The Only Princess Is Missing

chapter 65:repentance

Christian's gray

Hinila na ako ni justin papunta sa labas pero hindi ko oa nakikita ang magiina ko! Shit pumapalag ako dahil gusto kong bumalik sa loob para hanapin sila daniella

"Fuck asan si alex?" Bulong niya na ikinagulat ko

"Kasama mo siya?" Tanong ko tumango lang siya..tapos hinila niya na ako papunta sa kabilang kalsada na medyo malayo sa mansyon at narinig namin ang pagsabog ng malakas

"DANIELLA!!" sigaw ko..naramdaman kong nanglambot na ang mga tuhod ko naikinabagsak ko sa lupa..magbabayad ka sa ginawa mo sakin carlos magbabayad ka..unti unting tumulo ang mga luha ko at yumuko..naikuyom ko ang mga kamao ko! Hayop ka carlos hayop.....

"A-alex" utal na sabi ng kapatid ko na ikina angat ng ulo ko..nakita ko siya---sila  sa di kalayuan kasama niya ang mag ina ko wala akong sinayang na oras at agad na tumakbo sa kinaroroonan nila naramdaman kong sumunog sakin si justin..

Agad ko niyakap si daniella

"Oka ka lang may masakit ba sayo ha yung anak natin?" Nagaalala kong tanong..nginuso niya lang si anna na bitbit ang anak ko habang titig na titig sa muka ng anak ko

"San ka ba ng galing alex ha? Alam mo bang muntik na kong mahimatay ha" nagaalalang sabi ko..

Bigla akong nakaramdam ng pagsisisi..sa lahat ng nagawa ko sakanya at sa pamilya niya dahil sa inakala ko na ang pamilya niya ang pumatay sa mga magulang ko nakukuha niya parin ako tulungan at iligtas ang asawa ko na kahit hindi niya ito tunay na kapatid kay mrs.santos..

Tumingin siya sakin..ng seryoso

"Justin ihatid mo muna sa hospital sila ate daniella at ang baby niya mukang nagalusan si ate sa pagtalon namin sa bintana!" Utos niya na agad namn sinunod ng kapatid ko

"Pano ikaw?" Tanong ng kapatid ko

"May kaykangan pa kaming pagusapan ni mr.gray" seryosong sabi niya parang hindi siya ang anna na masayahin at malangiti..at mukang walang alam..iba ang aura niya ngayun!

Bago tuluyang umalis ang kapatid ko ay tumingin muna sakin si daniella na hawak ang anak namin..

"Mr.gray may kaylangan tayong pagusapan..sumunod ka sakin" pagkasabi niya nun may dumating na kotseng itim..kaya pumasok na agad kami duon..

Pagkarating namin sa opisina niya ang pinaupo niya ako sa sofa..

"Alam kong malaking utang na loob ang ginawa mo sa magina ko at alam kong malaking kabayaran yun kaya lahat n--"

"Hindi ako humihingi ng kapalit sa ginawa ko kay at daniella tutal kapatid ko siya kaya obligasyon kong iligtas siya sa panganib" sabi niya hindi niya pa siguro alam na alam ko na ang totoo..

"At alam kung hindi mo siya totoong kapatid kay mrs.santos pero nagawa mo  parin siyang iligtas" nakitang kong nagulat siya sa sinabi ko!

"P-pano mo alam ang--"

"Alam ko ang lahat ms.hanazono pero umasa ka na walang makakaalam nito" sabi ko..tama ito na rin ang kabayaran ng ginawa ko sakanya ng bata pa siya..

"Well kaya gusto kitang makausapan dahil gusto kong malaman mo na hindi na kayo ligtas ng pamilya mo dito!  Nang-iniligtas ko si ate daniella nakita ko to sa kwarto na pinagtataguan niya! Iniwan ito ng may gawa na pagsabog sa mansyon nyo mukang alam niyang duon nagtatago ang asawa at anak mo pero hindi niya ito pinatay at nagiwan lamang ng sulat! Na alam natin masusunog once na sumabog ang bombang inilagay nila sa masyon mo!" Paliwanag nito ngunit hindi ko maintindihan ang iba..totoo ang sinasabe niya bakit hindi nila tinuluyan patayin ang asawa ko..kahit na may iniwan silang bomba..kung gusto talaga nilang makasigurong mamamatay ang asawa at anak ko..

"Anong ibig mong sabihin?"naguguluhan kong tanong

"Mukang alam na nila ang lahat ng mangyayari! Patibong nila ang lahat ng to! Dahil alam nilang ililigtas mo ang asawa mo kaya hindi nila tinuluyan ang asawa dahil gusto ka nilang takutin" tama siya mukang sinusubukan ang takutin ni carlos para mapasunod niya ako sa lahat ng gusto niya..pero hinding hindi mangyayari yun..

"Gaya ng sabi ko hindi ako humihingi ng kapalit sa ginawa ko kay ate daniella dahil kahit papano tinuring ko na rin siyang pamilya! Pero ang gusto ko gawin mo ay ilayo siya dito para hindi siya mapahamak dahil hindi matatanggap ni mama kapag nawala uli sakanya si ate daniella" tama uli siya kaylangan kong ilayo dito ang magiina ko!

Pero bakit ganito si anna napakabait niya! Tama ang mga naririnig ko sa ibang tao na mababait ang pamilyan hanazono! Hindi sila kumikilos para sa sarili lang nila kung hindi para rin sa ibang tao!

"Maraming salamat ms.hanazono kahit ayaw mo tatanawin ko pa rin  g malaking utang na loob itong ginawa mo" ngumiti lang siya sakin

"Marami ding salamat pero wag ka munang magpasalaman sakin dahil may kaylangan pa tayong gawin..makikipagtulungan ako sayo para matalo natin si carlos" nagulat ako sa sinabi niya..hindi niya ba alam na tito niya ang gusto niyang kalabanin..

"Alam kong tito ko si carlos pero mali ang ginagawa niya ayaw kong may nadadamay na inosenteng tao dahil sa gusto niyang mangyari..isa siyang sakim..kahit hindi sabihin sakin nila mom na si tito carlos ang dahilan kung bakit ako nahiwalay sakanila dati..nalaman ko yun sa sarili kong pagsisikap" sabi nito...sound interesting ma makipag tulungan sakanya! Napaka talino ng batang to! Kaya hindi na ko magtataka kung siya ang piniling kapalit sa trono ng kanyang mga magulang!

Pero may kaylangan akong aminin sakanya para wala ng gamitin na panglaban sakin si carlos

"Anna--"

"Alex, mas mabuting wala munang makaalam na ako si anna" pagtatama niya..tumango na lang ako

"Alex may aaminin ako sayo" nagugulutan siyang tumingin sakin

"Ano yun?" Tanong niya habang nakakunot ang noo niya

"Isa din ako sa mga taong nagutos na ipapatay ka! Aaminin kong kakampi ko dati si carlos dahil ang alam ko na ang pamilya mo ang nagpapatay sa mga magulang ko..pero ngayun hindi ko na siya kakampi simula ng makilala ko si daniella nagbago na ako gusto ko na ng tahimik na buhay kasama ang pamilyaa ko at nalaman ko ding siya ang taong totoong pumatay sa mga magulang ko!" Nakita kong nagulat si anna sa kwento ko..pero mas nagulat ako ng kwelyuhan niya ko

"Ikaw! Ikaw ang may kasalan din! Alam mo bang nagagalit ako sayo ha" sigaw niya tyaka ako sinuntok sa muka..shit ang lakas niya nakita kong nagdidilim ang mga mata niya sakin..

Tumalikod siya at huminga ng malalim..at humarap uli sakin at NGUMITI baliw ba tong babaeng to kanina lang galit na galit sakin tapos ngayun nakangiti na buti natitiis to ng kapatid ko

"Tumayo na kana diyan..madami pa tayong gagawin magumpisa ka ng magplano"

"Pero teka hindi ka na galit? Ahmm.patawad sa ginawa ko dati"

"Wala na yun..lumipas na ang galit ko" nakangiti niyang sabi ganon lang yun..kanina lang galit tapos ngayun wala na..tumayo na ko at inayos ang sarili..nagpaalam na din ako sakanya..

Humanda ka carlos! Matitikman mo ang galit ng isang anak na inilayo sa magulang at isang anak na nawalan ng magulang dahil sayo!

******