♥Chapter♥ 20

259 4 0
                                    

Jabriel's POV

  Nagpapahangin ako dto sa labas ng kaharian sa garden nang biglang may kumalabit sakin kaya napatingin ako.

  "What are you doing here. And you're alone!" Trixh

Yeah ! Si trixha yung kumalabit sakin.

"Nagpapahangin lang!" saad ko

  "I have a question!" Trixh

"What is it?" ako

  "Tell me, do you like my bestfriend saff?" tanong nya

"Ba't mo natanong?" tanong ko nang hindi tumutingin sa kanya.

"Nahalata ko lang! Just tell me. Hindi ko sasabihin sa kanya!" Trixh

"Are you sure?" ako

"Yeah ! Ofcourse!" Trixh

  "Yeah! I like her. And I think I'm freakin' inlove with her! I don't know, why, how or when--"

"Naramdaman mo lang?" pagbibitin nya sakin.

Kaya agad akong tumango bilang pagsasang ayon.

"I know you really like her, i mean you love her. Nahahalata ko sa bawat titig mo sa kanya alam kong may kahulugan ang mga iyon! Don't worry i won't tell her. Hindi kita pangungunahan!" sabi ni Trixh

"Tnx!" ako

"no prob! I need to go!" sya

  "Ok bye!" ako

"Bye!" sya

Umalis na sya kaya naiwan akong mag isa .

  "Huii!" gulat sakin nung nasa likod ko kaya napatingin ako. Si saff lang pala.

  Nakita kong nakangiti sya, tinignan ko lang sya tsaka ko ibinaling ang tingin ko sa mga dragon na lumilipad.

  Tumabi sya sa kin at nakita ko syang nakasimangot.

"Ba't d mo ako pinapansin?" tanong nya kaya napatingin ako sa kanya pero nakatingin lang sya sa taas.

  "Huh?" ako

"tell me, may nagawa ba ako?" tanong nya tsaka nya ako tinignan.

"Nothing!" ako

  "D mo ba ako namiss?" sya

"What do you mean?" ako

   "Kase ako namiss ko kayo, lalo na ikaw.!" saad nya.

D ako nagsalita kaya tumayo sya at akmang aalis pero hinila ko sya tsaka ko sya niyakap.

Saff's POV

  I think he didn't miss me.

Aalis na sana ako pero hinila nya ako then he hugged. What's wrong with him?

  "I miss you !" bulong nya, kaya napangiti ako.

Kumalas sya sa pagkakayakap tsaka nya ako tinignan sa mata. Nakikita ko sa mga mata nya na nalulungkot sya. Kahit ang cold nyang tumitig.

  "What's wrong?" takang tanong ko

"Nothing!" he said then he smile.

"There is. Why are you sad?" tanong ko

   "No, I'm not" pagdedeny nya.

"Yes, you are! Tell me!" sabi ko tsaka ko sya hinila paupo sa isang bench.

"Im not sad!" sya

"I know you are, nakikita ko jan sa mga mata mo ang lungkot na nararamdaman mo! Just tell me, Im here to listen!" sabi ko.

  "Ok ! About my parents!" sabi nya tsaka sya yumuko

"I know how hard for you na hindi mo nakita ang real parents mo. Kase sina Zach, Matt, and Drei, nakita nila ang parents nila noong 2 taong gulang palang sila, pero naipunta sila sa mundo ng mga tao. And they met you!" sabi ko

  "It's really hard for me, dun sa pamilyang nag alaga sakin, minahal nila ako na para bang tunay na anak. They don't have any child, kaya alam kong sobrang saya nila nung dumating ako sa buhay nila. But I have a question on my mind. Bat ako napunta sa mundo ng mga tao?" tanong nya.

  "I know why, may isang taksil na nagdala sayo doon, hindi ka nila nailigtas, pero sina zach, nakuha sila pabalik. Pero nung 2 years old sila. Nagkaron ng malaking digmaan ang buong kaharian laban sa kabilang kaharian. Ipinunta sila sa mundo ng mga tao para maging ligtas! Pero kmi. Hindi pa kmi naipapanganak. You're parents died because of that war!" Sabi ko

   "Saff, thanks for telling me the truth! Hindi mo naman siguro ako iiwan dba?" tanong nya then his tears fall. I hugged him tight. Isang Jabriel na sobrang sungit ay umiiyak ngayon sa harap ko.

  "Ofcourse I won't!" sabi ko.

D lang ako sigurado Jab kung mananatili parin ako sa tabi mo habang nagaganap ang digmaan.

-------------------
A/n: ano kayang mangyayari kay Saff while the war is going on? 😞

VOTE, COMMENT, AND BE A FAN

Elight Kingdom [COMPLETED]Where stories live. Discover now