1

5 0 0
                                    

ตอนนี้ตาของฉันต้องบวมกว่าลูกมะนาวแหง
ก็เมื่อคืนดูหนังที่สุดจะซึ้งเลยน่ะสิฉันเลยนั่ง ร้องให้ทั้งคืนแถมยังนอนไม่หลับอีกต่างหาก แล้ววันนี้ยังต้องถ่อสังขารมาโรงเรียนอีก โถ่เว้ย!!เกิดมาเป็นไอ้เจนิสนี่มันลำบากจริงๆ
"โย่ว มาเช้าจังน่ะเจนิส"
เพื่อนสนิทที่ฉันมักจะใช้ชื่อหล่อนแอบอ้างอยู่เป็นประจำ เธอชื่อว่าลิลลี่
"เป็นอะไรว่ะ...ทำไมตาถึงบวมเป็นลูกแตงโมอย่างนั้น"
ห้ะ=_=นี่ตาฉันบวมขนาดนั้นเลยหรอ
"เปล่าหรอก...เมื่อคืนแค่นอนไม่หลับอ่ะ"
"อ๋อๆ"
"งั้นฉันไปก่อนน่ะลิล"
"อืม"
ฉันเดินออกมาจากโรงอาหารเพื่อเดินไปที่สวนหลังโรงเรียน
"มานั่งถอนหายใจอะไรอยู่ตรงนี้คนเดียวครับน้องเจนิส"
ฉันสะดุ้งโหยงเมื่อได้ยินเสียงใครบางคนข้างหลัง มะ...ไม่น่ะ ไม่น่าเป็นไปได้ น้ำเสียงทุ้มๆต่ำๆแหบๆ แบบนี้ช่างคุ้นหูซะเหลือเกิน ภาวนาอย่าให้ใช่เขาคนนั้นเถอะ
ฉันค่อยๆหันไปดูก็แทบช็อกเพราะคำภาวนานั้นดันเป็นจริง
ไอ้พี่หมู!!!!!!!
"หือออ ว่าไงครับน้องเจนิส"
"แหะๆสวัสดีค่ะพี่หมู"
ฉันยกมือไว้พร้อมกับยิ้มแหยๆให้ พี่หมู
"เอ่อเย็นนี้รอพี่ได้มั้ย"
"ไม่รู้เหมือนกันน่ะค่ะ"
"งั้นเดี๋ยวพี่จะไปรอเจสเอง"
"แล้วแต่เลยค่ะ"

กิ๊งก่อง~~
"รีบๆสิลิลลี่"
"นี่แกรีบไปไหนของแกว่ะ"
"กลับบ้าน"
ตื๊ด~~
"ว่าไงเจฟ"
[วันนี้ผมไปรับไม่ได้น่ะ]
"ไม่เป็นไร เดินกลับได้"
[ไม่น้องเดินกลับหรอก เจ็อ่ะต้องกลับกับคุณจองกุก]
"ไม่น่ะ ฉันเดินกลับเองดีกว่า"
[นายท่านสั่งมา เพระยังไงวันนี้คุณจองกุกก็ต้องรอพ่อของเขาอยู่ที่บ้านเรา]
"อ๋อ เออกลับก็กลับ"
ตอนนี้ฉันอยู่ที่หน้าโรงเรียนแล้วแต่ก็ต้องหันซ้ายหันขวาเพื่อดูว่าพี่หมูตอนไม่ได้อยู่แถวนี้
"น้องเจส~~"
"ซวย"
"พี่คิดถึงน้องเป็นบ้าเลย ขอกอดให้หายเหนื่อยหน่อย"
"ไม่ดีกว่าค่ะ"
"น่ะๆๆๆๆ"
"ไม่ค่ะ"
"น่ะ"
"นี่ผู้หญิงบอกแล้วว่าไม่ก็คือไม่ถ้าพูดแล้วไม่ฟังฉันจะให้บอดี้การ์ดของฉันลากตัวแกไปทรมาน เจสกลับบ้าน"
"อืม"
ฉันถูกจองกุกลากขึ้นรถเบนซ์คันหรูของเขา ที่จริงฉันรู้จักกับหมอนี่ตั้งนานแล้วแหละเพียงแค่พ่อของเราทั้งสองคนไม่รู้เขาชอบกวนประสาทฉันกับแฟนฉันมากๆเลย เป็นลูกมาเฟียนิสัยมันเป็นอย่างนี้ทุกคนเลยหรอ ฉันก็ลูกของมาเฟียน่ะงั้นฉันก็มีนิสัยที่ชอบกวนประสาทน่ะสิ
"แฟนเธอไปไหนล่ะ"
"ทำไม มีอะไรไม่ทราบ"
"อยากต่อยหน้ามัน"
ต่อยหน้ามันหรือหน้าฉันกันแน่T_T
เขาขับรถไม่นานก็มาถึงบ้านฉัน
"เข้ามาก่อนสิ"
"อืม"
"จะทำอะไรก็ทำไปก่อนเลยน่ะเดี๋ยวเอาขนมเอาน้ำมาให้"
"อืม"
"พูดได้แค่คำว่าอืมหรอย่ะ"
"อืม"
"กวน"
"อืม"
ตาบ้าเอ้ย!!
ฉันเดินเข้าไปในห้องครัวเพื่อเอาขนมเอาน้ำมาให้จองกุกกิน
"เจสเสร็จยัง ฉันหิวน่ะ"
อยู่ๆเขาก็ตะโกนเสียงดังอยู่ในห้องนั่งเล่น
"ถ้าบ่นนักก็ไม่ต้องกิน"
"ไม่บ่นก็ไม่บ่น"
ฉันถือจานขนมและแก้วน้ำไปให้เขาโดยการอ้อมไปด้านหลังโซฟาและเอื้อมเเขนไปวางจานขนมและแก้วน้ำ
"เจส"
"ห้ะ!!"
อร๊ายยยย หน้าฉันกับหน้าเขาใกล้กันมากๆเลยอ่ะ ใกล้จนรู้สึกถึงลมกายใจของกันและกัน
"เอ่อ...ดะ...เดี๋ยวฉันมาน่ะ"
ฉันรีบหาข้อแก้ตัวเพื่อที่จะหลีกเลี่ยงความเขิน
"เจส"
"ห้ะ!!"
"พ่อเรากลับมาแล้ว"
"งั้นนายก็ต้องกลับแล้วน่ะสิ"
"ใช่ แปบน่ะเดี๋ยวฉันขึ้นไปหา"
"อืม"
ก็อกๆๆๆ
"มาไวจัง"
ฉันรีบเปิดประตูเพื่อให้จองกุกเข้ามาในห้อง
"มีอะไรหรอ"
"หลับตาหน่อย"
"เคร"
ฟอดดดดด!!
"ห้ะ!!"
ฉันตกใจมากเพราะเขาหอมแก้วฉันแต่พอลืมตาขึ้นมากับไม่เห็นใครอยู่เลย จองกุกไปไหนมาไหนเร็วจริงๆเหมือนเป็นเดอะแฟลชเลย

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Apr 10, 2017 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

แผนรัก แผนอ่อย สอยหัวใจนายจอนจองกุกWhere stories live. Discover now