YENİ HAYAT

6

Arkadaş olmuştuk , onun yanında kendimi iyi hissediyordum .
Haftada bir kaç kez buluşup yemek yiyor, geziyorduk . Ona Meleyi anlatıyordum . Her ayın 10 u Meleğin mezarına giderdim , çünkü tanıştığımız gündü . Bu kez Duyguyla birlikde gidecektik .
Mezarlığa geldik , yine mor çiçeklerden getirmiştim ona . Çiçekleri mezarına ekdim. Toprağını suladım . Biraz konuştum Meleğimle . Duyguyla tanıştırdım onu . Oda Melekle konuşuyordu . Benim çok iyi biri olduğumu , Meleğin benim gibi birini sevdiyi için çok şanslı olduğunu söylüyordu . Asıl ben onun gibi bir kadını sevdiğim, ve onunda beni sevdiyi  için çok şanslıydım .

Arada bir sarılıyordum ona , kendimi kötü hissettiğimde yanına gidiyordum . Beni rahatlatıyordu . Çok iyi arkadaş olmuştuk . Hatta daha ötesi .

Uzun bir süre geçmişti. Ona daha da bağlanıyordum . İçimde ona karşı bir şeyler hissediyordum .  Önceden bunun onun Meleğe benzediği için olduğunu düşünüyordum . Ama bu farklıydı . Ben onun yanındayken farklı hissediyordum . Onun bana iyi davranması , benimle ilgilenmesi bana çok iyi geliyordu . Sanki onunla yaralarımı sarıyordum .

Duygudan

Onu ilk kez ağlarken görmüştüm . İçime işlemişti adeta . Onu görünce farklı bir şeyler hissetmiştim . Hikayesini duyunca çok kötü olmuştum . Ona yardım etmek istiyordum . Sevdiği kadın bana  çok benziyordu . Onu çok özlüyordu . Ve eğer yanında olursam onun özlemini biraz olsun dindireceğimi düşünmüştüm . Sonra arkadaş olduk . Yanımdayken kendini biraz daha iyi hissettiğini göre biliyordum . Canı sıkıldığında benim yanıma geliyordu . Onu önemsiyordum . Şimdi daha yakın arkadaş olmuştuk . Ama ona karşı arkadaşlıktan öte bir şeyler hissediyordum içimde . Ağlamasına dayanamıyordum . Onu üzgün görmek istemiyordum . Ama bunun ne olduğunu bilmiyordum . Arkadaşlık mı , sevgimi ? Ama acıma olmadığına emindim . Ona acımıyordum . Sadece farklı hisslerim vardı .

Gökhandan

Bir kaç ay geçmişti . Şimdi hislerim daha da değişmişti . Bir kalpte iki kişiye aşk ola bileceğini düşünmezdim , buna inanmıyordum . Meleğimden sonra başka birine kalbimi vereceğimi hiç düşünmezdim  . Ama oluyormuş . Şimdi Duyğuya karşı bir seyler hissediyordum . Onu seviyordum .Ama bir şeye emindim , onu Meleğe benzediği için değil Duyğu olarak seviyordum . Buna çok emindim . Tabii ki Meleğimin yerini kimse tutamaz , ama Duyguda kalbime girmişti .  Bunu ondan gizleyerek onun iyi niyetini kullanıyor  gibi hissediyordum. Buna hakkım yoktu o hep benim iyiliğimi istiyordu . Ve bende ona yalan söyleyemezdim .
Onun ne cevap vereceğini düşünmeden açık açık hissetdiklerimi söylemeliydim. Onun için bunu yapmalıydım. Sadece kendimi düşünemezdim.

Onunla konuşmaya karar verdim ...