how to arrange it all.
Tiniklop ko din agad ang bibig ko ng mapagtanto ko na wala akong kahit isang salita na kayang palabasin.mula sa bibig ko at tsaka ako tumingin ng maayos kay kuya at nakita ko siyang nagtititipa nang kung ano ano sa laptop niya. Dahil don ay nainis ako bigla at napakunot ng noo dahil parang wala lang naman kay kuya itong pinaguusapan namin na para bang it was something nonsense that doesn't worthy for his golden time sarkastiko kong nasabi sa isip ko. Totoo naman kasi he mostly spend his time making deals right here and right there dahil sabi niya sayang lang ang oras niya kapag nagpaesy easy lang siya at baka daw bumagsak pa ang kumpanya .Pero ''hello" kapatid niya ako and not some shit out there na gusto niya lang naman ipatapon sa rancho namin.
Nasense ata ni kuya na magrereklamo na naman ako kaya bago pa ako makasalita ay inunahan na ako ni kuya . "It won't help if you're going to complain again Eliah. You choose. YOU'Re going to manage our business in Philippines at hindi ka na makakaalis don or else ikaw muna ang mamahala sa rancho habang inaasikaso ko ang mga business deals natin dito sa Paris and after that you can do all you want. " sinabi ni kuya na wala man lang kaemoemosyon at hindi man lang tumitingin sa akin at patuloy pa rin sa ginagawa niya.
Mas lalo akong nagalit dahil sa sinabi ni kuya. He's making it hard for me. It was a trap. At bago ko pa maproseso ang lahat sa isip ko ay isinara ni kuya ang laptop niya at tyaka sumandal sa swivel chair niya bago pumikit at hinilot hilot ang sentido niya na para bang masakit ang ulo niya bago siya nagsalita.
"Hindi mo na mababago ang desisyon ko eliah. Take it or leave it. Stop being pain in the ass and be mature. Kung hindi..."
Parang napantig ang tenga ko sa sinabing iyon ni kuya. He pushed me to my limits . And because of that I glare to kuya Ian and interrupt him.
"Kung hindi ano kuya?" Tanong ko kay kuya na puno ng pait at nakatingin pa rin sa kanya ng masama. Ang bilis ng tibok ng puso ko dahil sa galit ko kay kuya and it is making me difficult to breathe. Namumuo na ang mga luha sa aking mga mata ngunit pinipigilan ko ang sarili ko na umiyak at tsaka ako nagsalita na kahit pa garalgal ang boses ko. "You're gonna force me into an arrange marriage para yung mapapangasawa ko ang mamagnage sa empire natin sa Pilipinas gaya nung ginawa ni dad kay ate Vivian just to save our business." Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko na isumbat iyon kay kuya dahil sa sama ng loob ko sa kanya.
Ngunit pinagsisihan ko din naman agad ang mga sinabi ko kay kuya at naglaho bigla ang galit ko ng makita ko ang ekspresyon sa mukha niya na para bang hindi siya makapaniwala na kaya kong maniwala na kaya niyang gawin sakin ang ginawa ni dad kay ate Viv. But when i'm about to say sorry he gritted his teeth and swiftly surrounded himself with his dark aura and went back to work.
Biglang namutawi ang katahimikan sa opisina ni kuya habang ako ay napapalunok na lang dahil hindi ko alam ang susunod kong sasabihin at napapitlag na lang ako ng magsalita si kuya at bakas ang lamig sa boses niya."If you think I can do that to you . Then slash the first one in the deal and choose the latter. It's the least I can do for you so that you won't be trap in a life that you don't want."
Hindi ko alam ang irereact ko sa sinabi ni kuya dahil alam ko na ako ang dahilan kung bakit siya galit. I opened my mouthe to say my apology to kuya but I don't know how kaya naman isinara ko na lang ulit ang bibig ko at tumayo na tsaka naglakad papunta sa pinto palabas dahil hindi ko na kakayanin pa ang isang segundo na manatili sa opisina ni kuya dahil kahit anong subok ko na ay hindi ko na mababago ang ang decision ni kuya. It is just up to me of what hell too choose. Subalit, bago pa ako makalabas ay nagsalita si kuya kaya napatigil ako.
"Make sure you'll pack all your things 'til thursday. Your flight is on friday."
~^~