แผนรัก แผนอ่อย สอยหัวใจนายจอนจองกุก

บทนำ

"จอดๆๆ จอดตรงนี้แหละ"
  ฉันยกมือยกไม้บอกผู้ชายที่จับพวงมาลัยอยู่ด้านหน้า เหยียบเบรคทันทีที่เห็นหลังคาสีฟ้าๆซึ่งเป็นสัญลักษณ์อันโดดเด่นของบ้านพักฉันและเมื่อรถชลอจนถึงขั้นนิ่งสนิทฉันก็เปิดประตูรถออก แต่ทว่าข้อมือของฉันถูกคว้าหมับจากคนที่อยู่ข้างหน้าทันที
"นี่เจ๊ เจ๊แน่ใจหรอว่าจะพักที่นี่แต่นายท่านสั่งว่าให้ไปพักที่บ้านนายท่านน่ะ"
"ฉันแน่ใจว่าฉันจะพักที่นี่เจฟ แต่ถ้าพ่อด่าขึ้นมาจะทำยังไงดีล่ะ"
ยิ่งตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่มแล้วด้วย ถ้าฉันพักที่นี่พ่อต้องเอามีดเฉาะหัวฉันแน่ๆT^T
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันน่ะเจ๊...มันเป็นเรื่องของเจ๊ เจ๊ก็ต้องจัดการเอง"
"ช่างเถอะ...ยังไงฉันก็จะนอนที่นี่"
"เจนิส!!!!"
เสียงตะคอกที่ดูจริงจังของใครบางคนทำเอาฉันต้องรีบหุบปากลงฉับพลัน
"พ่อ!!!"
"พ่อบอกเคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่ามานอนที่บ้านพักคนเดียว ถ้าจะมานอนก็ต้องมีเพื่อนมานอนด้วย"
"ค่ะ พ่อเคยบอกแล้ว"
"กลับบ้านกับพ่อเดี๋ยวนี้ ตอนสามทุ่มจะมีแขกมา"ใครหว่า??
"ค่ะ"
"เจฟพาเจนิสกลับบ้าน"
"ครับนายท่าน"
"ลูกไปรอพ่อที่บ้านก่อนเลยน่ะอาบน้ำแต่งตัวให้สวยงามน่ะลูกน่ะ พ่อจะแวะไปรับแขกหน่อย" เฮ้ยๆๆอะไรเนี่ยทำไมพ่อถึงพูดเสียงหวานจัง
"ค่ะคุณพ่อขา"
"เจฟป้ะ...กลับบ้านกันเถอะเรา"
"ครับเจ๊"
ฉันขึ้นรถไปด้วยความสงสัยว่าใครน่ะคือแขกของเรา เจฟขับรถไปเรื่อยๆจนถึงบ้านหลังใหญ่ ใหญ่มากๆจนฉันเคยหลงมาแล้วปัจจุบันก็ยังหลงน่ะ มีบอร์ดี้การ์ดที่คอยเฝ้ายามอยู่หน้าประตู ฉันรอจนเจฟจอดรถสนิทฉันเปิดประตูและรีบวิ่งเข้าไปในบ้านทันที
"เจ๊ๆๆวิ่งช้าๆหน่อยก็ได้เดี๋ยวส้นสูงก็หักหรอก"
เสียงเจฟพูดทิ้งท้ายก่อนที่ฉันจะเดินเข้าไปในบ้าน
"เฮ้อ!!เหมื่อย ร้อน ไปอาบน้ำดีกว่า"
ฉันรีบถอดรองเท้าส้นสูงออกและรีบวิ่งขึ้นไปบนห้องที่อยู่ชั้นสอง บันไ้ดก็หลายขั้นเหลือเกิน ตอนนี้ฉันมาถึงห้องแล้วฉันไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที ฉันจัดการเปิดน้ำใส่อ่างอาบน้ำพร้อมกับการถอดเสื้อผ้าไปด้วยตอนนี้น้ำในอ่างเต็มแล้วฉันจึงรีบแช่ตัวลงไปในอ่างทันที
