Od zawsze byłaś nie lubiana wśród rówieśników i dorosłych, nie miałaś rodziców którzy by cię kochali, miałaś starszego brata którego ledwo znałaś i go straciłaś, tak po prostu. Wyruszył na misję i nie wrócił...
Miałaś tylko jednego przyjaciela, Naruto Uzumaki, jego też nie lubili.
Pewnego dnia, podczas ulewy jakieś dzieciaki Cię popchnęły w stronę kałuży, nagle na kogoś wpadłaś i z nim wpadłaś w wodę, okazało się że to był Naruto. Od tąd zaczęliście się przyjaźnić. Byłaś w drużynie 7. To była jedyna grupa z czterema osobami. Aktualnie byłaś na treningu, Naruto uczył Cię sztuki cenistego jutsu, umiałaś oczywiście tą technikę jednak blondyn umiał robić prawdziwe klony a ty nie.
-Znów mi się nie udało!-Stwierdziłaś wściekła i kopnęłaś pobliskie drzewo.
-Nie uderzaj w to biedne drzewo [T.I], nic to nie da-Powiedział śmiejąc się.
Usiadłaś na pobliskim kamieniu, a obok ciebie blondyn, który ciągle się uśmiecha.
-Spokojnie, napewno ci się kiedyś uda-Powiedział. Spojrzałaś na niego jak na idiotę.
-Kiedyś, dalekie kiedyś-Powiedziałaś smutna. Kątem oka zauważyłaś że Naruto chciał Cię objąć ramieniem, ale zrezygnował gdy niespodziewanie przed wami pojawił się Kakashi.
-Witajcie Naruto i [T.I]!-Powiedział, że pod jego maski można było zobaczyć uśmiech.
-Witaj Sensei-powiedzieliście w tym samym czasie.
-Co wy tu robicie? Zaraz zachód słońca...
-Faktycznie! Muszę już iść, do zobaczenia!-Powiedziałaś i pobiegłaś w swoją stronę.
-No to... Ja też idę-powiedział blondyn i zaczął powoli iść w stronę wioski jednak Kakashi chwycił go styłu za ramię.
-Poczekaj chłopcze-Zaczął-widziałem co chciałeś zrobić.
-A-le co?
-Nie umiesz kłamać Naruto-Powiedział białowłosy.-Wiem że ci się podoba nasza [T.I].
-Aż tak to widać?-Spytał się zrezygnowany młodzieniec.
-Oczywiście, od kąd was pierwszy raz spotkałem.-Można było zauważyć że się uśmiechnął.
-I co? Teraz dasz mi jakąś radę? Czy coś?-Spytał się blondyn pełny nadziei.
-Nie.
-Ale jesteś pomocny sensei-Powiedział Naruto.
-Wiem o tym-Powiedział Kakashi który się pod maską uśmiechał.
