Bilmem ne oldu birden çamura düştüm.Desenize çocukluğum hayallerim o çamur yüzünden mahfoldu.Çiçek beyni çıktı Sonra diğer göze yayıldı.Perde indi küçücük yıpranmış gözlerime.Ama umutsuz değildim Herkes beni parmakla gösteriyordu.Ama hala gözlerimde şiirler ve hikayeler canlanıyordu gözbebeğinde.Be işte pes etmemişti kahraman OZANIMIZ.Bir şehit gibidir topraklarımızda yatan.Sevdirmek için müziği tüm vatana.Biz de uğraşmalıyız bunun için.Neden onu cennete sevindirmek için.Vatandaşlık insanlık görevimizi yapmak için.Ülkemizdeki herkese hizmet sunmak için.
Sevgilerle AŞIK VEYSEL EDA AYDINDAN
