Haunted Love

Haunted Love, Chapter II

Bat 7 palang readers ko? Support nyo naman yung story. Pa follow din sa active readers dyan. Salamaaaatttt <3

Chapter II

Mela's POV

AT KAI'S HOUSE

"Uhm Kai, sang ba tayong hotel ba tayo pupunta? Wala kasi akong dalang pangshare sayo. Cellphone ko lang dala ko. Nakakahiya naman."

"Okay lang. Ako na bahala sa payments."

Hindi nman kasi ako mapakali kung bakit sumama ako sa kanya? Bat sa kanya ako humingi ng tulong? At bakit parang wala syang pakielam sa mga bayarin na parang handang handa syang tulungan ako? Ang gulo-gulo >.<

Andito na kami sa Lemonet Hotel sa Baguio.

Kai's POV

Nandito na kami sa lobby. Umorder na ko ng room for 2. 

Fast Forward (Andito na kami sa room)

"Uhhh mela ano nga pala nangyari kanina?"

"Eh kasi nung naliligo ako biglang namatay yung gripo tapos nung palabas na ako at hihingi ng tulong sayo feeling ko may humahaltak sakin pabalik sa cr.

"Mela sa tingin ko kailangan mo ng umalis dun iwan mo na ang lahat. I'll help you for the mean time, sasamahan kita. I know it's weird kung bakit kita tinutulungan hindi naman tayo relatives. I'll explain na lang sa tamang panahon."

"Ha? Kai hindi kita maintindihan eh! naguguluhan ako? Ano ba talaga ang meron?"

"Okay Mela listen. Eto lang ang masasabi ko sa ngayon umalis ka na sa bahay na yun at mapapahamak ka lang. I know a lot of things happen in that house. Bili lang ako ng food natin. kumalma ka lang okay? Just wait for me."

"Pwede ba akong sumama?"

"Hindi na. May iba pa din akong pupuntahan, May kailangan pa kong ayusin."

Pero sa totoo lang pupuntahan ko ulit yung bahay I need to fix up everything.

AT WHITE HOUSE

"Bridget lumabas ka dyan! Ano nanaman ba ang gusto mo ha?"

"Gusto ko? Siyam na buhay para kapalit ng buhay ko. Whahahahaha! (AN: Nakuha ko lang yung term na yun sa "Pagpag")

"Ate. Bridget. Tumigil ka na, wala na hindi mo na maibabalik ang buhay mo. Patawarin mo na si Edward. Ginawa lang nya yun para sa ikabubuti nila ng pamilya niya, hindi mo kasi dapat kinuha ang bata. IKAW ANG MAY KASALANAN ATE, IKAW ANG NAUNA, GINAWA LANG NYA YUN PARA SA PAMILYA NYA! Wag mo na silang guluhin! Wag mo na din pahirapan ang sarili mo!"

"HINDI! Sisirain ko ang pamilya nya! Dahil sa kanya namatay ang bata na sinasapunan ko! Hindi ko sya mapapatawad. Edward, maniwala ka sakin hindi ako ang kumuha ng bata. Pinalabas nya lang yun para masabi na ako ang kumuha para mapatay nya ako. Wala akong ginagawa sa pamilya nya! Malaki lang talaga ang galit nya sakin! ewan ko din kung bakit pero maniwala ka sakin! kapatid mo ko ako dapat ang pinaniniwalaan mo!"

"Kung sa ganoon. Bakit mo kailangan pumatay ng tao para sa buhay mo? Hayaan mo gagawa ako ng hustisya para sayo! Umalis ka na! :'("

"Pasensiya na! Tandaan mo MAHAL NA MAHAL KITA KAPATID. PAALAM! Whoosshhh (Nawala na ang kaluluwa)

Mela's POV

Ang tagal tagal naman ng kai na yun. Nakakainip na ah. Madami pa akong kailangan malaman sa kanya."

"Oh Kai. Andyan ka na pala."

"Pasensiya na kung natagal ah. May inayos pa kasi ako eh."

"Ahm Kai pwede mo na ba sabihin sa akin ang lahat?"

"Sorry Mela. Hindi na I don't want to remember the sad things happened."

Hmm. Bahala nga siya babalik na ako sa Korea bukas ng hapon. 

Author's POV

Helloooo. Support naman po diyan oh. pa vote and read po. Ano kaya ang susunod na mang yayari. Wait sa susunod na chaptyyyy :)