Εκείνος Ο Άγνωστος

Κεφάλαιο 1

HEYΥ!
Αυτό είναι το πρώτο μου βιβλίο. Ελπίζω να σας αρέσει. Αν πάει καλά θα συνεχίσω!

Εκείνος ο φρικτος ήχος του κινητού μου ξανά χτυπάει όπως κάθε πρωί. Όμως σήμερα δεν είναι όπως τα προηγούμενα πρωινά!

Κοιτάω το ρολόι η ώρα 5:30

Σηκώνομαι, βαζω ενα μαύρο τζιν με μια μπορντό κοντομανικη μπλουζα, μια ζακέτα μαύρη εφόσον τον καλοκαίρι δεν έχει τελειώσει ακόμα και το κρύο δεν έχει εμφανιστεί και τα ολόασπρα nike air force μου. Ρίχνω νερό στο πρόσωπό μου, χτενίζω τα σπαστά μαλλιά μου, βάζω λίγη μασκαρα για να τονίσω τα ανοιχτόχρωμα καστανα ματιά μου, και λίγο λιπ γκλος για τα ροζ σκασμένα χείλια μου.

Η μαμα μου με περίμενε στο σαλόνι για να φύγουμε, και ο μπαμπάς μου για να τον αποχαιρετήσω! Ρίχνω μια τελευταία ματιά στην ώρα 5:50. Μέσα σε 20 λεπτά ειμαι ετοιμη, πάντα ετοιμάζομαι γρήγορα, δεν μου αρέσει να αργω!

Προχωρά προς στο δωμάτιο της αδερφής μου. Την ταρακουναω λίγο ώστε να ξυπνήσει.

"Τα λέμε Ελένη ." Της λέω και της φιλαω στο μάγουλο."Τα λέμε." Μου λέει με την βραχνιασμένη από τον ύπνο  φωνή της.

Κατεβαίνω τις ξύλινες σκάλες του σπιτιού μου αντικρίζοντας τους δύο μου γονείς να με περιμένουν.

"Φεύγουμε;" Λέει η μαμα μου, ενώ αποχαιρεταω τον μπαμπά μου. "Ναι." Της απαντάω ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στο σπίτι.

Φτάνουμε στο αμάξι. Κάθομαι στο κάθισμα του συνοδηγού. Βάζω τα ακουστικά μου,αφού τα τραγούδια που έπαιζαν στο ράδιο δεν ήταν και πολύ ωραία. Ευτυχώς το αεροδρόμιο δεν είναι  μακριά απο το σπίτι μας οπότε φτάνουμε γρήγορα. Το αεροπλάνο για Θεσσαλονίκη έφευγε 7:30, αφού εμείς είχαμε ήδη φτασει από τις 6:40 γιατί έπρεπε να είμαστε εκεί νωρίτερα. Περνάει η ώρα. Ελέγχουμε τα χαρτιά μας και επιβηβαζομαστε. Είχα ξανά μπει σε αεροπλάνο αλλά ήμουν πολύ μικρή και δεν θυμάμαι πολλά,με αποτέλεσμα να ενθουσιάζομαι αρκετά!

Η μαμά μου θα καθόταν για 2 μέρες αφού δεν είχε καμία δουλειά πάρα μόνο να με βοηθήσει στο σπίτι και να έχω παρεα. Ειναι πρώτη χρονιά στην φοιτητική μου ζωή την οποία θέλω τόσο πολύ να καλωσορίσω, θα είναι η πρώτη χρονιά στο δικό μου φοιτητικό σπίτι, το οποίο θα μένω μόνη μου, χωρίς να με ενοχλεί κάνεις.

(...)

Φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης. Έχω ακούσει πολλά για αυτη την πόλη. Είχα πολύ καλη εικόνα για αυτη! Πήραμε ένα ταξί για να το νέο μου σπίτι. Ειναι 20 λεπτά από το κέντρο με τα ποδια και μου άρεσε αυτό γιατί θα μπορούσα να κάνω βόλτες, να κατεβαίνω στα μαγαζιά να κάνω διαφορα αν και δεν ξερω κανέναν εδώ και αυτό είναι που με προβληματιζει. Θα βρω παρέα ή θα περάσω αυτά τα 4 χρόνια της φοιτητικής μου ζωής μονη;
Μετά σκεφτομαι:

Εντάξει, θα είναι αρκετά ατομα που πέρασαν καλών τεχνών όλο και κάποιος θα θελήσει να με γνωρίσει και να  κάνει παρέα μαζί μου.

Φτάνουμε σε ένα σπίτι καλό κατά την γνώμη μου. Όχι σαν αυτό που ζούσα μέχρι χθες, αλλά καλό. Μπαίνω μέσα και βλέπω το "στούντιο" σπίτι μου το οποίο είναι αρκετά καλό! Έχει ορισμένα έπιπλα τα οποία είναι ωραια και άλλα τα οποία θα αλλάξουν με τον καιρό! Αρχίζουμε να τακτοποιουμε τα πράγματα μου σε μια ντουλάπα η οποια θα αλλάξει.Η ώρα περνάει και έχει ήδη βραδιασει. Σιγά σιγά ετοιμαζόμαστε να πάμε για ύπνο.

ΜΙΑ ΜΈΡΑ ΑΡΓΌΤΕΡΑ

Η μαμά μου ξύπνησε πολύ νωρίς για να γυρίσει πίσω στην Αθήνα. Εγώ κοιμομουν οπότε δεν την είδα. Την είχα αποχαιρετήσει από το βράδυ γιατί ήξερα ότι αν κοιμάμαι το πρωί δεν θα θέλει να με ξυπνήσει. Μετα από λίγη ώρα ξυπνάω. Τρωω πρωινό, και μετά κάθομαι και χαζεύω στο laptop για να περάσει η ώρα. Στις 7:00 το απόγευμα είχα το πρώτο μου μάθημα.

Ετοιμάζομαι για την σχολή. Η ώρα 6:15 δεν είχα ετοιμαστεί ακόμα. Μόλις βλέπω την ώρα κλείνω γρήγορα τον laptop και τρέχω να ετοιμαστω. Βάζω γρήγορα ένα μπλε ανοιχτό τζιν με μια μαύρη μπλουζα τα μαυρα μου vans  και κλασσικά την μαύρη ζακέτα μου. Βάζω μασκαρα λιπ γκλος και παίρνω την τσάντα μου. Κλειδώνω και φεύγω. Παίρνω ένα ταξί, κοιτάω το ρολόι η ώρα 6:45. Φτάνω στην σχολή 7:05 αρχίζω και τρέχω. Ξαφνικά πέφτω πάνω σε κάποιον.

"Πρόσεχε λίγο κοπέλα μου." Ακούγεται μια βραχνιασμένη αντρική φωνή.
"Συγνώμη δεν σε είδα." Απαντάω
"Την επόμενη φορά να κοιτάξεις." Μου λέει και τσατιζομαι.

"Ωραία αρχίσαμε."λέω από μέσα μου

Τον προσπερναω και τρέχω για το μάθημα. Ήταν αρκετά όμορφος για τον λιγο που το παρατήρησα μπορώ να πω.
Ψηλός με ωραία χαρακτηριστικά  προσώπου, γυμνασμενος.

Το μάθημα τελειώνει και εγώ βγαίνω έξω μαζί με μια κοπέλα που ηρθε και έκατσε δίπλα μου. Την έλεγα Στεφ και είχαμε αρκετά κοινά ενδιαφέροντα. Κανονισαμε να συναντηθούμε κιόλας για καφέ. Το σπίτι της είναι κοντά στο δικό μου όποτε όλα κομπλέ.

Σχολαω, βγαίνω από την σχολή και περπατάω προς το σπίτι αφού έχει πολύ καλό καιρό και είχα όρεξη. Πάω να περάσω στον απέναντι δρόμο. Ακούγεται μια κόρνα και ένα φρενάρισμα ταυτόχρονα. Όλα μαυρίζουν. Ακούγονται διάφορες φωνές. Χάνω τις αισθήσεις μου.