Friendship Never Die (On-going)

Chapter Eight

Gun's P.O.V

Nakarating na kami sa bahay namin kaya pagka-park palang ni Rusheed ay agad akong bumaba at naunang pumasok ng bahay.

Pagkapasok ko sa bahay ay agad akong umakyat papunta sa kwarto namin ni Edward kaya ni-lock ko muna yung pinto.

Pagka-lock ko nung pinto at agad kong pinagsusuntok yung pader.

"I HATE YOU PA!! I REALLY REALLY HAYE YOU!!"-sigaw ko sabay suntok ulit sa pader.

"Aaaaaaaaaaah!!!!"-sigaw kong muli at mas lalo ko pang nilakasan ang pagsuntok sa pader.

I don't care if they hear me shouting here and I don't care also kung marinig nila yung mga punches ko sa wall.

Flashback--------------->

"Daddy, let's play :)"-sabi ko kay daddy pero hindi niya pa rin ako pinapansin nakatutok pa rin yung attention niya sa laptop niya at sa mga papeles niya.

"Daddy, let's play basketball"-tawag kong muli sa attention ni Dad sabay yugyog ko kay Dad dahilan para matapon ang juice na ikinabasa ng mga papeles niya.

"Look what have you done!!"-sigaw sa akin ni Daddy nalaglag ko yung hawak kong bola and bigla na lang bumagsak yung mga luha ko.

This is the first time that he shouted at me, it hurts of course my father shouted me for the first time...

"Stop crying!, you idiot kid!"-sabi ni Dad kaya mas lalo pang bumuhos ang luha ko.

"D-daddy s-sorry T____T"-sabi ko kay Dad sabay tayo niya at hinawakan niya yung magkabilaang braso ko ng mahigpit sobrang HIGPIT.

"Wala ka na ba talagang magagawang matino?!"-sigaw ulit niya sa akin.

"Daddy, bakit niyo po ba ako sinisigawan?"-tanong ko Kay Dad na naiyak pa rin.

"Nang dahil sayo namatay ang mommy mo! Namatay ng dahil sayo ang Babaeng pinakamamahal ko!!"-sisi sa akin ni Dad.

"Bakit sakin niyo po sinisisi? Hindi naman po ako ang pumatay kay mommy!"-sabi ko Kay daddy kasi totoo naman eh wala akong ginawang masama.

"Hindi nga ikaw ang pumatay pero Ikaw ang dahilan!! Namatay ang mommy mo sa panganganak sayo!! Mas pinili niyang mamatay para mabuhay ka lang!! Dapat Ikaw na lang ang nawala!! Dapat Ikaw na lang!!!"-sigaw ni daddy sakin sabay tulak at dahil doon mas lalong tumulo ang luha ko...

"Sana nga po Dad!, sana ako na nga lang ang namatay sana hindi si mommy para hindi kayo nagkakaganyan!! Sana ako na lang!"-sabi ko sabay takbo ko papunta sa kwarto ko.

"Gun! GUN!!!!"-sigaw ni daddy sa pangalan ko pero dumiretso pa rin ako papasok sa kwarto ko.

"Sana nga!"-sabi ko sabay iyak.

KINABUKASAN

Hinatid ako ni Daddy sa school na parang hindi niya ako anak.

"Andito na tayo, bumaba ka na"-walang emosyong sabi ni Dad kaya sinunod ko siya binuksan ko yung pintuan pero lumingon ulit ako sa kanya bago bumaba.

"Daddy, may parents meeting po mamaya punta po kayo"-malungkot na sabi ko sabay baba at sara sa pintuan nung kotse.

SA CLASSROOM

"Uy!, Andito na si Gun! Si Gun na hindi gusto ng daddy niya Hahahaha!"-panunukso na naman ni Brandon sa akin Kaya binalewala ko nalang at naglakad papunta sa upuan ko.

Pero hindi pa ako Nakakarating sa upuan ko Ay bigla akong napatid dahilan para bumagsak ako.

"Hahahahhahahhahahahahaha!"-tawa ng mga classmates ko.

kaya tumayo ako at pinagpagan yung tuhod ko at nilingon ko Kung sino yung gumawa nun and si Brandon pala.

"Punong-puno na ako sayo! Puro ka na lang pang-aasar!"-sabi ko sabay suntok sa mukha niya.

"Ah!"-daing niya ng suntukin ko ulit siya.

Pinalibutan kami ng mga classmates ko at nagsisigawan sila walang pumipigil sa amin takot lang nila na madamay.

"CLASS WHAT'S HAPPENING IN HERE?!"-Sigaw nung teacher namin at punatabi niya yung mga classmates namin at pinigilan ako ni teacher.

"Gun! Stop it"-sabi ni teacher Kaya tumigil ako sabay alis ko sa Ibabaw niya.

"Why the two of you fighting again?!"-galit na tanong ni teacher sa amin kaya yumuko ako para walang makakita nung mga luha ko.

"Gun! Let's talk outside"-sabi ni teacher sabay labas naming dalawa at dinala niya ako sa may Garden.

"Gun, bakit mo naman ginawa yun??"-tanong sakin ni teacher kaya napa-iyak na naman ako.

"Naiinggit po kasi ako Kay Brandon"-sabi ko na ikinakunot ng noo ni teacher.

"Bakit naman??"-tanong niya sa akin.

"Kasi mahal siya ng Daddy niya ako hindi"-sabi ko.

"Bakit mo naman nasabi na hindi ka mahal ng daddy mo? Walang daddy na hindi mahal ang anak nila"-sabi ni teacher.

"At wala rin naman pong daddy na hilingin na sana ako nalang daw po yung namatay at hindi yung mommy ko, ngayon niyo po sabihin sa akin na mahal niya ako"-sabi ko sabay tingala kasi mas matangkad siya.

"Mahal ka ng daddy mo, ngayong bata ka palang intindihin mo ang daddy mo"-sabi ni teacher kaya tumango nalang ako.

END OF FLASHBACK

That is the reason why am I like this.

Being A gangster and being a Rebellion kid.

Dahil sa Daddy ko na hindi ako minahal kundi sinisisi niya ako sa pagkamatay ng mommy ko na hindi ko naman talaga kasalanan.

"Ano bang masama ang ginawa ko?! Bakit niyo ko binigyan ng isang ama na hindi naman ako mamahalin!!!!!"-sigaw ko sabay suntok ng tatlong beses sa pader.

"Gun! Buksan mo tong pinto! Anong ginagawa mo?!"-sabi ni nila mula sa labas ng kwarto.

"Wala! Iwan niyo na muna ako"-sagot ko sa kanila.

"Kung ano man Yan Gun! Handa naman kaming makinig sayo para saan pa't naging kaibigan mo kami?!"-sabi sa labas ng kwarto.

"No! I can handle this! I need some space, so please just leave"-sabi ko sa kanila.

"Okay"-sabi naman nila at narinig ko yung mga yapak nila na pahina na ng pahina.

Kaya sumandal ako sa pader at nagpadulas pababa sa sahig.

"Bakit? *sniff* niyo ko *sniff* pinaparusahan ng ganito?"-sabi ko sabay suntok sa sahig.

"Aaaaaah!!!"-sigaw ko sa sobrang frustration ko at humiga sa sahig.

Dito na lang muna ako matutulog.

Pagod na Pagod na Pagod na ako hindi ko na alam kung saan pa ako lulugar T_____T.

==========================
Author's note:
Jwesonghamnida if it's a short update but wait the next chapter it's very looooooooong charot!

Please support my story guys ^____^

Please I need all readers votes for more inspiration.

Vote • Comment.

Facebook: Jackie Duque