Kiss of Salome

blood under the moonlight

เคยมีใครซักคนกล่าวว่า

สีของเลือดยามที่มันต้องแสงจันทร์ จะเป็นสีเข้มคล้ำ...บางครั้งก็ถึงขนาดกลายเป็นสีดำเลยก็มี

เลฟเห็นด้วยกับคำกล่าวนั้นนิดหน่อย แต่คงไม่ใช่เพราะแสงจันทร์หรืออะไร

แต่ยามราตรีแบบนี้คงทำให้ทุกสิ่งใต้ความมืดนั้นเปลี่ยนเป็นสีดำได้ทั้งนั้น จะร่างของเขา เลื่อยในมือ หรือว่าอีกร่างหนึ่งที่อยู่ตรงหน้าเขาก็ตาม

อา...ไม่สิ ต้องเรียกว่าอดีตร่างที่วางกองคละของเหลวสีคล้ำที่แทบดูไม่ออกว่าเป็นเลือดต่างหาก

ชายหนุ่มอ่อนล้า เหนอะหนะตัวอยากจะอาบน้ำเต็มที
ถึงครั้งนี้เขาจะเตรียมพร้อมมามากกว่าคราวที่แล้วสักเท่าไหร่แต่การกำจัดชายร่างสูงร่างหนึ่งให้อันตรธานไปไม่ใช่เรื่องง่ายสักนิด

ห้องอพาร์ทเมนต์รูหนูนี่ถึงจะปูผ้ายางก็ไว้ช่วยกันความเลอะเทอะได้แค่เล็กน้อย

เลฟยกมือขึ้นมาเสยผมสีเข้มที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อจนปรกหน้าออกไป หลังกวาดเก็บความเรียบร้อย เช็ดคราบเลือดที่ไหลล้นไปทั่วด้วยแล้วเขาคงต้องใช้ห้องน้ำสักหน่อย

เหน็ดเหนื่อยไม่น้อยแต่ก็คุ้มค่า เพื่อความรัก...เลฟคิดว่าที่เขาทำแค่นี้ช่างเล็กน้อย

ชายหนุ่มเบนสายตาไปทางศีรษะมนุษย์ที่วางบนกล่องแช่แข็งที่เขาเตรียมไว้ ใบหน้าคมสัน ดวงตาปิดสนิท สีหน้าสงบสุขไม่ต่างจากตอนหลับทำให้เลฟหลุดยิ้มออกมา

ครั้งนี้เขาทำงานได้เรียบร้อย คนรักของเขาหลับผล็อยไปหลังจากเสร็จกิจกามยาวนาน เลฟมั่นใจว่ายานอนหลับขนานแรงที่ตนให้อัลฟ่าหนุ่มจะทำให้อีกคนหลับสบาย แม้ในยามที่เลฟใช้เลื่อยบรรจงบั่นคออีกฝ่ายให้หลุดจากร่าง

ที่รัก...ผมอยากจูบคุณเหลือเกิน

ปลายนิ้วใต้ถุงมือยางเกลี่ยไล้แก้มเย็นชืดอย่างรักใคร่