"Boyfriend Hunting"
(Unedited po ito kaya pagpasensyahan nyo na.. Enjoy reading!)
°°°°° Cion POV °°°°°°°°
"Sigurado kabang komportabli ka dito sa bagong bahay natin?" Tugon ni Iñigo habang inaayos ang mga dala naming gamit. Habang ako naman nababalisa pa rin dahil sa kaba at takot kung anong magiging bukas namin.Lumayo kaming dalawa ni iñigo dahil sa takot na magkahiwalay kami sa mahabang panahon. Napagdesisyonan namin pareho na walang gagamit ng cellphone upang mawalan ng komunikasyon specially sa daddy ko at kahit ng mga kaibigan ko.
" Salamat baby ko ah.. kasi kahit alam mong nakakatakot tong ginawa mo,tinuloy mo pa rin" sabi ko sa kanya at kinurot ko ang pesngi nya. Ngumiti sya sakin ,ngiting nakakawala ng pag aalala.
"Sabi ko diba? Lahat gagawin ko wag ka lang mawalay sa piling ko" sagot nito. "Baby ko tapusin ko muna to tsaka mamaya alam mo na ah?!" Dugtong nito.
"Ano yun baby iñigo ko? Anong alam ko na?" Pagtatanong ko. Ngumisi ito ng nakakaloko at mabilis na ninakawan ako ng halik.
"Honeymoon natin baby ko?" Bulong nito sabay ng pagkindat sakin.
"Sipa gusto mo? Lumayo ka nga sakin bahooo mo!" Natatawa kong sagot. Hahaha porket sulo nya na ako ganyanan na. Wala pa sa plano kong magbuntis no? Charrrr! 😁😁😁😁
Araw-araw kaming naglalambingan,sabay maligo,pinagluluto nya ako dahil pag ako lagi syang nagrereklamo. Kinakantahan nya ako pero lagi naman akong inaasar pag nakikita nya akong naglalaba kasi parang asawa na daw talaga ako. Nag aaway kami pero agad rn namang nagkakasundo.
May kung ano sa pakiramdam ko na labis labis na pangungulila kay daddy at mga bff ko. Kinuha ko sa drawer ang cellphone ko. Wala naman sigurong mawawala kong kukumustahin ko ang isa sa mga pinagkakatiwalaan kong kabigan,Si Gael. Tinext ko sya pero hindi nareply siguro inisip nila talaga na nagpalit na ako ng simcard.
"Baby ko. Tulungan mo nga akong buhatin ang mga groceries,bigat" sigaw ni iñigo na halatang nasa labas na ng bahay. Sinalubong ko sya at tinulungan buhatin ang mga biniling gamit. Biglang nagsalubong ang kanyang kilay nang makitang hawak hawak ko ang cellphone ko. Napabuntong hininga nalang sya ,alam kong masama ang loob nya dahil sa natuklasan nya. Di tuloy ako makapag isip kong anong sasabihin ko para makombensi sya 😟😟 tinignan ko sya habang nakaupo sa sofa, patuloy itong kumakain ng popcorn habang nanunuod ng TV. Sinubukan kong tabihan sya pero hindi ako pinansin 😭😭. Ang tanga tanga ko kasi eh!! Simpleng usapan lang di ko pa nagawa. Hanggang magdinner walang kibuan kami pareho tsk! Ayaw ko nang ganito.
"Uy sorry na Iñigo,sorry na" sabi ko habang nakayakap sa bandang likuran nya.T tinignan nya lang ako katulad kanina. Tumayo sya't dumaritsu sa kwarto namin. Ayun ako nalang mag-isang kumain. Huhu napasigaw nalang ako ng "gusto ko nang mamatay ! " kasi naman nahihirapan akong ganito kalagayan namin dati ako lagi sinusuyo nya kahit ako ang mali. Pagkapasok ko sa kwarto namin,nakakulokbong sya ng kumot. Grabi talaga ang tupak ng mahal ko kung alam ko na ganito di na sana ginawa! Kaya hito magtitiis ako lapag muna ayaw kong tumabi sa masungit na boyfriend ko! Makatulog na nga 😠😠😠
" Malamig dyan.. tara na" - akala ko sa una nag iimagine lang ako. Binuksan ko ang aking mga mata. Bumulaga sakin ang nakasimangot na mukha ni iñigo habang inaabot ang kamay nito.
"Chee! Ito naman ang gusto mo diba? Pabayaan mo nalang ako" nagtatampu tampuhan ako para makonsensya sya sa ginagawa nya.
"Wag kanang magtampo baby ko,payag na akong gumamit ka ng cellphone pero mag ingat ka ah" malambing na tugon nito.Binuhat nya ako at hinagis sa kama. Kumagat sya ng labi at kumindat! Heto na naman sya.. mang aakit.
"Sa isang kondisyon!! " Dugtong nya
"Ano yun mr.matampuhin?" Tanong ko.
