1 Jae 1 Tae || JaeYong(!) Texting

16J16T (Final)

Final desem ne dersiniz¿

***

JaeSeksiHyun: Ya
Bu intikam şeyleri falan
Fazla çocukça

Tataeyong: Şerefsiz

JaeSeksiHyun: Saol

*JaeSeksiHyun'u Engellediniz*

∆∆∆∆∆∆∆

_Comeback_

Okulda kimse gay olduğumu bilmiyor.
Birkaç kişi hariç. Ve Jae bana önemli bir şey diyeceğini söyledi. Eğer bu ilişkimizle alakalı bir şey ise cidden..
Kimsenin bunu bilmesini istemiyorum. Herkes Ten gibi yada Yuta gibi anlayışlı değil.
Ama yinede ona güveniyorum.
Tüm yol boyunca korkak bir şekilde gittim. Okulun bahçesinde bir bankta oturmuş kola içiyordu. Ritmik adımlarla yanına gittim.

"Selam"

"Ah sonunda geldin"

"Çok beklettim mi?"

"Yok hayır, neyse gelsene"

Kafamı sallayarak onayladım ve arkasından yürümeye başladım. Herkes bana o kadar iğrençmişim gibi bakıyordu ve ben o bakışın nedenini iyi biliyordum. Lavaboya girdiğimizde kapının kitlendiğini fark ettim.

"Sen mi söyledin, herkese"

"Evet, neden bizi bilmelerinin zamanı gelmedi mi"

"Bilmiyorum"

"Özür dilerim"

"Ah şey bunun için özür dileme"

"Onun için değil bunun için"

Ve yüzümde hissettiğim acı ile sarsıldım.

"Siktir, napıyorsun sen"

Ve bir darbe daha.
Bir tane daha.
Bundan sonraki darbeler kalbime gelmişti.
Kalbimden bıçaklandığımı zannettim.
Derken gözümü açamayacak ve kalkamayacak hâle geldim.
Ama kulaklarım herşeyi duyuyordu.

"Sen güzel bir erkeksin. Bana da bunu demişti ve ne mi oldu? Şu an sana olan şeyin aynısı. Ve artık birinin de benim hissettiklerimi yaşaması gerekiyordu. Üzgünüm, bunu yaşaması gereken kişinin çok güzel olması gerekiyordu. Ve o güzelliği ancak sen karşılayabilirdin. Özür dilerim.."

Ve kapının kilitleri açıldı.

Ayak sesleri yavaş yavaş uzaklaşmaya başladı, tıpkı benim ona olan sevgim gibi.

Ve sevgim de ayak sesleri kesilince bitti..

_Comeback End_

Tüm okul bir ibne olduğumu, erkeklerin altına aldığı pasif bir oğlan olduğumu öğrenmişti. 'Ah ne kadar da aptalsın Lee Taeyong'

Anlamıyorum, o salağa nasıl güvendim. Beni nasıl da kandırdı. Ah  'Jae, oyuncu olmalıymışsın piç herif'
Şimdi ben amaçsızca bu sokakalarda yürürken, ayaklarım beni başından beri olmam gereken yere götürüyor. 'O' nun yanına, ait olduğum yere. 'Onunla' olmama gerekirken, onu bırakmamam gerekirken..
Bunları düşünürken, onun beni öpmeye, bana dokunmaya bile kıyamadığını söylediği anda gözümden akan yaşlar aklıma geldi. Şu an olduğu gibi gözümden bir şelale misali akan yaşlar için, akmaması için kendi canını verecek olan birini nasıl bıraktığım aklıma geldi.
Biraz daha yürüdüm ve kendimi bir markete attım. Bir paket sigara ve çakmak aldıktan sonra ayaklarım beni 'O' na götürürken sigaranın o bağımlılık yapan dumanını biraz daha içime çektim.
Birkaç sokak ve cadde atladıktan sonra Nakamoto's House tam karşımdaydı. Saat gece yarısını çoktan geçmişti ve ben hiç düşünmeden kapıyı çaldım. Göz yaşlarımı sildim ve kapüşonumu başımdan çıkardım. Bayan Nakamoto'nun uyanmadığını umarak beklemeye başladım. Kilit sesleri geldi ve kapı açıldı. Karşımda Yuta'yı görmemle ona sarıldım ve yeniden ağlamaya başladım.