Η μοιραία συνάντηση

Κεφ 2

Ξυπνησα. Τα ματια μου ηταν κοκκινα απο το κλαμα. Κατω ακούγονταν γελια και μια άγνωστη φωνη. Καποιος ηταν κατι. Ετοιμαστηκα και κατέβηκα. Μπροστα μου ειδα ενα ομορφο ψηλο αγορι.

?:Γεια με λενε Shawn...

M:Εμενα Μελινα.Ειπα με ενα ψευτικο χαμογελο. Στην κατασταση που ημουν ουτε να χαμογελασω δςν μπορούσα.

Σ:Εεεε εισαι καλα;;

Μ:Εεεε; Ναι...ναι...

Σ:Σιγουρα;

Μ:Ναι σου λεω απλος ειμαι λογο σκεπτικη.

Κ:Λοιπον μια που γνωριστήκατε θα ηθελα να πω πως Μελινα ο Shawn θα μεινει εδω για αρκετο καιρο και σκεφτομουνα να τον πας να δει τα αξιοθέατα μιας και συ δεν εισαι πολυ καλα να παρεις λιγο αερα. Εεεε τι λες;;

Μ:Εμμ Οκ δεν εχω προβλημα ενα λεπτο να παρω το κινητο και τη ζακετα μου.

Βγηκαμε εξω απο το σπιτι και αρχισαμε να περπαταμε ενω κανεις μας δεν μιλουσε.

Μ:Λοιπον....

Σ:Λοιπον....

Μ:Απο που εισαι Shawn;

Σ:Απο τον Καναδα εσυ;

Μ:Απο την Ελλαδα.

Σ:Εεε αυτο ειδη το ξερω...

Μ:Χα ναι λογικο ειναι ειμαι απο την Κρητη...

Σ:Απο την Κρητη εεεε; Μια φορα κατι κοριτσια μου ειχαν στειλει μηνυμα να παω για συναυλία ομως ο μανατζερ μου δεν με αφησε..

Φτασαμε στην Ακρόπολη.

Μ:Λοιπον θες να παμε για καφε;

Σ:Ναι αμε.

Μπηκαμε σε μια πολυ ωραια καφετερια. Και οι δυο μας φορουσαμε κουκουλες για να μην μας δουν και καθησαμε σε ενα απακρο τραπεζι.

Απέναντι μας ηταν ενα ζευγαρι αλλα δεν πολυ εδωσα σημασια.

Σερβ:Λοιπον τι θα παρετε;

Μ:Εεεε μια ζεστη σοκολατα...

Σ:Κανε τις δυο.

Σερβ:Οκ κατι αλλο;

Μ+Σ:Οχι

Ξαφνικα καταλαβα ποιο ηταν το ζευγαρακι απεναντι μας και ενιωσα τα ματια μου υγρα.

Μ:Εεεε Shawn μπορουμε σε παρακαλω να φυγουμε;

Σ:Τι;; γιατι;;

Μ:Να...απεναντι καθετε ο πρώην μου που τον χωρισα εχθες για αυτο ειμαι και ετσι...

Σ:Αφου τον χωρισες τι σε νοιαζει;

Ειχε δικιο. Τι με ενοιαζε; Ξαφνικα με καταλαβε και αρχισε να φιλα την κοπελα του. Εεεεε τοτε δεν αντεξα.

Μ:Shawn μπορεις να μου κανεις μια χαρη η οποια θα ειναι καπως...

Σ:Ναι οτι θες...

Τοτε τον αρπαξα απο το σβερκο και τον φίλησα.