"Pagbigyan mo na ako..hehe plsss? " Pagkasabi nito agas syang lumundag sa kama at ginapos ako sa mga bisig niya. Ginawa namin ang matagal nyang hiling.😘😘😘
(KINABUKASAN)
Pagsilip ko sa cellphone ko. Natanggap ko ang mensahe mula kay Gael.Kaya agad ko syang tinawagan.
"Hello bes! Grabi ka halos mamatay na kami sa paghahanap sayo saan saan kmi ng daddy pati ni Zaira! Nasaan kaba ? Walangya ka walang paalam ? Don't tell me magkasama kayo ni Iñigo?" - sabi ni Gael
"Bes,Hindi ko pweding sabihin kong nasaan kami ni iñigo,tsaka FYI wala pang nagtanan na nagpaalam no? Haha gaga ka talaga kahit kailan." Sagot ko naman.
"Wait bes?! So wala kang balak na sabihin kung saan ka?! Just tell me na ! I'm assuring you na walang makakalam" sabi nito na halos mabingi ako sa lakas ng boses nya.
"Im sorry pero to tell you frankly,I promised to Iñigo that I will never tell this to anyone even you" sabi ko. Then he hang up the phone.
Plano naming pumunta ng mamahaling restaurant para sa first anniversary namin baby iñigo sa makalawa. Nagpaalam sya na magwiwithdraw lang sya ng pera para sa budget namin kaya para mawala ang pagkabagot sa bahay tinawagan ko ulit si Gael at Zaira. Maraming bagay na pala ang nagbago sa buhay ng isa kong bestfriend ,sila na pala ni Laurence. Haha ng dating mortal na mag ka away ayan na!
Excited na akong makameet ang dalawa pagtapos ng date namin ni iñigo.
The has come and andito na kami. Nakasout lang ako ng polo shirt pink with skinny jeans. Sya naman .. 😱😱😱😱 That's my bae! Grabi talaga to! Nakaporma sya yung nakaamericana .. nakakaloka naman ohh..
"Shall we?" Sabj niya. Hindi ko mapigilang hindi kiligin! Kasi naman may paflowers sya eh 😘😘😘 i Hug him tightly. Sobrang bango nya . Sumakay na kami sa kotse nya. Parang lumilipad ako sa alapaap sa sobrang tuwa. Tuwa na hindi ako sinukuan ni iñigo. Magkahawak ang mga kami namin na para bang nakagapos kami sa isat-isa.
Sa kalagitnaan ng byahe,napatigil nalang kami nang harangin ang sasakyan namin ng isa puting Van. Mayatmaya pa ay lumabas ang mga lalaking nakabonet. Lumapit ito sa direkyon namin. Kinabahan ako,kinabahan ng sobra. Pinaghahampas nila ang salamin ng kotse dahilan ng pagkabasag nito at pagkataranta ko.
Pwersahan kaming hinila palabas ng mga ito. Sumigaw ng sumigaw ako ng tulong pero imposibleng may makarinig. Kitang kita ko kung pano pinahirapan si Iñigo. Nagpumilit akong makatakas pero sadyang malalakas sila!
Gamit ang paa ko, pinagsisipa ko ang dalawang lalaki hanggang sa masaktan sila.kinagat ko ang kamay nito tsaka kumuha ng tubong ginamit nila para mawasak ang salamin ng sasakyan. Kumaripas ako ng takbo upang makapaghingi ng tulong.
Wala akong ibang iniisip kundi maligtas si Iñigo sa mga lalaki.
Subalit isang malakas na putok ang narinig ko kaya napalingon ako. Sa hindi kalayuan ay malinaw sakin na bumagsak ang katawan ng isang lalaki. Jusko! Si iñigo ko... Hanggang sa namalayan ko rin na may tama rin ako. Nagdilim ang buong paligid. At mawalan ng malay..
---- ----- ---- ----
Rinig na rinig ko ang pag- uusap ng dalawang tao.Ramdam ko ang sakit dulot ng tama ng baril na natamo ko.Pagkadilat ko ng mata. Si Gael at daddy ang natanaw ko,mukhang seryoso ang kanilang pinag-uusapan hanggang sa mapansin nila ako.
"Anak,are you okay?" Si daddy na guhit sa mukha ang pagkainis. Iwan ko mukhang disappointed.
"Pa,Si Iñigo? Did you find him?" Kahit nanghihina pa ay gumalaw ako. Hahanapin ko si iñigo.
"Anak, hindi ako sigurado kung si iñigo ang taong yun," seryosong sagot nito.
"Where is he?" Tanong ko. Sana ligtas sya!
"Wala na siya,natagpuan ang katawam nyang sunog at ayun sa mga police ay tinortyor din ito" sabi ni papa. Halos mabinge ako sa tinuran ni papa. Di ko kayang tanggapin ito. Bakit ba hinayaan ng Tadhana ang ganitong kamalasan.
"Bes,Labas muna ako, " sabi ni Gael at nagmadaling umalis sa room.
---- Next Chapter---- ABANGAN.
Patay na nga ba si iñigo? May pagkakataon na ba si Zeph sa puso ni Cion? Aksidente lang ba ang mamgyari sa kanila?
