THIS KIND OF LOVE

Chapter 1 SHE'S BACK

Chapter 1

She's back

Nang magising ako hindi ko alam kung nasaan ako. May naririnig akong mga alon kaya alam kong nasa malapit lang ako ng dagat. Bumangon ako at sumandal sa headboard ng kama. Kahit yun lang ang ginawa ko feeling ko pagod na pagod na agad ako.Tumambad sakin ang napaka gandang dagat. Tanaw ko ito sa napakalaking bintana sa aking harapan. May puti itong kurtina na sumasabay pa sa pag ihip ng hangin.

Inilibot ko ang aking paningin sa paligid malaki ang kwarto, maaliwalas at malamig sa mata. Halatang babae ang gumagamit dahil napaka feminin ng mga dekorasyon. Mula sa napakalaking white lily na nakalagay sa frame sa magkabilang sulok ng bintana at sa color pink na wall.

Nang magawi ang mata ko sa aking kanan. May nakita akong babae nakatingin din ito sakin. Maputla ito, payat at halatang naratay ng mahabang panahon.

'ako ba ito?? Ako ba it0ng nakikita ko sa salamin??' alam kong sarili ko ang nakikita ko sa salamin but in the back of my mind may nagsasabing hindi ako ito. 'an0 nga ba ang pangalan ko.?'

"0h DIYOS KO.!!! SENYORA.!! SI SENYORITA GISING NA!!!" sigaw ng isang may katandaan n babae.

The next thing i knew marami ng tao ang nakapaligid sakin.

May isang lalaking doctor at dalawang nurse ang umaasikaso sakin. They are cheking my vital sign. Tinitingnan ng doctor ang mga mata ko gamit ang maliit na flash light.

Nang matapos ang doctor ay umalis muna ito para mayakap ako isa isa ng mga taong ito na hindi ko naman kilala. May lumuluha pa dahil daw sa sobrang kagalakan dahil nagising na daw ako.

"0h thank God iha at gising ka na."

At ay0n sa rinig ko sakanila halos dalawang taon daw akong in coma.

Walo silang nakatunghay sakin. Halata ang saya sakanilang mga mukha. Pero hindi ko naman sila kilala.

"iha ako nga pala si dr. Dizon ang family doctor niyo kumusta na ang pakiramdam mo? May masakit ba sayo?"

"im perfectly good." seriously ako ba talaga ito??. Ang daming tanong sa isipan ko. Hindi ito masasagot kung hindi ako magsasalita at magtatanong.

"anong nangyari sakin?? At sino kay0??" nag iba ang mga ekspresyon sa mukha nila.

"doc an0ng ibig sabihin nit0?"tanong ng maedad naring lalaki sa harapan ko.

"iha wala ka bang naaalala.?' tan0ng sakin ng doct0r. 'Kung anong nangyari say0?? At kung bakit ka nasa kalagayang ito.??" 'magtatanong ba ako kung alam ko!?' gustong kumawala ng tan0ng na yun sa bibig ko ngunit pinigilan ko ang sarili ko dahil alam kong maling sumagot ng pabalang sa mga nakatatanda. Pero nararamdaman ko na parang gawain ko na iyon dati pa. Kaya yumuko nalang ako at umiling.

"doc don't tell me my daughter has an amnesia!." sabi ng ginang.

"iha may kilala ka ba sa mga tao dito?'' tan0ng ng doctor.

"meron po" bigla namang nagliwanag ang mukha nito.

"anak sin0?? Sino ang nakikilala mo samen??" excited na tan0ng nga ginang sakin.

"si dr. Dizon po' mukhang naguluhan sila sa sagot ko. 'nagpakilala kasi siya sakin kanina kaya kilala ko sya."

May narinig akong medyo napatawa sa sagot ko. Nang tingnan ko ito isang lalaki na kaedad ko lang o mas matanda sakin. Ano bang nakakatawa sa sagot ko.??

"maliban sakin iha may kilala ka pa ba sa mga tao rito?"umiling nalang ako. Baka may matawa pa kasi ulit sa isasagot ko.

"alam mo ba kung bakit ka nandito at kung anong nanyari sayo?"iling nalang ulit ang naisagot ko.

"i think she need to undergo some test para malaman natin kung bakit nawala ang mga alaala nya."

"dr. Dizon please gawan mo ng paraan para maibalik ang alaala ng anak ko" umiiyak na ito., lumapit sakanya ang maedad na ring lalaki. I think her husband. "hush honey ang importante ngay0n ay heto sya gising na at makakasama na ulit natin" nakangiti ito sakin. Ginagap nya ang kamay ko kasama ang kamay ng ginang na nasa harapan ko. Bahagya itong pinisil. I feel warm. Sa hawak lang na iy0n i feel secured. Pakiramdam ko kahit na anong mangyari makakaya ko dahil may nakahawak sa mga kamay ko.