Neden sevilmediğini soruyordu kendine durmadan. Cidden, neden kimse onu sevmiyordu? Belki gidince bunu öğrenirdi. O yüzden keskin aleti eline aldı. Önceden gördüğünde ona çok kötü görünmüştü, ama şimdi ise sadece parlayan bir buz parçası gibi görünüyordu.
"Belki de o kadar acıtmıyordur."
Koluna yaklaştırdı. Ucunu değdirdi. Cidden öyleydi. Gerçekten bir buz parçasıydı. Korkmuyordu artık. Belki gözyaşları akan kanı temizlerdi.
Birden telefonu deli gibi titremeye başladı gencin. O da nedenini bilmiyordu ama, bir umutla telefonu eline aldı.
Imsejunnie: BYUNGCHAN
KENDİNE DOKUNURSAN SENİ GEBERTİRİM
SENİ BEN GÖNDERİRİM BURDAN ANLADINMI
SADECE DUR
GELİCEM
ŞAKIN Bİ ŞEYE DOKUNMA
SENİ UMUURSAMADIĞIMI NASIL SÖYLERSİN
SENİ BELKİ EN ÇOK BEN UMURSUYORUM
BANA BUNU YAPAMAZSIN
BYUNGCHAN KENDİNE GEL
SEN GİDERSEN PEŞİNDEN GELİRİM
BUNU BANA YAPMA
Genç çocuk, bağırarak ağlamaya başladı. Buz parçası tekrar acı görünmeye başlamıştı. Elinden düşürdü. Bir daha eline almamaya yemin etti.
Bir süre öylece ağladı ve onu bekledi.
Kapı tekmelendiğinde gidip kapıyı açtı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
shining ice // ByungJun texting
أدب الهواةAslında kitabı güzel olmadığı için kaldıracaktım ama ilk Victon fanfic'i olarak gurur tablosu diye bıraktım sşqşzğsökwöd
