LOVE RAIN (2)

The two of us meet unexpected so unexpected. Nakita niya kung gaano ako kapangit umiyak. Kung gaano ako katurn off dahil sa lakas ng pag-iyak ko.

I remember the day when the two of us meet. Pero siya naaalala niya ba?Nah I doubt that, I know limot na niya lahat... permanently.

"Miss why are you crying?Here tanggapin mo tong panyo."
Sabi ng tinig lalaki mula sa likuran ko sabay abot ng panyo.

"Bulag ka ba *sob* o sadyang tanga lang para hindi makita na umuulan *sob* at basang basa na yang panyo na inaabot mo sa akin?*sob*Kung payong kaya iabot mo?!"
Inis na sagot ko sa kanya pero hindi ko parin siya nililingon. Baka mas lalo lang akong mainis.

"Ah eh sorry Miss"

I heard him said.Naramdaman ko na lang na parang tumigil yung ulan.Nope hindi pala tumigil,pinayungan niya lang ako.Dahil sa ginawa niya ay mas lalo lamang akong napaiyak at hindi ko alam kung bakit.Siguro dahil nalaman ko na may tao pa palang may pakialam sa akin.

"Hey..Why are you crying?"And one moment nasa harapan ko na siya at nakaluhod para mapantayan ako."Don't cry ang pangit mo umiyak..saka masyadong malakas iyak mo.Nakakahiya"

"Alam kong pangit ako huwag mo nang ipangalandakan!"
Alam ko naman talaga kasi na pangit talaga ako umiyak lahat ng tao na nakasalamuha ko sa tuwing iiyak ako naturn off sila.

"Tell me miss?What happen?"
He ask me while looking directly in my eyes.Napatigil ako sa saglit sa pag-iyak dahil sa mata niya.Parang may kung ano doon na hindi ko maintindihan.Namalayan ko na lang na sinasabi ko na sakanya lahat lahat ng nangyari sa araw na ito.

After that scene on the rain ay niyaya niya akong magkape na agad ko din namang sinang-ayunan pero bago kami dumiretso sa coffee shop ay nagpalit muna ako ng damit.

"By the way miss kanina pa tayo nag-uusap we don't even know each other name."

Natawa na lang ako dahil sa sinabi niya.

"I'm Rain Lopez."
Pakilala ko sa sarili ko.

"Ohhh Rain?Well I'm Storm Del Valle!Well matched pala tayo because our name both came from weather at masaya pa kasi parehong galing sa ulan."
Sabi niya sabay tawa hindi ko mapigilan ang sarili ko na panoorin siya habang tumatawa and I don't how this happen but my heart beat two times faster.

Seriously Rain?Kakahiwalay niyo lang ng boyfriend mo lumalandi ka na naman?!

I thought pero agad ko lang din inalis.

Marami pa kaming napagkuwentuhang dalawa at marami din akong nalaman tungkol sa kanya like iisa lang kami ng university na pinapasukan.Hindi ko na tuloy namalayan ang oras.He is fun to be with.

After that day naging close friends na kaming dalawa as in palagi na kaming nagkikita.

But just like normal teenager,habang mas lalo kaming nagiging malapit sa isat't isa mas lalo ko siyang nagugustuhan.Ayokong magtapat sakanya kasi alam ko na sa oras na ginawa ko iyon ay masisira ang friendship na nabuo sa aming dalawa.

Until one day I saw him with a girl at ang masaklap pa nun hindi ako yun.Hindi ko maiwasang makaramdam ng galit at selos at dahil na rin siguro sa bugso ng damdamin ay hindi ko inaasahang masasabi ko lahat.

"Sino yung kasama mo?"
Nakataas ang isang kilay na tanong ko sa kanya.

"Ah si Lily p--"

"Bakit mo siya kasama?"
Oo na,para na akong imbestigador dahil sa tono ng pananalita ko at siyempre dahil na rin sa tanong ko.

"Ha?Nagpahatid lang siya hanggang sa kanto."
Takang takang sagot niya na wari bang nawewerduhan siya sa inaakto ko.