Seventeen x

622 36 4
                                    

ARIANA
Stil zit ik in een hoekje. Ik durf geen kik te geven. Jim zit achter z'n bureau, geconcentreerd naar z'n laptop te kijken. Hij zorgt wel goed voor me, ondanks de klappen aan het begin. Ik krijg normaal te eten, ik mag douchen en naar het toilet. Het valt echt enorm mee, ik had verwacht dat ik al dood zou zijn van de honger. Maar toch wil ik hier weg.
Gek hé?

Het gesprek met Rein vanochtend deed me pijn. Ik zag de pijn in zijn ogen, toen hij me zag. Het doet mij pijn, om hem weer zo te zien. Ik schrik op als er een beltoon klinkt. "Rustig man." Sist Jim. Ik besluit om mijn mond te houden, hij wint toch. Jim pakt z'n mobiel op en neemt op.

"Jo."
"Wat?"
"Je maakt een grapje?"
"Jo."

Hij hangt op en kijkt me aan. "Jij blijft hier en houd je bek!" Sist hij. Verbaasd kijk ik hem na. Wat? Hij rent de kamer uit. Jongen, ik zit vast! Ik kan nergens heen, verdomme!

Maar even? Waarom moest hij zo snel weg? Ik zucht en kijk verveeld voor me uit. Tja, en nu? Wat gaan we doen?

Schaapjes tellen? Nee, heb ik al gedaan om in slaap te vallen. Niet dat ik veel slaap heb gehad, ik heb zo slecht geslapen de laatste nachten. Verschrikkelijk.

Wat kan ik anders doen? "Ariana!?" Ik schiet omhoog. Au, het touw snijdt langs mijn polsen. "Ja!? Help!" Roep ik meteen. Ik kon niet aan de stem herkennen wie het was. Zijn het de jongens? Of is het Jim? Of een andere jongen van z'n groep? Ik houd mijn mond wel. Zometeen testen ze me en als ze me horen schreeuwen, gaan ze me nog meer pijn doen.

De deur vliegt open. Rein kijkt de kamer rond. "Rein!" Ik wil opstaan, maar het touw houdt me alweer tegen. "Ari!" Hij rent naar me toe en neemt me in z'n armen.

Ik wil huilen. De angst van de afgelopen dagen eruit huilen, maar ik kan het niet. Ik ben veels te blij dat Rein er is.

Is dit een droom?

"Ooh, schatje. Ik ben zo blij dat ik je nu weer kan vasthouden." Rein laat me langzaam los en drukt een kus op mijn voorhoofd. "Ik dacht dat je boos was?" Mompel ik als Rein me losmaakt. Hij schudt z'n hoofd. "Jij had gelijk. Het spijt mij." Hij maakt mijn handen los en ik knuffel hem direct. Hij glimlacht en slaat z'n armen om me heen. "Ik houd van je babey." "Ik ook van jou." Ik druk een kus op z'n lippen. "Hey tortelduifjes, we moeten weg. Ga thuis maar verder." Nils kijkt ons aan. We glimlachen. "Dat gaan we zeker doen." Fluistert Rein. Lachend loop ik met hem mee naar buiten. We rennen naar de auto's. Ik stap snel in en we crossen weg. Eindelijk verlost van Jim!

{ Vandaag 3 jaar lang op Wattpad! Whoehoe 🎈

Allemaal nog een fijn weekend en succes op school maandag 😭 }

The cutest Badgirl EVERWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu