B.A.Ç TANITIM

24 2 1
                                    

Koşarken arkamda bıraktığım sokak beni ürkütüyordu. Canım yanıyordu. İhanet denilen o duygu beni ürkütüyordu. Canımı acıtıyordu. Ama aynı zamanda da ayakta tutmaya yetiyordu. Yılların birikimi olan gözyaşları da canımı yakıyordu. Buna değmeyen insanlarda canımı yakıyordu. Öylesine sikten bir hayattı iste hak ettiğim,yaşadığım... Öyle sikten insanlardı ki uğruna ağladıklarım,uğruna canımı yaktığım... Herkes hersey artik o kadar uzak geliyordu ki suan kardesim diye karsima cikan kizi bile siklemiyordum. O da ihanet etmisti bana o da canimi yakmisti. Elbette bunlarin bir bedeli olcakti ama ben yine de sustum... Yine ve yine... Sessizce evime girdim. Yavasca ust kata dogru adimlarken yerdeki cam kiriklariyla durdum oldugum yerde. Hala burdaydi iste canimi yakan insanlarin gerilerinde biraktigi iz. Nefretime ortak olan askim gun yuzune ciktikca boguyordu beni. Yavastan dolmaya baslayan gozlerimi saklamadim bu sefer. İzin verdim akmalarina. İzin verdim bana onu hatirlatmalarina. Onlar hatirlatti ben yandim. Onlar akti ben dustum yere. Onlar uctu gitti ama ben kaldim oldugum yerde. Acilarimla. Hafif bir gulus esir aldi dudaklarimi. Birakmisti beni. Gitmisti. Bana sevdigini soyledigi gunden bir gun sonra gitmisti. O gittikce bende gitmistim kendimden. Uzaklasmistim eski Günesten. Batmistim artik. İse yaramazdim. Hickiriklar artik bedenimi sarsarken caresizce agliyordum. Onun sefkatine ihtiyaci vardi kalbimin. Onu hayrkiriyordu beynim. Uzdum onlari. Yavasca kalktim yerimden. Yine elimdeki antidepresan kutusyla bakistim uzun uzun. Sonra actim kapagini. O kapaklada bakistim onlada agladim sonra aldim icinden acima ortak sirdaslarimi attim agzima onlari. İki tane,belki üc belki dört... Yavasca attim bedenimi yataga kapattim gozlerimi yine bir sonsuzluk umuduyla. Özlemiştim

Oy ve vote

*

Bir Avuç ÇaresizlikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin