"Mama"
*niyugyok niya ng niyugyog ang katawan ko*
*Mama wake up...Wake up." He sound like upset now.
Dinilat ko ang mga mata ko at sa paglingon ko nakita ko ang anak ko na nakabusangot.
Bumangon ako at naupo ng maayos sabay haplos ng mukha niya.
"What's the matter son?."
"Mama its my birthday." excited niyang sabi sakin sabay lundag lundag sa harapan ko.
Nginitian ko siya sabay higit palapit sakin at niyakap ko ang anak ko.
Siya si Xander ang anak kong matampuhin.Iwan ko ba pero wala na man sa dugo ko ang matampuhin simula pagkabata. May kuya ako pero hindi purkit bunso ako nasusunod ko na ang mga luho ko sa buhay.
Mayaman kami, Oo.But when it comes sa parents namin, hindi nila kami pinalaki na susyal.Mahigpit sila pagdating samin.
"Happy Birthday Son." bulong ko.
Kumalas ako mula sa pagkakayakap sa anak ko at hinalikan ang nuo niya.
"So, how old are you now?".
He's acting as if hes counting so many fingers.Kahit na kailan talaga napapangiti ako sa anak ko.
"Mama." malungkot niyang sambit.
"ano yun?".
"Xander is 3 years old..Yehey...yehey!." nagpagulong gulong siya sa kama ko.
Tapos tatayo at lulundag na naman.
Tama.My son is 3 years old.
Ang bilis nang panahon, pakiramdam ko parang kailan lang lahat nang nangyari.
Pakiramdam ko kada kaarawan ng anak ko, pinapaalala lang neto ang pait na naranasan ko.
At sa tatlong taong lumipas, natatakot akong dumating ang araw na gaya neto.Halos kada dumating ng kaarawan niya, nakakalimutan ko.
Hindi sa hindi sinasadya, sadyang ayuko lang maalala ang nuon.
"Mama, I want to meet Barney"
"Barney?" ako
"yes Mama."
Tumayo ako mula sa pagkaka upo sa kama saka kinarga ko siya papuntang dinning.
"Ok".
Pagdating namin pinaupo ko siya sa sofa saka diretcho na man ako sa kusina.Inihanda ko ang breakfast namin.
Pagkatapos nun bumalik ulit ako sa dinning at nilapag ang dala ko sa mini table.
"Breakfast na Anak." sabi ko lumapit na man siya at naupo sa tabi ko.
Napangiti ako ng bahagya.Ang lakas talaga kumain ng anak ko.Nung sanggol pa lamang siya ang cute cute niya eh mas lalo na man ngayun na lumaki na siya.Yung lips niya,dimple tsaka yung hugis ng mukha niya kuhang kuha dun sa lalaking gumahasa sakin at tanging kutis niya lang ang minana sakin.
"Mama im done." sabi niya sabay takbo papuntang shower.
Bumukas na man ang pinto na nasa harapan namin.Si jane pala, yaya ni Xander.Lumapit na man siya sakin nung makita niyang nakatingin ako sa kanya.
"Morning maam." bati niya sakin.
"Morning Din, nga pala jane paki handa nang gamit ni xander aalis kami." sabi ko.
"Ok po maam." tsaka siya pumasok sa kwarto ko.
Pagkatapos kong kumain, tumayo na ako.Pumunta pabalik sa room ko.
Pagdating ko hinanap ko agad ang phone ko na nasa kama ko.Baka kasi tumawag si Papa.
Pagtingin ko, 6 miscalls at 10 message galing kay papa.
Binuksan ko ito nang isa isa.
Message from Papa
- Baby, we need to talk.Hintayin mo kami jan ni Xander Importante lang.
Napailing ako.Sa nabasa ko na text mula kay papa, mukha ngang importante ang pag uusapan namin.
After ko yun basahin napagdisisyunan ko na magbihis na.Any minute from now matatapos na yung anak ko maligo.
Tatayo na sana ako ng mag ring ang phone ko.Kinuha ko ulit ito sa kama at Tiningnan ko agad kung sino ang tumawag.Aknown number siya.Sinagot ko agad .
"h-hello? sino to?."panimula ko.
"Kamusta ka na? balita ko Hinahanap mo ang nag rape sayo."
Pagkarinig ko nun, biglang tumayo ang mga balahibo ko.Sa tuno kasi nang pananalita niya, subrang nakakatakot.Para bang alam na alam niya kong sino ako.Tsaka bukod kina mama at papa wala nang iba pang nakakaalam sa nangyari sakin nun.Pero bakit niya nalaman?
Napakuyom na lamang ako.Pakiramdam ko, any minute from now mag cocolapse na ako.
I gathered my self saka ko siya sinagot.
"S-sino to?." nanginginig kong tanung sa kabilang linya.
"March 10 2012.Alala mo pa ba?."
Hindi ko alam kung bakit nanginginig ang buo kong katawan.At kasabay nun napaupo na lamang ako sa sahig.
March 10 2012, tama.Yun yung araw na ginahasa ako sa rest house namin sa tagaytay.Yun yung araw na gusto ko ng kalimutan.
"hahaha, gulat ka ba? pasinsya naman Shaira Marie Rodregez hindi ko sinasadya." natatawa niyang sabi sakin.
Sabihin niyo please! panaginip lang ito lahat.Kung sino mang lalaking to, alam ko na may alam siya sa nangyari..
"FUCK YOU!.. YOU DONT KNOW ME, AND HELL YOU! KUNG SINO KA MAN DEMONYOHA KA, WAG AKO ANG PAGTRIPAN MO.GAGO.!." saka ko in-off ang ang phone.
Natapon ko ng hindi sinasadya ang phone ko sa sahig na dahilan para magmukhang wasak wasak na ito.
Napasapo na lamang ako gamit ang mga tuhod ko.
Third Person
"So ano?" sabi nung lalaki na palapit sa kanya.
Ngumisi ito saka tinapik sa balikan ang lalaking kausap niya.
Kumuha na man siya ng sigarilyo na nasa busa niya sabay sindi nito.At nagpausok.
"After 3 years James here i come again.My very awsome hubby."
Sabi nito na tumatawa pa habang nag papausok.Napatingin na man ang lalaking kausap niya kanina.
"Drake look.Thats not awsome ok?.Your insane, ang paghihiganti mo at ang paggamit mo sa babaeng yun masasabi kong baliw ka na." .
Napatingin na man sa kanya ang lalaki na ngayon ay nakakunot nang nuo.Lumapit ito saka kinwelyuhan siya.
"Wag mo kong utusan sa kung anong dapat kong gawin.Ikaw ba ang nawalan ha? ikaw ba ang nasaktan? Ang makita yung gagong yun na buhay pa habang ang kapatid ko! andun !.Putang ina niya.Hindi mo kasi ako maintitindihan eh kasi nga wala kang kapatid james.And to think na titigil ako? Magkamatayan na nang magkamatayan.Ngayun hawak ko silang dalawa.Sila ang mga mga laruan ko at ako? Ako ang kukuntrol sa siwatsyon." saka niya ito binitawan.
Napawak na lamang ang lalaki sa leeg niya saka niya ito hinimas himas.
"Kung nawala man sayo ang kapatid mo, hindi yun kasalan ni Jiro.Andun ako drake kaya alam ko na wala siyang kasalanan sa nangyari.Dahil lang sa nangyari nabuwag ang grupo.Drake kung ako sayo habang maaga pa itigil mo na yang kagaguhan mong planu."
Tumawa lang ng tumawa ang lalaking kausap nito.Pansin niyang hindi na mag papaawat sa plano ang kaibigan niya, kaya napagdisisyunan niya na iwan ito.
[A/N]: Hello Guys.Una sa lahat, thank you sa mga silent readers ko dyan na alam niyo kung sino kayo.Keep reading and dont forget to comment...hehe
