Hiç Bir Mevsim Geçmedi

Kızlar Kuşlardan Çok Değil Ki

Belki de kardan kadın yapmıştır Havva, onu gösterecektir. Arayacaklardır beni.Tam tara tam tam tara tam.Seslenecekler bana."Leylii"diyecekler.Tam tam tara tam tam tara tam."Leylii Leylii"diyecekler.Tam tara tam tam tara tam tamatamatam."Leylii Leylii"..

Annem iyileştirmişti, ipini ben çözdüm, saldım hayata.Küçücük bir serçe de olsa,o bir kuştu, uçabilir di.Ancak buraya kadar gelebilmiş demek. Ama bu kaç zaman önceydi,çok uçup gitmiştir o kuş.Agaçtaki kuş, kanatları açık donmuş, uçmaya kalkmasa belki de donmazmış.Yok.Çok soğuk.Hala yağıyor kar, boynumda trampetimle iyice gömülüyorum kara.Niye bagetlerim bende değil,onda.Ögretmen "Trampetini al, bagetler Atilla' da kalsın"dedi,ben de öyle yaptım.Bagetlerim olsaydı;trapmrtimi çalar sesimi duyurudum.

Sıcak bir yer bulmakta geç kalmış kuşlar donuyor işte.Yoksa hala yaralı mıydı?Üçüncü savuruşumda uçabilmişti ancak.O gün,gözüm hiçbir şey görmüyordu.Hacı Dede'nin ölü ayaklarını yumuşatmak isteöiştim,hastaneden kovulmuştum.Kaçıyordum.Kapısı açık duran hastane odalarının bir kadın doğuruyordu.

Ölümden kaçıyordum,doğuma yakalanmıştım.

Eve gelir gelmez çözdüm serçenin ipini,kapının dışına savurdum,oysa iyileşmeden uçmasın diye ayağından sandalyenin ayağına bağlamıştım serçeyi.Annem kızmıştı,''Niye bıraktın,kurda kuşa yem olacak hayvan'' demişti.

Şimdi beni arıyor mudur?Nasıl da iyi bakmıştı serçeye,ölmesine izin vermemişti.Gagasını aralayıp şırıngayla süt damlatırdı,şırıngayı bana aldırtmıştı.''Çabuk,koş git al !'' demişti.Ütüleyip kaldırdığı,yine de saçları kokan tülbertiyle sarıp sarmaladığı pamuktan yatak yapmıştı serçeye,kendi yatağının yanında.

Döndüğümde kuşla konuşuyordu: ''Ben eksiktim,o tam.O okuyup yazandı,ben silip süpüren