  ผ่านไป 20 นาที~~~
  ก็อกๆๆๆ
"ใครค่ะ"
"เจฟเอง"
"อืม"
"เสร็จยังเจ๊"
"เสร็จแล้ว...ว่าแต่แขกมายัง"
"มาแล้ว"
"อ๋อ...โอเคงั้นฉันจะออกไปแล้วน่ะ"
"ครับ"
ฉันเปิดประตูออกไปก็พบว่าสายตาของเจฟนั้นมันเต็มไปด้วยความตะลึง
"เจฟๆๆๆๆ"
"ห้ะ...เอ่อมีไรหรอ"
"เป็นไร"
"ไม่ได้เป็นไร"
"จริงๆน่ะอย่าให้ฉันรู้น่ะว่านายโกหก"
"คร้าบๆๆๆ"
"ป้ะไปกันเถอะ"
"อืม"
ฉันเดินควงแขนเจฟลงมาที่ชั้นล่าง ฉันพบว่ามีผู้คนอยู่เต็มไปหมด(มีแต่ผู้ชายอย่างเดียว)
"โห!!เจฟคนเยอะจัง"
"เป็นธรรมดาน่ะแหละที่มาเฟียมาคุยกันแล้วคนเยอะ"
"มีแต่ผู้ชายทั้งนั้นเลยอ่ะ>o<"
"เก็บอาการหน่อยเจ๊-_-||"
"เออ!!ลืม"
ฉันเดินมาถึงชั้นล่างแล้วเจฟเดินไปส่งฉันที่โซฟาตัวเดี่ยวที่ตั้งใกล้ๆกับโซฟาที่พ่อของฉันนั่ง แต่เอ๊ะ!!ผู้ชายที่นั่งใกล้ๆฉันเขาคือใครกันน่ะ ท่าทางน่าจะอายุราวๆกับฉันมั้งน่ะ
"เจนิส...สวัสดีคุณวีสิลูก"
"สวัสดีค่ะ"
"ส่วนคนที่นั่งข้างๆลูกน่ะคือลูกลายของคุณวีชื่อจอนจองกุก"
"ยินดีที่ได้รู้จักครับ"
"เช่นกันค่ะคุณจอนจองกุก"
"เรียกจองกุกเฉยๆก็ได้ครับ"
"ค่ะ ^_^||"
"หนูเจนิสหนูอายุเท่าไหร่แล้วล่ะลูก"พูดเพราะจังเลยคุณวีเนี่ย พูดเพราะกว่าพ่อแท้ๆของฉันอีก
" 18 ค่ะ"
"ลูกของลุงน่ะอายุ 18 เท่ากับหนูเลยน่ะ"
อะ...อายุเท่ากันด้วย
"อ๋อ...ค่ะ"
"ลูกของนายนี่หล่อมากๆเลยน่ะวี"
พ่อก็ชมลูกคนอื่นได้ไม่เห็นชมลูกตัวเองเลย
"ลูกสาวนายก็สวยเหมือนกันน่ะแหละ"
คุณวีก็เจสเขินน่ะค่ะ
"เอ่อ...เจสขอตัวก่อนน่ะค่ะ"
ฉันรีบเดินออกมาจากหน้ารับแขกเพราะอยู่ๆฉันก็รู้สึกร้อนขึ้นมาขนาดบ้านติดแอร์หลายตัวแล้วน่ะเนี่ย
"เจฟไปดูเจนิสสิว่าเขาเป็นอะไรรึเปล่า"
"ครับนายท่าน"
"เจ๊ๆ"
"มีไรหรอ"
"เจ๊ออกมาทำไมอ่ะ"
"ร้อน"
"ร้อนที่ไหนแอร์ติดตั้งหลายตัว"
"ไม่รู้เหมือนกันอ่ะแต่ฉันร้อน"
"งั้นเจ๊ขึ้นไปพักเถอะ...เดี๋ยวผมบอกนายท่านให้"
"ขอบใจน่ะ"
"ครับ"
เป็นอะไรของฉันกันน่ะ ฉันบ่นพรึมพรำกับตัวเองจนถึงห้อง
"ดูโทรทัศท์ดีกว่า"
"หนังนี้น่าดูอ่ะ"
"ฮือๆๆๆๆๆทำไมพระเอกต้องตายด้วยไม่แฟร์เลย"
ฉันรีบปิดโทรทัศท์เพราะกลัวว่าน้ำตาจะไหลเยอะกว่านี้ พอดีว่าฉันเป็นคนที่อินกับหนังมากไปหน่อย
"นอนดีกว่า"