MAZOŞİST TOPLULUĞU

(1)/BAŞLANGIÇ

16 yaşımdan sonra hayat benim için anlamını kaybetmişti.Amacımız neydi yaşama amacımız ?.Ben bu sorunun cevabını hiç bir zaman bulamadım.Bu yüzden bende yeni bir başlangıç yaptım ve sınıfımızın en arka sırasına yerleştim.Film başlıyor !!

"Yankı bu notların hali ne kızım nabıyorsun sen böyle çalışsan başarırsın birazcık çaba sarfet"

"Anne ben çalışsam da yapamam biliyorsun"

"Yankı biraz daha devam edersen akşam eve geldiğimizde çok kötü olucak"

"Tamam anne başlıyorum çalışmaya"

"Peki kızım görüşürüz."

Telefonu kapattıktan sonra direk çalışma masama yöneldim ve dolaptan test kitaplarını çıkarmaya başladım.Hepsini çıkardıktan sonra masanın yan tarafına koyup çantamda duran kulaklığımı çıkardım.Kulaklığı telefonuma taktıktan sonra en sevdiğim şarkıyı açtım.(Multimedya'ya koyacağım)Yine dolaba yöneldim ve geçen gün tıkaladığım A4 kağıtlarını çıkardım.Siyah uçlu kalemimi elime aldıktan sonra kağıda rastgele hamleler ile yüz yapmaya başladım.Resmin saçlarına başladığımda yine içimdeki lanet konuştu. Jiletler nerde Yankı onlara ihtiyacın var biliyorsun... Derin derin nefes almaya başladıktan sonra gözlerimden akan yaşları sildim ve kutuda duran jiletlere yöneldim.Seviyordum iyi geliyordu hissetmiyordum ve mutlu ediyordu neydi bu hasta mıydım ?.Sonuna kadar.

Jiletleri alıp kolumu açtım ve küçük çizikler atmaya başladım ilk önce parmaklarıma ve sonra kollarıma kanamaya başladığında koşarak mutfağa gittim ve peçete ile silmeye başladım.Kanı durdurduktan sonra lavaboya gidip hafifçe yıkadım.Canım bi gram yanmıyordu.

Odama gidip çalışma masamın başına tekrar oturdum ve bunu neden yaptığımı düşünmeye başladım.Neden arkadaşlarım yoktu ?.Aslında vardı ama sadece iki tanecik onlarla da ara sıra hatta ayda bir görüşebiliyorduk.Kesinlikle yalnızlığın dibine vururken ne kadarda mutluydum.

Sınıftaki bana olan davranışlardan da bahsedeyim.Sınıfın en arka sırasında cam ve kalorifer yanında oturuyordum.Güzeldi hem de fazlasıyla.Kızlar her zaman ki gibi ergen ergen takılırken ben sadece tek başıma yedi dersin bitmesini bekliyordum.Belki o yüzden biraz düşüktü derslerim.Ama annem de haklıydı çalışırsam gerçekten de yapıyordum.Ama çalışmak zordu dikkat dağınıklığı bir yandan , çizimlerim bir yandan ders dinlemem mümkün olamıyordu.

Jilet konusuna gelince içimdeki lanetten kaynaklanıyordu.Ailem bunu ergenliğime versede ben gerçekleri biliyordum.İçimde karşı koyamadığım bir ses sürekli bana yön veriyordu.Peki neden ?.İradem tabiki de vardı ama 16 yaşıma kadar bunu farketmemiştim.Kendimi biraz da olsa durdura biliyordum.

Erkekler konusunda orta durumdaydım.Daha önce çıktığım ve sevdiğim birileri oldu.Ama yine de çabuk bitti.Bende zor olsa da erkeklere güvenmekten vazgeçmiştim ve yalnız kuş olarak güzel Yankı hayatıma devam ediyordum.

Bu arada adım Yankı 16 yaşında bir lise ögrencisiyim.Tabi dersler ayrı konu,kendinden bahset deseler sayılı şeyler söyleyebilirim mesela kitap okumaya bayılırım , müzik dinlemeyi de çok severim işte bu kadar iki madde benim hayatım müziği oku kitabı dinle.Yine unuttum bir de gizli sapığım var.Kim olduğunu hâlâ bulamamanın sinirindeyim bu aralar.İlk önce basit bir telefon şakası sanmıştım ama bu garip insan benim her yaptığımdan haberdar beni takip ediyor demiyorum.Yani şöyle söyliyim haftada bir kere mesaj atıyor ve yedi gün boyunca ne yaptığımın özetini geçiyor.

Yarın Pazar bakalım gizli numara bu sefer neler fısıldayacak ?