The Only Princess Is Missing

chapter 44: compassion

Alexis pov.

Andito na kami mismo sa pinagburulan! Lumapit samin ang isang lalaking kaedad ko

"Ciao mi queen" bati ng lalaki

"Hello din carlo kamusta ka na? Pasensiya ka na ha ng dahil samin nawala-"pinutol ng lalaki ang sasabihin ni mommy

"Ok lang po my queen tungkulin po yun ng tatay ko! Pero isa lang po ang gusto kong mangyari" sabi ng lalaki...

"And what is it? Tanong ni kuya zachary

"Everything you wish we give it to you! You need house? Or money? Anything" sabi naman ni kuya charles

"Gusto ko po ng" lahat kami nag aabang sa susunod niyang sasabihin

"Justice for my father" sabi niya hustisiya kahit naman sino yun ang gusto pero wala ba siyang hihingiing pera o kahit ano bagay

"Well we give it to you and for us..but do you want anything?"tanong ni kuya charles

"Anything?" Naguguluhang tanong ng lalaki

"He is trying to point is if you want anything like material things.. that you want" Paglilinaw ni kuya zachary

"Nothing only i want is justice for my father's death" sabi ng bata..tumango lang sila kuya habang si mommy naman ay nasa tapat ng kabaong ni buttler john

"Ang tatay mo ang pinakamatapang na buttler na nakasama ko siya ang laging gumagabay at pumoprotekta sa amin sa pamilya ko"kwento ni mommy habang umiiyak

"Yun naman po talaga ang trabaho niya diba"sabe ni carlo at humarap si mommy kay carlo at muling nagsalita

"Hindi lahat ng ginagawa niya sa pamilya at anak ko ay kasama sa trabaho niya pero ginagawa niya yun dahil mabuti siyang tao" sabi ni mommy kay carlo

"Pero hindi siya naging mabuting asawa at tatay sa sarili niyang pamilya"ah kaya pala may galit siya sa tatay..

"Hindi totoo yan! Tatlong beses lang siyang umiyak at alam kung bakit dahil sainyo yun! Una dahil kinasal sila ng tatay po"paliwanag ni mommy

"Tears of joy yun my queen" sabe ni carlo habang nakatingin siya sa kabaong ng tatay niya..

"Oo yun nga at ang sabi niya siya na ang pinakaswerteng lalaki dahil pinakasalan siya ng nanay po" sabi ni mommy

"Pero si mama hindi swerte sakanya dahil ng namatay ang mama dahil mas inuna niya pa ang tungkulin niya sainyo" may inis na sabe ni carlo

"Watch your mouth little boy"iritang sabe ni kuya zachary..

"It's ok zach..pangalawa ay yung pinanganak ka ng mama mo! Sobrang saya niya dahil binigay ka sakanila ng may kapal"

"Tears of joy again... Siya lang naman ang nakakaramdam ng saya eh! Pero kami hindi namin naramdaman sakanya yun..nung nasa hospital si mama mas pinili niyang sumama sainyo para maghanap sa anak nyong bunso kesa sa samahan kami sa hospital" and this time galit na si carlo

"Like your said trabaho niya yun" sabe ni kuya charles

"At ang pangatlo ay ang napatay ang nanay mo! Para siyang pinagbagsakan ng langit at lupa..nagsisisi siya dahil sa huling sandali ng buhay ng mama mo ni hindi niya man ito nakasama! Pero ano nga bang magagawa niya duty first before anything else yan ang pinanghahawakan niyang salita sa sarili niya" umiiyak pa ren si mommy ganon den si carlo

"Kasalanan niya yun! Hindi niya ginampanan ang pagiging isang mabuting asawa at ama sa amin...tapos ngayun magsisisi siya kung kelan huli na!"

"Makinig ka carlo hindi porket hindi ka niya nasasamahan o kayo sa kung anong bagay ay hindi na siyang mabuting asawa o ama..dapat mong intindihan at ipagmalaki ang tatay mo dahil bukod tangi siya sa lahat! Siguro nga hindi mo pa maiintindihan ang lahat pero ito ang sulat niya bago siya mawala iniwan niya to sa kwarto niya pero sinabe na ibigay daw ito sa iyo..basahin mo yan para maintindihan mo" tianggap ni carlo ang sulat habang umiiyak! Niyakap siya ni mommy

" if you have any problem just call us.. If you want anything just call us we give it to you.."sabi ni mommy bago bumitaw kay carlo..tumayo na si mommy kaya tumayo na rin kami...

"Condolence" sabi ko..ngumiti lang siya sakin...bumati din si jes

Palabas na sana kami ng tumawag uli si carlo

"I want to ask you something"pahabol ni carlo hindi na sumagot sila mommy naghihintay na lang kami ng sunod niyang sasabihin

"Kung mag aaply ba ko sainyo bilang kapalit ni papa..papayag ba kayo? " tanong niya.

"Well yes! but you need to Begin from to start like your father did before he become a buttler "sabi ni kuya zachary

"yes sir" pormal na sabi ni carlo kaya natawa kami na akala mo talaga sundalo

Sumakay na kami sa sasakyan at pumasok na din si carlo

Kring,kring

"Ciao" bati ni mommy sa tumawag sakanya

"Che cosa!!" Sigaw ni mommy kaya kinabahan na ako

"You need to do something..mi capisci?" (Do you understand me?) Ayan nanaman tayo sa italian language...napopobya na ko..

Pinatay na agad ni mommy ang phone..

"Diretsyo tayo sa hospital"utos ni mommy sa driver

"Yes my queen" sagot namn ng driver

"Ok lang ba kung diretsyo tayo dun kasi may nangyari eh" tanong ni mommy sakin

"Ok lang po mommy" sagot ko ngumiti lang siya..hindi na ako nagtanong kung ano ang problema kasi malalaman ko naman yun!

Pagkarating nmin sa hospital ay sobrang daming bantay..sinusundan lang namin si mommy..pumasok kami sa isang malaking kwarto na may dalawang higaan nakita ko dun na kahiga si daddy ng walang malay at madaming nakakabit na kung ano ano..dumako ang tingin ko sa isang bed na dun nakaupo si kuya at nakatingin kay mommy

"Son! What happen to you.. Who do this to you ha" sigaw ni mommy ng makita ko si kuya hindi ko mapigilang hindi mapatakit sa bibig ko

"K-kuya" iyak na sabi ko

*******