Εκείνος Ο Άγνωστος

Κεφάλαιο 3

ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕΤΑ

Ξύπνησα το πρωί. Ένιωθα αρκετά κουρασμένη. Εκεινος δεν είχε εμφανιστεί μέχρι τότε. Και στο ορκίζομαι στα μάτια σου ρε μάτια μου, δεν έχει περάσει μέρα που να μην σε σκεφτώ. Να μην σκεφτώ τον άγνωστο μου; Λίγο δύσκολο αν και δν είχαμε ζήσει και κάτι ο σημαντικό. Εγώ τον ερωτεύτηκα.

Άρχισα να ετοιμάζομαι. Το
πόδι μου πονουσε ελάχιστα αφού είχα βγάλει την προηγούμενη μέρα τον γύψο, αλλά αυτό δεν με ένοιαζε και τόσο οπότε ετοιμαστηκα για την σχολή.
Έβαλα ένα τζιν ψηλοκάβαλο σορτσακι με μια μαύρη αμανικη μπλουζα και τα άσπρα μου nike air force. Μπηκα στο μπάνιο, τίποτα το σημαντικό τα συνηθισμένα λίγο λιπ γκλος και αρκετή μασκαρα. Ετοιμάστηκα. Πήρα την τσάντα μου και βγήκα πιο έξω από το σπίτι στον κεντρικό δρόμο ώστε να βρω ταξί, αφού το λεωφορείο είχε ήδη περάσει.
Σταμάτησα ένα ταξί, μπήκα μέσα και με πήγε ως την σχολή. Ο ταξιτζίς με βοήθησε με το πόδι. Τον ευχαρίστησα, πλήρωσα και έφυγε.

Το κουραστικό 6ωρο επιτέλους τελείωσε και εγώ με την Στεφ ξεκινήσαμε προς το σπίτι μου. Φτάσαμε και ετοιμάσαμε φαγητό. Φάγαμε και μετά καθίσαμε για να δούμε ταινία μέχρι να περάσει η ώρα για την βραδινή μας εξοδο αφού ένα νέο Bar είχε ανοίξει κοντά στην περιοχή που εμένα.Η ταινία ήταν αρκετά βαρετή και μας πήρε ο ύπνος στο κρεβάτι μου. Ξυπνήσαμε 9 η ωρα και αρχιζαμε να ετοιμαζομασταν. Εκείνη έβαλε ένα μπλε στενό φόρεμα μέχρι τα μπούτια της το οποίο της πήγαινε πολύ και τις μαυρες γοβες της.Και εγώ έβαλα μια άσπρη στενή φούστα λιγο πιο πάνω απο το γόνατο ένα μαύρο κοντό τοπακι και τις μαύρες γόβες μου.

Περνούσαμε πολύ ωραία με την Στεφ. Ήταν η κολλητή μου. Ήξερε τα πάντα για εμένα και εγώ τα πάντα για εκείνη. Ήταν εκεί μαζί μου ότι και αν γινόταν και αυτό με ευχαριστουσε.

Φτάσαμε στο bar. Ήταν γεμάτο αλλά δν μας ένοιαζε. Παραγγείλαμε 2 βότκες και πήγαμε σε ένα άδειο τραπεζάκι το οποίο δίπλα του υπήρχαν αρκετοί όμορφοι νεαροί. Αρχίσαμε να χορευουμε. Ένας από αυτούς ήρθε και χόρευε μαζί μου και άλλο ένα παιδι με την Στεφ το οποίο τον έλεγαν Χάρη. Το διασκεδάζαμε. Περνούσαμε καλά και ο δείχναμε.
"Πώς σε λενε;" Με ρωτάει το παιδί που με κρατουσε από την μέση και χόρευε μαζί μου.
"Νεφέλη εσένα." Λέω και συνεχίζω να χορευω τρίβοντας το κορμί που πάνω του.
"'Αρη." Λέει και συνεχίζει τον χορό. Ξαφνικά άρχισε να με φιλαει χαλαρά στον λαιμό αλλά όσο πήγαινε τα φιλιά του έγιναν πιο αγρία και εγώ αρχίζω να νιώθω κάπως.

Πηγαίνω προς την Στεφ της εξηγώ τι έγινε.
"Προσπάθησε να το ξεκοψεις αν σε ενοχλει αλλιώς περνά καλά." Και συμφωνώ μαζί της.
Συνεχίζω να χορευω και απλά του λέω να ηρεμήσει.
Ξαφνικά το ματι μου πέφτει σε ένα τραπέζι.

ΧΕΥΥΥ👋
Τι νομιζεται ότι γίνεται παρακάτω;😏
Γειά σας παιδιά συγνώμη για το μικρό κεφάλαιο.
Είχα γράψει περίπου στις 800 λέξεις αλλά κάτι έγινε και δεν αποθηκευτηκε με σκοπό να σβηστούν τα περισσότερα και γιαυτό καθυστέρησα.
Χίλια συγνώμη και πάλι.
Θα προσπαθήσω να ανεβάζω όσο πιο συχνά μπορώ!!😌😋

Φιλιααααα😘😘
-Irene♡