Part-3
"လကြယ္ညထက္ ကြၽန္ေတာ္ႏွလံုးသားက ဘာေၾကာင့့္ပိုေမွာင္မိုက္ေနရတာလဲ............"
Tae-"Win Winအိပ္ေနတုန္း ေတာအုပ္ထဲခဏဆင္းၾကည့္မွပဲ"
"အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကေလ ေၾကာက္ရြံျခင္းကိုေတာင္ ကင္းေဝးေစတယ္ဆိုတာ ဘယ္သို႔ေသာ လူမ်ိဳးေတြသိႏိုင္မလဲ"
အရမ္းေအးေနတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္အသြင္အျပင္က သရဲကားေတြထဲကလိုမ်ဳိးႀကီးျဖစ္ေနသည္
ေၾကာက္ရြံ့ေနမႈေတြကို ေဘးဖယ္ထားလိုက္ၿပီး ဓာတ္မီးတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ေတာထဲဝင္လိုက္သည္
Ten-"Ah စိတ္ထိန္းစမ္း Ten Ah မရေတာ့ဘူး Ahhhhhhhh"
မၾကာမီမွာပဲ ဆိုးဝါးလြန္းတဲ့အသြင္အျပင္ေတြနဲ႔အတူ အလင္းေရာင္မ႐ွိတဲ့အေမွာင္ထုေအာက္မွ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္
ဂြၽတ္ ဂြၽတ္ ႐ွပ္ ႐ွပ္
သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြနဲ႔ သစ္ကိုင္းေျခာက္ေတြကို နင္းေနတဲ့ေျခသံတစ္သံကို Taeyongၾကားလိုက္မိၿပီး အသံ႐ွင္႐ွိရာသို႔ ဦးတည္ေျပးသြားလိုက္သည္
Tae-"Ten"
အသံ႐ွင္ကို ဓာတ္မီးထိုးၾကည့္မိေတာ့ သူထင္တဲ့အတိုင္းTenျဖစ္ေနေပမယ့္ ေၾကာက္စရာအသြင္ျဖစ္ေနတဲ့ Tenကို ျမင္လိုက္ေတာ့ သူ႔စိတ္ထဲကို ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္းမဟုတ္တဲ့ ပူပန္မႈေတြဝင္ေရာက္လာတယ္ တကယ္ဆို ေၾကာက္ရြံ႔မႈေတြ ႐ွိလာသင့္တာမဟုတ္လား
Ten-"မင္းကဘယ္သူလဲ"
Tae-"မင္း ငါ့ကိုမသိေတာ့ဘူးလား Ten"
Ten-"Taeyong"
Tae-"omm omm ငါTaeyong"
Ten-"မင္းအိမ္ျပန္ရင္ေကာင္းမယ္ေနာ္ မဟုတ္ရင္ ငါ့ကိုအဆိုးမဆိုနဲ႔"
