Lexy's POV
Kailan ko kaya makikita at makikilala si Mr. Right? Sana dumating na sya. Sana...
Aish! Bat mo ba iniisip si Mr. Right. Isipin mo muna ang client na im-meet mo ngayon Lexy, ok. Puro ka landi.
Oo nga pala. Im-meet ko ngayon si Mr. Aguilar. Tama. Doon muna ako magf-focus.
Nag-ayos na ako ng sarili ko para naman presentableng tignan. Light make-up lang tapos pinuyod ko yung mahaba kong buhok. Tada! Ang ganda ko talaga. Kinuha ko na yung car key then pwede na kong gumora. Dumiretso ako sa parking lot at umalis na rin.
~*~
Argh! Ilan taon na ang existence ko sa mundong to pero hindi pa rin nagbabago sa EDSA. Traffic pa rin. Kelan ba uusad ang Pilipinas?
Gaga! Sino ba naman kasing nagsabi sayo na sa EDSA mo idaan?!
Oo nga naman. Ang shunga ko nga. Pero kahit na! Pag talaga ako na-late sa meeting ko, ipapasarado ko na ang EDSA. Kainis >.<
Binuksan ko na lang yung radyo sa kotse ko para malibang ako at para na rin mawala ang init ng ulo ko.
Si Mr. Right kaya nag-e-exist?
Yan ka na naman! Mr. Right doesn't exist. Wag ka ng umasa!
Pano kung nag-e-exist talaga sya? Pano kung kilala ko pala sya? Pano kung malapit lag sya sakin? Pano kung hinihintay nya lang pala ako?
Ewan ko sa'yo Lexy.
Speaking of Mr. Right. Nakita ko na yata sya. Gosh! Ang pogi nya. Nandun lanh kasi sya sa katabi ng kotse ko. Oh My! Sana sya na. Yiiiee! (#^.^#) Napatingin ako sa radyo ko. Hala!
♪Ikaw na ba si Mr. Right?♪
Oo. Sya na. Sya na talag—
Beep beep!
Ay palaka! Ano ba naman to! Makabusina naman yung nasa likod ko. Kanya ba tong kalsada?! Kagigil e.
Beep beep beep!
Bakit ba busina to ng busina?! Busy ako dito sa katititig kay Mr. Right ko e. OmO! Lumingon sya dito. Waaaaah!
"Miss, umusod na yung nasa unahan mo."
Shet! Ampogi ng boses nya! Kakiliiig!! Pero wait, what? Tinignan ko yung nasa unahan ko at oo nga. Umusod na. Biglang nagtaasan lahat ng dugo ko papuntang mukha ko. Kaya pala kanina pa busina ng busina yung nasa likod ko.
"Ah, thanks >////<" yan na lang ang nasabi ko sa sobrang kahihiyan.
Ngiti lang ang sinagot nya. Um-abante na lang din ako. Nakakahiya. First nya kong nakita tapos ganun pa yung itsura ko. Halatang-halatang nagd-daydream. Aish! Nakakahiya talaga!
Tumingin ulit ako sa direksyon nya at nakangiti sya. Waaaaaah! Ang pogi!! Yung messy hair nya, makapal na kilay, deep and black eyes, matangos na ilong at yung kissable lips nya. Eeeeeeeehhhh! Sure ako! Sya na talaga ang Mr. Right ko. Oh My God!
Sana hindi na umusad ang traffic. Sana forever ng traffic.
Kaso kaka-wish ko palang bigla naman umusad yung nasa unahan ko. At ayun nagtuloy-tuloy na nga. Nakakainis naman. Ayaw naman kumampi sakin ng tadhana.
Kaya ayun. Napilitan na akong paandarin yung kotse ko at tumungo na saking restaurant. Kailan ko kaya ulit sya makikita
(Fast Forrwar • Restaurant)
"Lexy, here!" bungad sakin ni Luke.
"Alam ko po." sagot ko naman.
By the way, Luke is my childhood friend, best friend, and business partner. Kaming dalawa ang may-ari ng restaurant na to at ngayon, im-meet namin ang new client namin na magpapa-cater for his Birthday Party and that is Mr. Aguilar.
"Ahm Luke, nandito na ba si Mr. Aguilar?" sana wala pa.
"Maya-maya lang daw nandito na sya." thank God.
"Punta lang akong restroom" paalam ko.
Dumiretso na ko sa rest room then nag-retouch lamg ng kaunti. Mamaya pa naman daw dadating. At syempre, kailangan kong maging presentable. First client namin yun.
After five minutes, lumabas na din ako at sinamahan ko na si Luke sa paghihitay. And after few minutes dumating na din naman si Mr. Aguilar.
And guess what? Si Mr. Right si Mr. Aguilar. Waaaaaaah! Buti na lang talaga nagretouch ako kanina. Oh My God. What am I gonna do? Please help meee.
Ok Lexy, hwag kang kabahan. Just be proffesional. Inhale. Exhale. Inhale. Exhale.
Tumayo na ko para i-greet sya at ganun din naman ang ginawa ni Luke. Ampogiiii.
Hays Lexy. Mamaya na ang landi. Trabaho muna!
Oo nga pala. Trabaho muna. Ayun, nagsimula na nga kaming mag-usap about sa mga foods. The whole duration of our conversation ay sa kanya lang ako nakatingin. Pero bakit ganun? Bakit para kay Luke lang sya nakatingin at ang lagkit pa.
Hoy! Kung ano-ano ang iniisip mo dyan.
Siguro nga guni-guni ko lang yun. Kaya nag-excuse na lang muna ako para mawala na yung masamang iniisip ko.
Nagulat naman ako ng makita ko si Mr. Aguilar sa tapat ng Rest Room. Kaya pa ako. Hindi talaga sya katilad ng iniisip ko.
"Hi." napatingin ako sa likod. Ako ba yung kausap nya? Yiiiee!
"Ah, h-hello po Mr. Aguilar. W-what can I d-do for you?" bat ako nag-stammer?
"France na lang. And by the way, kaano-ano mo yung lalaking kalapit mo?"
"Ah, friend ko po and business partner." kalma ka lang puso.
"Close kayo?" tanging tango lang ang naisagot dahil nag-iba yung boses nya. Wag mong sabihin na ano talaga sya.
"Pwede mo ba akong ilakad sa kanya? I mean, sabihin mo sakin yung mga gusto nya? Ang pogi nya kasi!!!"
BOOM! Beki nga tlaga sya. Ang sakit! </3 Huhuhuhu T.T
"O-ok" yan lang ang tanging naisagot ko sa kanya at dire-diretso na syang pumunta sa table namin pagkatapos nyang mag-thank you sakin.
Pero ang sakit! Waaaaaaaah! Hindi ko keri! Why? Bakit? Bakit sya bakla?! BAKIT?! Sayang ang pogi nya ╥_╥
At ang masasabi ko lang, ang sakit. Ang sakit ma-broken. Huhuhu ╥﹏╥
