Acıların en büyüğü bende ki belki de
Biraz acı, biraz özlem,en önemlisi de aşk
Belki de bu yüzden acı çekiyorum
Belki de bu yüzden mutlu olamıyorum
Belki de bu yüzden kalbimden ve zihnimden atamıyorum
Sensizliğe alışmak çok zor
Bir süre sonra vücut alışsa da
Kalp alışmıyor çok da alışacağa benzemiyor zaten
Seni ilk tanıdığım günü düşünüyorum da keşke tanımasaydım
Sana sevdiğimi söylediğim günü düşünuyorum da keşke öyle bir hataya düşmeseydim
Keşke bana birşey olsaydı da o gerçekleri ogrenmeseydim
Kalbim de bir yarasın kaynayıp duruyorsun
Sen kabuk bağlamazsın
Ben iflah olmam
Bu arada hayatı keşkelerle yaşamak seni unutmak kadar zor!!!
25.03.2017
Habil Çam
İlk şiirim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
En Büyük Acı
PoesíaHayatta yaşadığım olayları şiirlerimle anlatmaya çalışıyorum bu birincisi