MJ's POV

120 3 6
                                    

Tapos nung makita ko sya nawala galit ko parang nawala lahat nung makita sya, pero habang papalapit sya parang di ko kayang magalit kasi mahal ko sya pero nasaktan

Jireh: Sorry :(
Me: Wag na wag na plastic ka.
Jireh: Di ako Plastic, di kita niloko.
Me: So ano tawag mo dun? Kaibigan?
Jireh: Di ko alam basta di ako plastic

Habang sinasabi nya yung mga salita niya parang gusto ko umiyak kasi di ko na kaya parang nabibiak puso ko pero nandyan yung galit di mawala wala, after a few minutes may sinabi sya

Jireh: Sorry, hndi ko naman sinadyang saktan ka at ayoko namang saktan ka.
Me: bakit ba kayo ganyan? Bakit ba? Bakit?
Jireh: Sorry
Me: Okay
Jireh: Sorry talaga (sabay kiss sa cheeks
Me: Oo na sorry sa mga sinabi ko, pasensya na nasaktan lamh ako mahal kasi kita eh.
Jireh: oo na sorry din mahal din kita.
Me: Okay na sge uwi kana, tapos kain ka ha?
Jireh: opo kakain ako, ikaw din ha? Kain ka ng mabuti.
Me: opo kakain ako

Salamat natapos din yung away namin pero di parin natanggal sa puso ko ang sakit na nadarama ko pero unti unti itong nawawala dahil sa araw araw kung nakikita siya.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Mar 16, 2018 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Mahirap mag Move on (On Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon